Ελληνίδες τραγουδοποιοί: 10 θηλυκές φωνές στο In2life
H Μόνικα, η Μαριέττα Φαφούτη, η Nalyssa Green και επτά ακόμα ταλαντούχες Ελληνίδες τραγουδοποιοί μιλούν για την «μουσική» τους κοσμοθεωρία.
της Δώρας Αμαραντίδου
Η ιδιότητα «τραγουδοποιός- ερμηνευτής» στον τόπο μας μέχρι πρότινος ήταν αμιγώς αντρική υπόθεση, με ελάχιστες φωτεινές εξαιρέσεις, όπως είναι η Λένα Πλάτωνος και η Αρλέτα. Όμως εδώ και μια πενταετία υπάρχουν αρκετά γυναικεία μυαλά που δουλεύουν πυρετωδώς για να στήσουν το καθένα τη δική του κοσμοθεωρία στο τραγούδι.
Η Αθηνά Ανδρεάδη (Athena Andreadis), η Όλγα Κουκλάκη (Olga Kouklaki), η Monika, η Μαριέττα Φαφούτη, η Nalyssa Green, η Kat με το συγκρότημά της «Tango with Lions», η Etten, η Νατάσα και η Μαριλένα που έφτιαξαν το γκρουπ «Berlin Brides», η Dusk και η Ειρήνη Σκυλακάκη, είναι δέκα περιπτώσεις γυναικών τραγουδοποιών, με εκκίνηση ή καταγωγή ελληνική, που «συναντιούνται» στο In2life, για να καταδείξουμε τη θηλυκή πλευρά μιας νέας γενιάς τραγουδοποιών, πολυπράγμονος και πολλά υποσχόμενης. Κοινά τους γνωρίσματα: Αγγλόφωνος στίχος, άριστες μουσικές γνώσεις, τεχνική, φαντασία, ευαισθησία και σκηνική δύναμη για να στήσουν το δικό τους μελωδικό σύμπαν σε live εμφανίσεις.
Η μαζική αποδοχή μιας τραγουδοποιού- περφόρμερ στην Ελλάδα έκανε την έκρηξη της το 2007- 2008 με τις αλλεπάλληλες sold out εμφανίσεις της Monika, πριν καλά- καλά κυκλοφορήσει το πρώτο της άλμπουμ «Avatar», παίζοντας παντού και συνεχώς το «Over the hill». Η Monika (Μόνικα Χριστοδούλου), ερμηνεύτρια, συνθέτης και στιχουργός, παίζει κιθάρα, σαξόφωνο, ακορντεόν, τύμπανα, φυσαρμόνικα και γεμίζει συναυλιακούς χώρους με φανατικούς οπαδούς. Ενώ η ίδια θα πει: «Αν χρειαστεί να περιγράψω σε κάποιον τί μουσική παίζω, θα περιοριστώ σε μια αναφορά στο ποπ - φολκ με πιάνο και κιθάρα».
Με το «Exit», το δεύτερο άλμπουμ της εδραιώνει την αξία της στα αυτιά και στη ψυχή ενός ευρύ κοινού μέχρι που τo φετινό Απρίλιο κυκλοφόρησε το «Primal» με πέντε νέα κομμάτια της. Είναι τελειόφοιτος μαθηματικός αλλά όπως λέει «μαθηματικός δεν νομίζω να καταφέρω να γίνω ποτέ. Θ’ αρκεστώ στις όμορφες αναμνήσεις που μου χάρισαν τα φοιτητικά μου χρόνια και στην εξάσκηση του μυαλού που με ώθησε κατά κάποιο τρόπο και στη μουσική». Η Monika διατηρεί την αυθεντικότητα και την αμεσότητά της στη σύνθεση και στο παίξιμο των κομματιών της, ενσωματώνοντας με μαεστρία τις επιρροές της στον '90s κόσμο της. Πλέον επεκτείνει τη συνθετική της δράση και στο ντύσιμο μιας θεατρικής παράστασης, όπως στην «Αντιγόνη», που παρουσιάστηκε, πριν ένα μήνα στο Μουσείο Μπενάκη για την οποία και κυκλοφόρησε το ομώνυμο τραγούδι της, «Antigone- Choral Love».
Tο όνομα Athena Andreadis ακούγεται πολύ έντονα, το 2008, παράλληλα με την Monika, μέσα από το διαδίκτυο με την προσδοκία να έρθει και κάποια στιγμή στην Ελλάδα για μια δια ζώσης συνάντηση. Η Αθηνά Ανδρεάδη, που δέχθηκε το σεβασμό και τη θέρμη πρώτα του αγγλικού κοινού και μετά του ελληνικού, είναι γέννημα Αγγλίδα, θρέμμα Ελληνίδα (Θεσσαλονικιά) και από τα 18 της μέχρι σήμερα Λονδρέζα κάτοικος και εργαζόμενη στη διεθνή μουσική βιομηχανία. Η αρχή έγινε, το 2006, με το «Snapshot»... ένα home made EP με δικές της, ως επί το πλείστον, συνθέσεις για να συνεχίσει με αλλεπάλληλες sold out εμφανίσεις στην Αγγλία. Ήταν τότε που τέλειωσε τις σπουδές της στον τομέα της διοίκηση επιχειρήσεων, χάρισε το πτυχίο της στους γονείς της και πλέον κάνει αυτό που πραγματικά θέλει. «Πάντα με καλούσε η μουσική, πάντα ήμουν στον κόσμο της» δηλώνει η ίδια, γι' αυτό και κατέληξε να σπουδάζει κλασσικό και τζαζ τραγούδι στο «Trinity College of Music». Για να είναι σε θέση σήμερα να κάνει περιοδείες ανά τον κόσμο με τραγούδια μέσα από τα άλμπουμ της «Breath With Me» και «Peeling Apples» καθώς και διασκευές (ακόμα και σε ελληνικά παραδοσιακά κομμάτια, όπως το «Τζιβαέρι» και «Στης πικροδάφνης τον ανθό»), πατώντας σε folk-rock, pop, jazz γραμμές.
Σε μικρότερη εμβέλεια αλλά φανατικά για τους λάτρεις της σκοτεινής electronica το 2008-2009, η Olga Kouklaki «παίζει» έντονα. Η Όλγα Κουκλάκη που έγινε γνωστή πρώτα στη Γαλλία και μετά στην Ελλάδα, μόνιμος κάτοικος Παρισιού, εκφράζει την ευρωπαϊκή avant-garde pop μουσική, περασμένη μέσα από σκοτεινά, electro αγγλόφωνα τραγούδια. Στα 8 της χρόνια ξεκίνησε την ενασχόληση της με την κλασσική μουσική, μαθαίνοντας πιάνο. Ως έφηβη γοητεύτηκε από την ηλεκτρονική μουσική και ξεκίνησε το DJing σε κλαμπ της Αθήνας. Το 2001 μετακομίζει στο Παρίσι όπου και προχώρησε στο μυαλό της και στον υπολογιστή της την ιδέα να γράψει και να παρουσιάσει δικά της κομμάτια. Το 2003 κυκλοφορεί με το ψευδώνυμο ODD το πρώτο της single στην Αγγλία, «Don’t look at me», με progressive house ήχο. Το 2008 απλώνει τα μουσικά της φτερά, συνθέτοντας το «Getalife», το πρώτο της άλμπουμ που κάνει γκελ σε κοινό και κριτικούς επί ευρωπαϊκού εδάφους. Μέχρι που το 2012 επανήλθε δισκογραφικά με το «I U Need», ένα άλμπουμ που κυκλοφόρησε ξανά με 14 remixes για πιο… κλαμπάτη εμπειρία.
Από κει και πέρα, δηλαδή από το 2010, άνοιξε μια τεράστια λεωφόρος για την ελληνική μουσική αγορά που αφουγκράζεται τις προτιμήσεις του νεανικού κοινού μέσα από τα «χτυπήματα» σε μουσικές διαδικτυακές πύλες. Η Μαριέττα Φαφούτη φλερτάρει με τον ήχο των μιούζικαλ των 60's και 70's και στη συνέχεια εντάσσεται στη σύγχρονη ποπ. Το αποτέλεσμα, έτσι όπως αποτυπώνεται στο πρώτο της cd, «Try A Little Romance», είναι μια μια κινηματογραφική εικόνα σε ποπ ατμόσφαιρα, εκφρασμένη με τρυφερούς στίχους και γλαφυρά ηχητικά τοπία. Με το περσινό «Homemade Joy» και το live παίξιμο ακυκλοφόρητων κομματιών από το επερχόμενο άλμπουμ της χτίζει σε γερά θεμέλια της σχέση της με ένα κοινό που… αν μην τι άλλο αγαπά τον ρομαντισμό.
Η συνθέτρια, πιανίστρια, κιθαρίστρια και τραγουδίστρια Κat (Κατερίνα Παπαχρήστου) με την μπάντα της «Tango with Lions», το 2010, συστήθηκε στην εγχώρια indie/alternative σκηνή με ντεμπούτο δίσκο «Verba Time», με τα «μπράβο» των ακροατών και τους επαίνους των κριτικών. Το κομμάτι «In A Bar»… κόλλησε από τις αλλεπάλληλες ακροάσεις στο youtube και το δεύτερο άλμπουμ τους «A Long Walk» κυκλοφόρησε φέτος την άνοιξη. Με ακουστικό ήχο και επιρροές της αμερικανικής κάντρι μαζί με το γκρουπ της έφτιαξε μια σειρά τραγουδιών στα οποία καταχώρησε σκέψεις για θέματα της κοινωνικής επικαιρότητας κα τις προτιμήσεις σε βιβλία, μουσικές και ταινίες. Το γκρουπ της Kat ξεκίνησε σαν μια μεταβαλλόμενη μουσική κολλεκτίβα, το 2007 και εξελίχθηκε με μια σταθερή πλέον σύνθεση του συγκροτήματος. Τους «Tango With Lions» της Kat, αποτελούν οι Γιάννος Παραμυθιώτης – ηλεκτρική κιθάρα, φωνητικά, Νίκος Βεργέτης – ντραμς, percussion, φωνητικά, Jim Staridas – τρομπόνι, φωνητικά, Θοδωρής Ζευκιλής – μπάσο, φωνητικά.
Η Nalyssa Green ξεκίνησε να εμφανίζεται στη σκηνή, συμμετέχοντας σε διάφορες αθηναϊκές μπάντες ως τραγουδίστρια και ακορντεονίστρια και θερεμινίστρια από το 2009. Ένα χρόνο μετά, κατέθεσε τα πρώτα τραγούδια της μέσα από το χειροποίητο, πρώτο άλμπουμ της, το «Barock», κάνοντας ένα εύστοχο λογοπαίγνιο για να εκφράσει την αισθητική της μουσικής της που δεν είναι αμιγώς ροκ, ούτε… μπαρόκ. Τέλη του 2012 τα επόμενα τραγούδια βρήκαν το δρόμο τους προς τον κόσμο μέσα από τον δεύτερο δίσκο της «The Seed». Ηχητικώς, η ίδια λέει πως αυτό που κάνει, «μοιάζει με indie pop-rock, εμπλουτισμένο με επιρροές, όπως η υποβλητική ατμόσφαιρα, η δραματικότητα του θρίλερ, οι post punk ρυθμοί, η folk αισθητική και ο αστικός ρομαντισμός.» Μέσα από τα κομμάτια «φωνάζει» πως ό,τι είναι αυθεντικό ή προέρχεται από τη φύση είναι και το καλύτερο και το πιο ευπρόσδεκτο. Το Nalyssa είναι το ψηφιακό της ψευδώνυμο και το Green είναι η υπενθύμισή της ότι λατρεύει το πράσινο χρώμα. Το πραγματικό της όνομα υπάρχει μόνο στην ταυτότητά της…
Η Etten (Ελένη Τζαβάρα) εμφανίζεται στο προσκήνιο της γυναικείας τραγουδοποίας με μια σόλο πορεία, από το 2009, μετά από επτά χρόνια συνεργασίας με τους «Film». Τότε κυκλοφόρησε το πρώτο δικό της άλμπουμ «I Know You ‘re Behind Me But I’m Not Scared». To 2009 συνεργάστηκε και με τη Λένα Πλάτωνος, τραγουδώντας το κομμάτι της «Red Rosy». Την επόμενη χρονιά συμμετείχε στα άλμπουμ των Μιχάλη Δέλτα, Chris Nemo και Μenta, τραγουδώντας και γράφοντας στίχους. To δεύτερο άλμπουμ της, με τίτλο «Lappuggla», που κυκλοφόρησε το 2012, ενισχύει τον επιτυχή πειραματισμό της να ενώσει την ηλεκτρονική μουσική με παραδοσιακά όργανα, όπως το σαντούρι. Έχει γράψει μουσική για εικαστικές εκθέσεις και για χοροθέατρο και έχει λάβει μέρος σε θεατρικές παραστάσεις. Παράλληλα με τη μουσική, είναι και σχεδιάστρια ρούχων, κοσμημάτων και αντικειμένων, τα οποία πουλά σε Αθήνα και Στοκχόλμη, έχοντας ως φιλοσοφία της το συνδυασμό οικολογίας και δημιουργικής σκέψης.
Οι «Berlin Brides» είναι η Νατάσα Γιανναράκη (στιχουργός και τραγουδίστρια) και η Μαριλένα Ορφανού (συνθέτρια και κιμπορντίστρια), που δίνει στη μπάντα την ηλεκτρονική της ταυτότητα. Ξεκινώντας από μια ιδέα στο Βερολίνο εμφανίστηκαν για πρώτη φορά στην Αγγλία τον Ιούνιο του 2009 στο Buffalo Bar ως νικήτριες του Velvet Prize 2009 που διοργάνωσε το περιοδικό Velvet. Το 2010 κυκλοφορούν το «Failure to Wank» σε βινύλιο μετά κυκλοφόρησε ο δίσκος τους «Modern Celibacy» με αγγλικό στίχο και ένα μίγμα από electro, punk και power pop. Ξεχωρίζουν τα κομμάτια τους «Rejection junkie», «Ballad for the touch», «Princess in distress» για τον καυστικό τους στίχο και την εναλλαγή μουσικής νηνεμίας και έντονων ηχητικών εκρήξεων.
H Dusk (κατά κόσμον Αυγή) επιχειρεί ένα πάντρεμα folk και indie rock με επιρροές από Pj Harvey, Tori Amos, Radiohead και οι Puressence. Το πρώτο της single ονομάζεται «What Are the Chances» και τον Φεβρουάριο του 2013 κυκλοφόρησε το ψηφιακό single της, το «Fear of Trouble». Η ίδια λέει πως «η μουσική είναι έκφραση, επικοινωνία, ελευθερία. Η μουσική σε κάνει να ερωτεύεσαι, σε κάνει να ταξιδεύεις μίλια μακρυά…» Κλασική τροβαδούρος με την κιθάρα της να τραγουδά γλυκές μπαλάντες μια βραδιά σε έρημη παραλία, έχοντας μπροστά της μόνο το φως μιας αυτοσχέδιας φωτιάς… Αυτή είναι η εικόνα που της ταιριάζει όσο καμία άλλη, όπως εικονογραφείται και στα τραγούδια της «Debut of Crossing the Lines» και «Fire». Ελληνοβρετανίδα, μεγάλωσε στην Πετρούπολη, έχει τελειώσει τις σπουδές της στη Φιλοσοφία και στη Ψυχολογία και είναι αυτοδίδακτη στην κιθάρα.
Η Ειρήνη Σκυλακάκη συστήθηκε στο κοινό πέρσι το φθινόπωρο με το αισθαντικό «In the Light». Τραγούδι και κιθάρα η σκηνική της παρουσία. Σύνθεση, ερμηνεία, στίχοι τα χαρακτηριστικά στο πρώτο άλμπουμ της. Η 23χρονη τραγουδοποιός έμαθε τα πρώτα της τραγούδια στην κιθάρα από την μητέρα της σε πολύ μικρή ηλικία. Το ύφος της μουσικής που θα επέλεγε το καθόρισαν οι επιρροές της από Laura Marling, Mumford and Sons και Johnny Flynn. Παράλληλα με την ολοκλήρωση των σπουδών της στη νομική κυκλοφόρησε το πρώτο της άλμπουμ με τίτλο «Wrong Direction». Στις συναυλίες της παρουσιάζει τα δικά της πρώτα τραγούδια καθώς και διασκευές από τραγούδια των Clash, Depeche Mode, Mumford and Sons, The Lumineers, Johnny Cash, Joan Baez.
Η ιδιότητα «τραγουδοποιός- ερμηνευτής» στον τόπο μας μέχρι πρότινος ήταν αμιγώς αντρική υπόθεση, με ελάχιστες φωτεινές εξαιρέσεις, όπως είναι η Λένα Πλάτωνος και η Αρλέτα. Όμως εδώ και μια πενταετία υπάρχουν αρκετά γυναικεία μυαλά που δουλεύουν πυρετωδώς για να στήσουν το καθένα τη δική του κοσμοθεωρία στο τραγούδι.
Η Αθηνά Ανδρεάδη (Athena Andreadis), η Όλγα Κουκλάκη (Olga Kouklaki), η Monika, η Μαριέττα Φαφούτη, η Nalyssa Green, η Kat με το συγκρότημά της «Tango with Lions», η Etten, η Νατάσα και η Μαριλένα που έφτιαξαν το γκρουπ «Berlin Brides», η Dusk και η Ειρήνη Σκυλακάκη, είναι δέκα περιπτώσεις γυναικών τραγουδοποιών, με εκκίνηση ή καταγωγή ελληνική, που «συναντιούνται» στο In2life, για να καταδείξουμε τη θηλυκή πλευρά μιας νέας γενιάς τραγουδοποιών, πολυπράγμονος και πολλά υποσχόμενης. Κοινά τους γνωρίσματα: Αγγλόφωνος στίχος, άριστες μουσικές γνώσεις, τεχνική, φαντασία, ευαισθησία και σκηνική δύναμη για να στήσουν το δικό τους μελωδικό σύμπαν σε live εμφανίσεις.
Η μαζική αποδοχή μιας τραγουδοποιού- περφόρμερ στην Ελλάδα έκανε την έκρηξη της το 2007- 2008 με τις αλλεπάλληλες sold out εμφανίσεις της Monika, πριν καλά- καλά κυκλοφορήσει το πρώτο της άλμπουμ «Avatar», παίζοντας παντού και συνεχώς το «Over the hill». Η Monika (Μόνικα Χριστοδούλου), ερμηνεύτρια, συνθέτης και στιχουργός, παίζει κιθάρα, σαξόφωνο, ακορντεόν, τύμπανα, φυσαρμόνικα και γεμίζει συναυλιακούς χώρους με φανατικούς οπαδούς. Ενώ η ίδια θα πει: «Αν χρειαστεί να περιγράψω σε κάποιον τί μουσική παίζω, θα περιοριστώ σε μια αναφορά στο ποπ - φολκ με πιάνο και κιθάρα». Με το «Exit», το δεύτερο άλμπουμ της εδραιώνει την αξία της στα αυτιά και στη ψυχή ενός ευρύ κοινού μέχρι που τo φετινό Απρίλιο κυκλοφόρησε το «Primal» με πέντε νέα κομμάτια της. Είναι τελειόφοιτος μαθηματικός αλλά όπως λέει «μαθηματικός δεν νομίζω να καταφέρω να γίνω ποτέ. Θ’ αρκεστώ στις όμορφες αναμνήσεις που μου χάρισαν τα φοιτητικά μου χρόνια και στην εξάσκηση του μυαλού που με ώθησε κατά κάποιο τρόπο και στη μουσική». Η Monika διατηρεί την αυθεντικότητα και την αμεσότητά της στη σύνθεση και στο παίξιμο των κομματιών της, ενσωματώνοντας με μαεστρία τις επιρροές της στον '90s κόσμο της. Πλέον επεκτείνει τη συνθετική της δράση και στο ντύσιμο μιας θεατρικής παράστασης, όπως στην «Αντιγόνη», που παρουσιάστηκε, πριν ένα μήνα στο Μουσείο Μπενάκη για την οποία και κυκλοφόρησε το ομώνυμο τραγούδι της, «Antigone- Choral Love».
Tο όνομα Athena Andreadis ακούγεται πολύ έντονα, το 2008, παράλληλα με την Monika, μέσα από το διαδίκτυο με την προσδοκία να έρθει και κάποια στιγμή στην Ελλάδα για μια δια ζώσης συνάντηση. Η Αθηνά Ανδρεάδη, που δέχθηκε το σεβασμό και τη θέρμη πρώτα του αγγλικού κοινού και μετά του ελληνικού, είναι γέννημα Αγγλίδα, θρέμμα Ελληνίδα (Θεσσαλονικιά) και από τα 18 της μέχρι σήμερα Λονδρέζα κάτοικος και εργαζόμενη στη διεθνή μουσική βιομηχανία. Η αρχή έγινε, το 2006, με το «Snapshot»... ένα home made EP με δικές της, ως επί το πλείστον, συνθέσεις για να συνεχίσει με αλλεπάλληλες sold out εμφανίσεις στην Αγγλία. Ήταν τότε που τέλειωσε τις σπουδές της στον τομέα της διοίκηση επιχειρήσεων, χάρισε το πτυχίο της στους γονείς της και πλέον κάνει αυτό που πραγματικά θέλει. «Πάντα με καλούσε η μουσική, πάντα ήμουν στον κόσμο της» δηλώνει η ίδια, γι' αυτό και κατέληξε να σπουδάζει κλασσικό και τζαζ τραγούδι στο «Trinity College of Music». Για να είναι σε θέση σήμερα να κάνει περιοδείες ανά τον κόσμο με τραγούδια μέσα από τα άλμπουμ της «Breath With Me» και «Peeling Apples» καθώς και διασκευές (ακόμα και σε ελληνικά παραδοσιακά κομμάτια, όπως το «Τζιβαέρι» και «Στης πικροδάφνης τον ανθό»), πατώντας σε folk-rock, pop, jazz γραμμές. 
Σε μικρότερη εμβέλεια αλλά φανατικά για τους λάτρεις της σκοτεινής electronica το 2008-2009, η Olga Kouklaki «παίζει» έντονα. Η Όλγα Κουκλάκη που έγινε γνωστή πρώτα στη Γαλλία και μετά στην Ελλάδα, μόνιμος κάτοικος Παρισιού, εκφράζει την ευρωπαϊκή avant-garde pop μουσική, περασμένη μέσα από σκοτεινά, electro αγγλόφωνα τραγούδια. Στα 8 της χρόνια ξεκίνησε την ενασχόληση της με την κλασσική μουσική, μαθαίνοντας πιάνο. Ως έφηβη γοητεύτηκε από την ηλεκτρονική μουσική και ξεκίνησε το DJing σε κλαμπ της Αθήνας. Το 2001 μετακομίζει στο Παρίσι όπου και προχώρησε στο μυαλό της και στον υπολογιστή της την ιδέα να γράψει και να παρουσιάσει δικά της κομμάτια. Το 2003 κυκλοφορεί με το ψευδώνυμο ODD το πρώτο της single στην Αγγλία, «Don’t look at me», με progressive house ήχο. Το 2008 απλώνει τα μουσικά της φτερά, συνθέτοντας το «Getalife», το πρώτο της άλμπουμ που κάνει γκελ σε κοινό και κριτικούς επί ευρωπαϊκού εδάφους. Μέχρι που το 2012 επανήλθε δισκογραφικά με το «I U Need», ένα άλμπουμ που κυκλοφόρησε ξανά με 14 remixes για πιο… κλαμπάτη εμπειρία. Από κει και πέρα, δηλαδή από το 2010, άνοιξε μια τεράστια λεωφόρος για την ελληνική μουσική αγορά που αφουγκράζεται τις προτιμήσεις του νεανικού κοινού μέσα από τα «χτυπήματα» σε μουσικές διαδικτυακές πύλες. Η Μαριέττα Φαφούτη φλερτάρει με τον ήχο των μιούζικαλ των 60's και 70's και στη συνέχεια εντάσσεται στη σύγχρονη ποπ. Το αποτέλεσμα, έτσι όπως αποτυπώνεται στο πρώτο της cd, «Try A Little Romance», είναι μια μια κινηματογραφική εικόνα σε ποπ ατμόσφαιρα, εκφρασμένη με τρυφερούς στίχους και γλαφυρά ηχητικά τοπία. Με το περσινό «Homemade Joy» και το live παίξιμο ακυκλοφόρητων κομματιών από το επερχόμενο άλμπουμ της χτίζει σε γερά θεμέλια της σχέση της με ένα κοινό που… αν μην τι άλλο αγαπά τον ρομαντισμό.
Η συνθέτρια, πιανίστρια, κιθαρίστρια και τραγουδίστρια Κat (Κατερίνα Παπαχρήστου) με την μπάντα της «Tango with Lions», το 2010, συστήθηκε στην εγχώρια indie/alternative σκηνή με ντεμπούτο δίσκο «Verba Time», με τα «μπράβο» των ακροατών και τους επαίνους των κριτικών. Το κομμάτι «In A Bar»… κόλλησε από τις αλλεπάλληλες ακροάσεις στο youtube και το δεύτερο άλμπουμ τους «A Long Walk» κυκλοφόρησε φέτος την άνοιξη. Με ακουστικό ήχο και επιρροές της αμερικανικής κάντρι μαζί με το γκρουπ της έφτιαξε μια σειρά τραγουδιών στα οποία καταχώρησε σκέψεις για θέματα της κοινωνικής επικαιρότητας κα τις προτιμήσεις σε βιβλία, μουσικές και ταινίες. Το γκρουπ της Kat ξεκίνησε σαν μια μεταβαλλόμενη μουσική κολλεκτίβα, το 2007 και εξελίχθηκε με μια σταθερή πλέον σύνθεση του συγκροτήματος. Τους «Tango With Lions» της Kat, αποτελούν οι Γιάννος Παραμυθιώτης – ηλεκτρική κιθάρα, φωνητικά, Νίκος Βεργέτης – ντραμς, percussion, φωνητικά, Jim Staridas – τρομπόνι, φωνητικά, Θοδωρής Ζευκιλής – μπάσο, φωνητικά.
Η Nalyssa Green ξεκίνησε να εμφανίζεται στη σκηνή, συμμετέχοντας σε διάφορες αθηναϊκές μπάντες ως τραγουδίστρια και ακορντεονίστρια και θερεμινίστρια από το 2009. Ένα χρόνο μετά, κατέθεσε τα πρώτα τραγούδια της μέσα από το χειροποίητο, πρώτο άλμπουμ της, το «Barock», κάνοντας ένα εύστοχο λογοπαίγνιο για να εκφράσει την αισθητική της μουσικής της που δεν είναι αμιγώς ροκ, ούτε… μπαρόκ. Τέλη του 2012 τα επόμενα τραγούδια βρήκαν το δρόμο τους προς τον κόσμο μέσα από τον δεύτερο δίσκο της «The Seed». Ηχητικώς, η ίδια λέει πως αυτό που κάνει, «μοιάζει με indie pop-rock, εμπλουτισμένο με επιρροές, όπως η υποβλητική ατμόσφαιρα, η δραματικότητα του θρίλερ, οι post punk ρυθμοί, η folk αισθητική και ο αστικός ρομαντισμός.» Μέσα από τα κομμάτια «φωνάζει» πως ό,τι είναι αυθεντικό ή προέρχεται από τη φύση είναι και το καλύτερο και το πιο ευπρόσδεκτο. Το Nalyssa είναι το ψηφιακό της ψευδώνυμο και το Green είναι η υπενθύμισή της ότι λατρεύει το πράσινο χρώμα. Το πραγματικό της όνομα υπάρχει μόνο στην ταυτότητά της…
Η Etten (Ελένη Τζαβάρα) εμφανίζεται στο προσκήνιο της γυναικείας τραγουδοποίας με μια σόλο πορεία, από το 2009, μετά από επτά χρόνια συνεργασίας με τους «Film». Τότε κυκλοφόρησε το πρώτο δικό της άλμπουμ «I Know You ‘re Behind Me But I’m Not Scared». To 2009 συνεργάστηκε και με τη Λένα Πλάτωνος, τραγουδώντας το κομμάτι της «Red Rosy». Την επόμενη χρονιά συμμετείχε στα άλμπουμ των Μιχάλη Δέλτα, Chris Nemo και Μenta, τραγουδώντας και γράφοντας στίχους. To δεύτερο άλμπουμ της, με τίτλο «Lappuggla», που κυκλοφόρησε το 2012, ενισχύει τον επιτυχή πειραματισμό της να ενώσει την ηλεκτρονική μουσική με παραδοσιακά όργανα, όπως το σαντούρι. Έχει γράψει μουσική για εικαστικές εκθέσεις και για χοροθέατρο και έχει λάβει μέρος σε θεατρικές παραστάσεις. Παράλληλα με τη μουσική, είναι και σχεδιάστρια ρούχων, κοσμημάτων και αντικειμένων, τα οποία πουλά σε Αθήνα και Στοκχόλμη, έχοντας ως φιλοσοφία της το συνδυασμό οικολογίας και δημιουργικής σκέψης. Οι «Berlin Brides» είναι η Νατάσα Γιανναράκη (στιχουργός και τραγουδίστρια) και η Μαριλένα Ορφανού (συνθέτρια και κιμπορντίστρια), που δίνει στη μπάντα την ηλεκτρονική της ταυτότητα. Ξεκινώντας από μια ιδέα στο Βερολίνο εμφανίστηκαν για πρώτη φορά στην Αγγλία τον Ιούνιο του 2009 στο Buffalo Bar ως νικήτριες του Velvet Prize 2009 που διοργάνωσε το περιοδικό Velvet. Το 2010 κυκλοφορούν το «Failure to Wank» σε βινύλιο μετά κυκλοφόρησε ο δίσκος τους «Modern Celibacy» με αγγλικό στίχο και ένα μίγμα από electro, punk και power pop. Ξεχωρίζουν τα κομμάτια τους «Rejection junkie», «Ballad for the touch», «Princess in distress» για τον καυστικό τους στίχο και την εναλλαγή μουσικής νηνεμίας και έντονων ηχητικών εκρήξεων.
H Dusk (κατά κόσμον Αυγή) επιχειρεί ένα πάντρεμα folk και indie rock με επιρροές από Pj Harvey, Tori Amos, Radiohead και οι Puressence. Το πρώτο της single ονομάζεται «What Are the Chances» και τον Φεβρουάριο του 2013 κυκλοφόρησε το ψηφιακό single της, το «Fear of Trouble». Η ίδια λέει πως «η μουσική είναι έκφραση, επικοινωνία, ελευθερία. Η μουσική σε κάνει να ερωτεύεσαι, σε κάνει να ταξιδεύεις μίλια μακρυά…» Κλασική τροβαδούρος με την κιθάρα της να τραγουδά γλυκές μπαλάντες μια βραδιά σε έρημη παραλία, έχοντας μπροστά της μόνο το φως μιας αυτοσχέδιας φωτιάς… Αυτή είναι η εικόνα που της ταιριάζει όσο καμία άλλη, όπως εικονογραφείται και στα τραγούδια της «Debut of Crossing the Lines» και «Fire». Ελληνοβρετανίδα, μεγάλωσε στην Πετρούπολη, έχει τελειώσει τις σπουδές της στη Φιλοσοφία και στη Ψυχολογία και είναι αυτοδίδακτη στην κιθάρα. 
Η Ειρήνη Σκυλακάκη συστήθηκε στο κοινό πέρσι το φθινόπωρο με το αισθαντικό «In the Light». Τραγούδι και κιθάρα η σκηνική της παρουσία. Σύνθεση, ερμηνεία, στίχοι τα χαρακτηριστικά στο πρώτο άλμπουμ της. Η 23χρονη τραγουδοποιός έμαθε τα πρώτα της τραγούδια στην κιθάρα από την μητέρα της σε πολύ μικρή ηλικία. Το ύφος της μουσικής που θα επέλεγε το καθόρισαν οι επιρροές της από Laura Marling, Mumford and Sons και Johnny Flynn. Παράλληλα με την ολοκλήρωση των σπουδών της στη νομική κυκλοφόρησε το πρώτο της άλμπουμ με τίτλο «Wrong Direction». Στις συναυλίες της παρουσιάζει τα δικά της πρώτα τραγούδια καθώς και διασκευές από τραγούδια των Clash, Depeche Mode, Mumford and Sons, The Lumineers, Johnny Cash, Joan Baez. 
