Ιοβόλος

Αν μπορούσαν λίγο να καταλάβουν οι γερμανοί το ελληνικό μυαλό δεν θα έστελναν έναν συντηρητικό πρώην ήρωα της ελληνικής κοινής γνώμης για να πείσει τον κόσμο ότι "οι γερμανοί είναι φίλοι μας".  

Το ΠΑΜΕ κυκλοφόρησε τοποθέτησή του στον μαθητικό κόσμο κατά την οποία τα περισσότερα απο όσα διδάσκονται στα παιδιά για την επανάσταση του 1821 είναι ψευδή και, κατά το μάλλον, εθνικώς φουσκωμένα. Το περίεργο είναι ότι, εν πολλοίς, έχει δίκιο!

Το post του Ιοβόλου για τον Ούγκο Τσάβες πίκρανε όσους πιστεύουν ότι υπάρχει μια κατηγορία ημίθεων που δεν πρέπει να πιάνουμε στο στόμα μας, όταν δεν πρόκειται να τους εξυμνήσουμε. Τι είναι πιο χρήσιμο όμως για το μέλλον; Η μελέτη του παραδείγματος ή η αποθέωση;   

Και αριστερούληδες και "κράτος κανονικό" και όλο αυτό να μην θυμίζει ΕΣΣΔ επί Στάλιν; Ο Ιοβόλος μετράει τα κουκιά επ' αφορμή των αποτίμησεων για τον Ούγκο Τσάβες, οι οποίες ακολούθησαν τον θάνατό του. Και δεν είναι σίγουρος ότι "βγαίνουν".  

"Αφεντικά και δούλοι ίσα γινήκαμ΄ούλοι;" ρωτά ρητορικά ο λαός θέλοντας να επισημάνει τις ταξικές διαφορές που κινούν τον κόσμο στην κατεύθυνση του χρήματος. "Πρέπει να το΄χει η κούτρα σου να κατεβάζεις ψείρες" θα απαντούσα εγώ στον κ. Στουρνάρα που, όπως δηλώνει στην Bild, "δε μπορεί να κυκλοφορήσει μόνος του".     

Ο υπερβάλον ζήλος είναι κακός σύμβουλος στην απονομή δικαιοσύνης, όπως και το τι είναι δημοφιλές στην κοινή γνώμη. Άσχετα από το πόσο καιρό θα περάσει στη φυλακή ο Βασίλης Παπαγεωργόπουλος, η ελληνική δικαιοσύνη εξέπεμψε λάθος στίγμα.

Στα κεφτεδάκια του IKEA ανιχνεύτηκε κρέας αλόγου και οι Ιταλοί ανασταίνουν τον Μπερλουσκόνι φέρνοντάς τον σχεδόν στην πρώτη θέση. Οι αντιδράσεις της ελληνικής κοινής γνώμης είναι- κατά τη γνώμη μου- και στις δύο περιπτώσεις, υπερβολικές.

Άμα λάχει, είναι τα καιρικά φαινόμενα που κρατούν τους έλληνες εργαζόμενους μακριά από τη δουλειά τους και κάτω απο τον παχύ ίσκιο του "να πάω που;- με αυτόν τον καιρό;". Να πρόκειται άραγε για εγχώρια πατέντα ή για διεθνικό χαρακτηριστικό; 

Οι αλληλοκατηγορίες μεταξύ της Κυβέρνησης και του Σύριζα καλά κρατούν, όπως ακριβώς προβλέπει η βίβλος του κυνηγιού της εξουσίας. Έτσι, μολονότι Σύριζα και ΠΑΣΟΚ έχουν στις διακηρύξεις τους μεγαλύτερες διαφορές από ό,τι ομοιότητες, το δίπολο Σύριζα- ΝΔ θυμίζει όλο και περισσότερο το δίπολο ΠΑΣΟΚ- ΝΔ.   

Το ΠΑΣΟΚ ψάχνει απεγνωσμένα να βρει χαρακτήρα και στην προσπάθειά του αυτή ανοίγεται στον φυσικό του σύμμαχο, τη ΔΗΜΑΡ, με τον ίδιο τρόπο που και το παλιό ΠΑΣΟΚ έκανε τα γλυκά μάτια στον Κύρκο. Δεν το βλέπω να καταφέρνει τίποτα. Αλλά... ποιος νοιάζεται κιόλας;