Χατζηκυριάκειο ίδρυμα Παιδικής Προστασίας
Το Χατζηκυριάκειο Ίδρυμα Παιδικής Προστασίας στον Πειραιά, ιδρύθηκε το 1889 από τον Ιωάννη Χατζηκυριακό και τη σύζυγό του Μαριγώ με σκοπό την περίθαλψη ορφανών και άπορων κοριτσιών, όμως στην ουσία λειτούργησε επίσημα και εγκαινιάστηκε τον Σεπτέμβρη του 1903 όταν και φιλοξένησε το πρώτο κοριτσάκι, την Ειρήνη Βαρουμάκη. «Η φροντίδα των άπορων και ορφανών κοριτσιών από έξι χρονών και άνω είναι μια καταστατική απόφαση. Τα κορίτσια τυπικά αποχωρούν στα 18, ουσιαστικά όμως δεν φεύγουν από την φροντίδα μας αν δεν τελειώσουν τις σπουδές τους», λέει η κ. Νότα Μπούμπαλου, Διευθύντρια επικοινωνίας του Ιδρύματος.
Αυτή τη στιγμή το Χατζηκυριάκειο υποστηρίζει 123 κορίτσια, όμως από αυτά τα 88 ζουν μόνιμα στον χώρο. Τα υπόλοιπα φοιτούν και αποτελούν μέρος του προγράμματος αυτόνομης διαβίωσης. «Τυπικά και καταστατικά, τα παιδιά αποφοιτούν και περνούν σε ένα άλλο πρόγραμμα πιο σύγχρονο. Προσπαθούμε να σπουδάσουν, αν δεν τα καταφέρουν να μπουν στην σχολή της αρεσκείας τους, τότε πηγαίνουν σε ιδιωτικά πανεπιστήμια. Αν πάλι φύγουν στην επαρχεία, τότε το ίδρυμα αναλαμβάνει τα έξοδά τους. Σε κάθε περίπτωση, ενισχύονται οικονομικά από το ίδρυμα», επισημαίνει η κ. Μπούμπαλου.
Σύμφωνα μάλιστα με το καταστατικό του Ιδρύματος από τις αρχές της λειτουργίας τους, ο Χατζηκυριάκος είχε φροντίσει ώστε όλες οι κοπέλες να παίρνουν… προίκα αφού φύγουν από το ίδρυμα. Η «προίκα» αυτή έχει μείνει μέχρι σήμερα και έχει μετατραπεί σε επίδομα γάμου, το οποίο οι «απόφοιτες» του Χατζηκυριάκειου παίρνουν όταν παντρευτούν. Όπως μας πληροφορεί η κ. Μπούμπαλου τα κορίτσια του Ιδρύματος προέρχονται κατά κύριο λόγο από οικογένειες με οικονομικά ή κοινωνικά προβλήματα. «Έχουμε παιδιά από οικογένειες που έμειναν άστεγες. Πλέον δεν υπάρχουν τα ορφανά παιδάκια που είχαμε παλαιότερα. Συνήθως αυτά πάνε για υιοθεσία. Σε χώρους φιλοξενίας παιδιών όπως ο δικός μας, οδηγούνται παιδιά τα οποία δεν μπορούν να μεγαλώσουν στο σπίτι», λέει σχετικά η κ. Μπούμπαλου.
Στον ελεύθερό τους χρόνο μετά το σχολείο ή το Πανεπιστήμιο τα παιδιά ασχολούνται με την ζωγραφική, την μουσική, τον χορό, τον αθλητισμό είτε πηγαίνοντας στις εκάστοτε εγκαταστάσεις εκτός κτιρίου είτε με την βοήθεια εθελοντών οι οποίοι τα επισκέπτονται. Παρά τις όποιες οικογενειακές δυσκολίες πάντως, είναι στην φιλοσοφία του Ιδρύματος τα παιδιά να βλέπουν τους γονείς τους και να κρατάνε επαφή με το ευρύτερο οικογενειακό περιβάλλον. «Αν για παράδειγμα ο πατέρας είναι στην φυλακή και η μητέρα υπάρχει, θέλουμε τα Σαββατοκύριακα το παιδί να γυρνάει στο οικογενειακό του περιβάλλον και θα ενισχύσουμε την οικογένεια να το υποδεχτεί. Ξεκινάμε με τα Σαββατοκύριακα, αλλά θα θέλαμε αυτό να γίνει για πάντα. Θέλουμε τα παιδιά να ζουν σε ένα πιο οικογενειακό περιβάλλον και όχι σε ιδρυματικό», επισημαίνει η ίδια.
Η προσαρμογή στην ζωή του Ιδρύματος για τα μικρά παιδιά είναι πιο δύσκολη. «Ζητάνε τους γονείς τους πάντα. Στην εφηβεία μπορεί να είναι λίγο θυμωμένα, ενώ όσο ενηλικιώνονται γίνονται πιο συνειδητοποιημένα. Τα παιδιά μας δεν καταλαβαίνουν το μέγεθος της ευθύνης που έχουν οι οικογένειές τους. Νοιώθουν ότι και εκείνα μπορεί να φταίνε που έφυγαν από το σπίτι τους. Κάθε παιδί είναι μια άλλη ιστορία πάντως, έχουν περάσει χιλιάδες παιδιά από εδώ όμως το κάθε ένα ήταν ξεχωριστό για εμάς», λέει η κ. Μπούμπαλου. Σήμερα, στο Χατζηκυριάκειο εργάζονται σαράντα άτομα: θυρωροί, καθαρίστριες, μαγείρισσες, πλύστρες, εκπαιδευτικοί, ψυχολόγοι, κοινωνικοί λειτουργοί, λογιστήριο, νομική υπηρεσία και επταμελές διοικητικό συμβούλιο. Βάσει καταστατικού, κανείς από την διοίκηση δεν αμείβεται, ενώ απαγορεύεται στα μέλη του διοικητικού συμβουλίου να ασχολούνται με την πολιτική. «Ο Χατζηκυριακός κράτησε το ίδρυμα τελείως απολιτίκ, δεν το χρωμάτισε. Δεν έχουμε τέτοιου είδους συμφέροντα εδώ. Όποιος έρχεται είναι άνθρωπος που θέλει να βοηθήσει, διαθέτει χρόνο, υπογράφει και είναι εθελοντής», λέει η κ. Μπούμπαλου.
Τα έξοδα αυξάνονται τα έσοδα μειώνονται
Το ετήσιο κόστος λειτουργίας του Ιδρύματος υπερβαίνει τα δύο εκατομμύρια ευρώ, ενώ αυτό «ζει» από την ακίνητη περιουσία του ιδρυτή. «Ξέρετε τι λειτουργικά έχουμε; Ζωή να’ χούμε. Μόνο το φυσικό αέριο αν υπολογίσετε… Προσπαθούμε αυτό το κόστος να καλύπτεται από δωρεές σε είδος. Δηλαδή τροφοδοσία, θέρμανση, υγεία και φυσικά το εκπαιδευτικό κομμάτι που είναι τεράστιο. Δουλεύουμε πάρα πολύ με τις δωρεές και τις εκδηλώσεις των παιδιών», λέει η κ. Μπούμπαλου και στέκεται στο πλήγμα που έχει δεχθεί το Ίδρυμα από την φορολογία, δεδομένου του ότι αποτελεί φορέα που δεν έχει κρατική επιχορήγηση. «Κομμάτι των ενοικίων πλήττεται από την κρίση. Μεγάλα ακίνητα είναι πλέον ξενοίκιαστα, πληρώνουμε χαράτσι και αντί να επιδοτούμαστε, φορολογούμαστε. Έχουμε κινηθεί μαζί με τα υπόλοιπα ιδρύματα, γιατί δεν φορολογούνται μόνο τα ακίνητα, αλλά και οι δωρεές και δεν έχουμε μέχρι στιγμής καμία απάντηση. Θα το κοιτάξουμε, λένε από το 2009», προσθέτει.
Η κατάσταση γίνεται ακόμα χειρότερη με την ραγδαία αύξηση των αιτήσεων εισαγωγής στο Ίδρυμα. «Τα αιτήματα φέτος έχουν αυξηθεί περίπου 28%. Ήρθανε πάρα πολλά παιδιά στην πρώτη δημοτικού, τα οποία θα μείνουν για πολλά χρόνια. Τα έξοδά μας αυξάνονται ενώ μειώνονται τα έσοδα. Επίσης υπάρχει και ένα ‘ταβάνι’ στο πόσα παιδιά μπορούμε να φιλοξενήσουμε», λέει η κ. Μπούμπαλου. Αξίζει να σημειωθεί πως το Χατζηκυριάκειο ίδρυμα στεγαζόταν σ' ένα μεγάλο νεοκλασικό κτίριο, που όμως με τον σεισμό του 1999 έπαθε σοβαρή ζημιά και κρίθηκε ακατάλληλο για τη διαβίωση των παιδιών. Το κτήριο εκκενώθηκε και το οικοτροφείο και οι διοικητικές υπηρεσίες εγκαταστάθηκαν σε καταυλισμούς λυόμενων σπιτιών, στον περιβάλλοντα χώρο.
Πώς μπορείτε να βοηθήσετε
Συμμετέχοντας στα μπαζάρ του Ιδρύματος, όπως αυτό που θα γίνει 20-21 Απριλίου και με δωρεές χρηματικές ή σε είδος από σαμπουάν μέχρι φάρμακα. Αυτήν την περίοδο το Χατζηκυριάκειο χρειάζεται παιδικές αντιβιώσεις, αντισηπτικά όπως Detol και Betadine και αντηλιακά εν όψει καλοκαιριού. Περισσότεροι τρόποι εδώ. Αν ενδιαφέρεστε να συνεισφέρετε εθελοντικά στο Ίδρυμα κλικ εδώ.
Info: Κλεισόβης 18, Πειραιάς. Τηλ. 2104515387.
Αυτή τη στιγμή το Χατζηκυριάκειο υποστηρίζει 123 κορίτσια, όμως από αυτά τα 88 ζουν μόνιμα στον χώρο. Τα υπόλοιπα φοιτούν και αποτελούν μέρος του προγράμματος αυτόνομης διαβίωσης. «Τυπικά και καταστατικά, τα παιδιά αποφοιτούν και περνούν σε ένα άλλο πρόγραμμα πιο σύγχρονο. Προσπαθούμε να σπουδάσουν, αν δεν τα καταφέρουν να μπουν στην σχολή της αρεσκείας τους, τότε πηγαίνουν σε ιδιωτικά πανεπιστήμια. Αν πάλι φύγουν στην επαρχεία, τότε το ίδρυμα αναλαμβάνει τα έξοδά τους. Σε κάθε περίπτωση, ενισχύονται οικονομικά από το ίδρυμα», επισημαίνει η κ. Μπούμπαλου.
Σύμφωνα μάλιστα με το καταστατικό του Ιδρύματος από τις αρχές της λειτουργίας τους, ο Χατζηκυριάκος είχε φροντίσει ώστε όλες οι κοπέλες να παίρνουν… προίκα αφού φύγουν από το ίδρυμα. Η «προίκα» αυτή έχει μείνει μέχρι σήμερα και έχει μετατραπεί σε επίδομα γάμου, το οποίο οι «απόφοιτες» του Χατζηκυριάκειου παίρνουν όταν παντρευτούν. Όπως μας πληροφορεί η κ. Μπούμπαλου τα κορίτσια του Ιδρύματος προέρχονται κατά κύριο λόγο από οικογένειες με οικονομικά ή κοινωνικά προβλήματα. «Έχουμε παιδιά από οικογένειες που έμειναν άστεγες. Πλέον δεν υπάρχουν τα ορφανά παιδάκια που είχαμε παλαιότερα. Συνήθως αυτά πάνε για υιοθεσία. Σε χώρους φιλοξενίας παιδιών όπως ο δικός μας, οδηγούνται παιδιά τα οποία δεν μπορούν να μεγαλώσουν στο σπίτι», λέει σχετικά η κ. Μπούμπαλου. Στον ελεύθερό τους χρόνο μετά το σχολείο ή το Πανεπιστήμιο τα παιδιά ασχολούνται με την ζωγραφική, την μουσική, τον χορό, τον αθλητισμό είτε πηγαίνοντας στις εκάστοτε εγκαταστάσεις εκτός κτιρίου είτε με την βοήθεια εθελοντών οι οποίοι τα επισκέπτονται. Παρά τις όποιες οικογενειακές δυσκολίες πάντως, είναι στην φιλοσοφία του Ιδρύματος τα παιδιά να βλέπουν τους γονείς τους και να κρατάνε επαφή με το ευρύτερο οικογενειακό περιβάλλον. «Αν για παράδειγμα ο πατέρας είναι στην φυλακή και η μητέρα υπάρχει, θέλουμε τα Σαββατοκύριακα το παιδί να γυρνάει στο οικογενειακό του περιβάλλον και θα ενισχύσουμε την οικογένεια να το υποδεχτεί. Ξεκινάμε με τα Σαββατοκύριακα, αλλά θα θέλαμε αυτό να γίνει για πάντα. Θέλουμε τα παιδιά να ζουν σε ένα πιο οικογενειακό περιβάλλον και όχι σε ιδρυματικό», επισημαίνει η ίδια.
Η προσαρμογή στην ζωή του Ιδρύματος για τα μικρά παιδιά είναι πιο δύσκολη. «Ζητάνε τους γονείς τους πάντα. Στην εφηβεία μπορεί να είναι λίγο θυμωμένα, ενώ όσο ενηλικιώνονται γίνονται πιο συνειδητοποιημένα. Τα παιδιά μας δεν καταλαβαίνουν το μέγεθος της ευθύνης που έχουν οι οικογένειές τους. Νοιώθουν ότι και εκείνα μπορεί να φταίνε που έφυγαν από το σπίτι τους. Κάθε παιδί είναι μια άλλη ιστορία πάντως, έχουν περάσει χιλιάδες παιδιά από εδώ όμως το κάθε ένα ήταν ξεχωριστό για εμάς», λέει η κ. Μπούμπαλου. Σήμερα, στο Χατζηκυριάκειο εργάζονται σαράντα άτομα: θυρωροί, καθαρίστριες, μαγείρισσες, πλύστρες, εκπαιδευτικοί, ψυχολόγοι, κοινωνικοί λειτουργοί, λογιστήριο, νομική υπηρεσία και επταμελές διοικητικό συμβούλιο. Βάσει καταστατικού, κανείς από την διοίκηση δεν αμείβεται, ενώ απαγορεύεται στα μέλη του διοικητικού συμβουλίου να ασχολούνται με την πολιτική. «Ο Χατζηκυριακός κράτησε το ίδρυμα τελείως απολιτίκ, δεν το χρωμάτισε. Δεν έχουμε τέτοιου είδους συμφέροντα εδώ. Όποιος έρχεται είναι άνθρωπος που θέλει να βοηθήσει, διαθέτει χρόνο, υπογράφει και είναι εθελοντής», λέει η κ. Μπούμπαλου. Τα έξοδα αυξάνονται τα έσοδα μειώνονται
Το ετήσιο κόστος λειτουργίας του Ιδρύματος υπερβαίνει τα δύο εκατομμύρια ευρώ, ενώ αυτό «ζει» από την ακίνητη περιουσία του ιδρυτή. «Ξέρετε τι λειτουργικά έχουμε; Ζωή να’ χούμε. Μόνο το φυσικό αέριο αν υπολογίσετε… Προσπαθούμε αυτό το κόστος να καλύπτεται από δωρεές σε είδος. Δηλαδή τροφοδοσία, θέρμανση, υγεία και φυσικά το εκπαιδευτικό κομμάτι που είναι τεράστιο. Δουλεύουμε πάρα πολύ με τις δωρεές και τις εκδηλώσεις των παιδιών», λέει η κ. Μπούμπαλου και στέκεται στο πλήγμα που έχει δεχθεί το Ίδρυμα από την φορολογία, δεδομένου του ότι αποτελεί φορέα που δεν έχει κρατική επιχορήγηση. «Κομμάτι των ενοικίων πλήττεται από την κρίση. Μεγάλα ακίνητα είναι πλέον ξενοίκιαστα, πληρώνουμε χαράτσι και αντί να επιδοτούμαστε, φορολογούμαστε. Έχουμε κινηθεί μαζί με τα υπόλοιπα ιδρύματα, γιατί δεν φορολογούνται μόνο τα ακίνητα, αλλά και οι δωρεές και δεν έχουμε μέχρι στιγμής καμία απάντηση. Θα το κοιτάξουμε, λένε από το 2009», προσθέτει.
Η κατάσταση γίνεται ακόμα χειρότερη με την ραγδαία αύξηση των αιτήσεων εισαγωγής στο Ίδρυμα. «Τα αιτήματα φέτος έχουν αυξηθεί περίπου 28%. Ήρθανε πάρα πολλά παιδιά στην πρώτη δημοτικού, τα οποία θα μείνουν για πολλά χρόνια. Τα έξοδά μας αυξάνονται ενώ μειώνονται τα έσοδα. Επίσης υπάρχει και ένα ‘ταβάνι’ στο πόσα παιδιά μπορούμε να φιλοξενήσουμε», λέει η κ. Μπούμπαλου. Αξίζει να σημειωθεί πως το Χατζηκυριάκειο ίδρυμα στεγαζόταν σ' ένα μεγάλο νεοκλασικό κτίριο, που όμως με τον σεισμό του 1999 έπαθε σοβαρή ζημιά και κρίθηκε ακατάλληλο για τη διαβίωση των παιδιών. Το κτήριο εκκενώθηκε και το οικοτροφείο και οι διοικητικές υπηρεσίες εγκαταστάθηκαν σε καταυλισμούς λυόμενων σπιτιών, στον περιβάλλοντα χώρο.
Πώς μπορείτε να βοηθήσετε
Συμμετέχοντας στα μπαζάρ του Ιδρύματος, όπως αυτό που θα γίνει 20-21 Απριλίου και με δωρεές χρηματικές ή σε είδος από σαμπουάν μέχρι φάρμακα. Αυτήν την περίοδο το Χατζηκυριάκειο χρειάζεται παιδικές αντιβιώσεις, αντισηπτικά όπως Detol και Betadine και αντηλιακά εν όψει καλοκαιριού. Περισσότεροι τρόποι εδώ. Αν ενδιαφέρεστε να συνεισφέρετε εθελοντικά στο Ίδρυμα κλικ εδώ.
Info: Κλεισόβης 18, Πειραιάς. Τηλ. 2104515387.
