Ο Ιοβόλος υπάρχει από την εποχή που τα blogs ήταν «κάτι καινούριο». Ρίχνει τα βέλη που ετοιμάζει φτιάχνει η συντακτική ομάδα του In2life και λέει τη γνώμη του χωρίς φόβο, αλλά συχνά με πάθος από το 2008. Κάποιοι λένε ότι πίσω από τη μυστική του ταυτότητα κρύβονται ανύπαντροι χαβαλετζήδες, κάποιοι άλλοι ότι την ύλη του φροντίζουν σεβαστοί οικογενειάρχες που φλερτάρουν με τον συντηρητισμό της μέσης ηλικίας. Εσύ μην δινεις σημασία.
Ο Πρετεντέρης και η συμπεριφορά του δεν μου προξενούν εντύπωση. Εντύπωση μου κάνουν αυτοί που τσαντίζονται, θεωρώντας- προφανώς- ότι ζούμε σε κόσμο "καλών" και "κακών" και όχι επαγγελματιών που κάνουν τη δουλειά τους.
Ο Ιοβόλος προσπαθεί να βγάλει άκρη με την συμπεριφορά Κουβέλη. Λίγες καταστάσεις είναι πιο δυσάρεστες από εκείνες που φωνάζεις για να έρθουν κοντά όσο γίνεται περισσότεροι ώστε να σε δουν να κάνεις το κατόρθωμα, και τελικά τους παρουσιάζεις μια παταγώδη αποτυχία.
Τα bitcoins και το πλασματικό χρήμα μας δίνουν ανάγλυφα μια ιδέα του τι πραγματικά είναι ο σύγχρονος θεός: Μια παραδοχή για την αξία του. Ένα "έστω ότι το χρήμα είχε αξία θα ήθελες να έχεις λίγο;".
Η επίθεση στον ανόητο Κατίδη είναι υπερβολική. Αυτό που θα έπρεπε να κοιτάξουμε είναι να μην υπάρχουν τόσο κοντά σε χαζούς ανθρώπους ακραίες ιδέες. Σε λίγο τα "υγιή αντανακλαστικά της δημοκρατίας" θα μοιάζουν περισσότερο με ένα κοινωνικό τικ...
Όταν τα πράγματα δυσκολεύουν, εκείνοι που αγαπούν παραγματικά την πατρίδα βγαίνουν μπροστά. Όλοι εμείς οι έλληνες, ελπίζουμε πραγματικά τα κανάλια να καταλάβουν ότι ΔΕΝ ΤΑ ΘΕΛΟΥΜΕ ΤΑ ΤΟΥΡΚΙΚΑ ΣΗΡΙΑΛ. Οίμασται Αίλλεινες, λέμε!
Αφού δεν μπορούμε να σηκώσουμε το δικό μας μπαϊράκι, θα κάνουμε Like στο σηκωμένο του διπλανού. Δεν διατρέχουμε κίνδυνο και θα δουν και όλοι πόσο απροσκύνητοι και υπερήφανοι είμαστε- ακριβώς οι αξίες που πρεσβεύει το Facebook.
Αν μπορούσαν λίγο να καταλάβουν οι γερμανοί το ελληνικό μυαλό δεν θα έστελναν έναν συντηρητικό πρώην ήρωα της ελληνικής κοινής γνώμης για να πείσει τον κόσμο ότι "οι γερμανοί είναι φίλοι μας".
Το ΠΑΜΕ κυκλοφόρησε τοποθέτησή του στον μαθητικό κόσμο κατά την οποία τα περισσότερα απο όσα διδάσκονται στα παιδιά για την επανάσταση του 1821 είναι ψευδή και, κατά το μάλλον, εθνικώς φουσκωμένα. Το περίεργο είναι ότι, εν πολλοίς, έχει δίκιο!
Το post του Ιοβόλου για τον Ούγκο Τσάβες πίκρανε όσους πιστεύουν ότι υπάρχει μια κατηγορία ημίθεων που δεν πρέπει να πιάνουμε στο στόμα μας, όταν δεν πρόκειται να τους εξυμνήσουμε. Τι είναι πιο χρήσιμο όμως για το μέλλον; Η μελέτη του παραδείγματος ή η αποθέωση;
Και αριστερούληδες και "κράτος κανονικό" και όλο αυτό να μην θυμίζει ΕΣΣΔ επί Στάλιν; Ο Ιοβόλος μετράει τα κουκιά επ' αφορμή των αποτίμησεων για τον Ούγκο Τσάβες, οι οποίες ακολούθησαν τον θάνατό του. Και δεν είναι σίγουρος ότι "βγαίνουν".
