Παραστάσεις που προλαβαίνεις να δεις μέχρι τις πρώτες μέρες του Ιανουαρίου
Έξι παραστάσεις που άφησαν ισχυρό καλλιτεχνικό αποτύπωμα ολοκληρώνουν την πορεία τους τις πρώτες ημέρες του Ιανουαρίου.
Έξι παραστάσεις που άφησαν ισχυρό καλλιτεχνικό αποτύπωμα ολοκληρώνουν την πορεία τους τις πρώτες ημέρες του Ιανουαρίου.
Έξι θεατρικές παραγωγές που ξεχώρισαν για την καλλιτεχνική τους ταυτότητα, τη θεματική τους τόλμη και τη σκηνική τους γραφή μετρούν αντίστροφα και ολοκληρώνουν την πορεία τους μέσα στις πρώτες ημέρες του νέου χρόνου. Από την εκρηκτική φάρσα του Φεντώ έως το σύγχρονο πολιτικό θέατρο, το οικογενειακό δράμα και τη σαρκαστική μουσική κωμωδία, πρόκειται για παραστάσεις που άφησαν το αποτύπωμά τους στη φετινή θεατρική σεζόν και αξίζουν μια τελευταία επίσκεψη πριν κατέβουν από τη σκηνή.
Μια τελευταία ευκαιρία, λοιπόν, για να δει κανείς τον «Ράφτη Κυριών», τα «Σκυλιά», τον «Ευγένιο», τη «Μέρα της Φούστας», τους «Ερωτευμένους» του Σαμ Σέπαρντ και το αυτοσαρκαστικό MERDE!, σε έξι διαφορετικές προσεγγίσεις που συνομιλούν, η καθεμία με τον τρόπο της, με το σήμερα.
Θέατρο Γκλόρια | έως 4 Ιανουαρίου
Ο Ζορζ Φεντώ συναντά τη σκηνοθετική ματιά του Γιάννη Κακλέα σε μια κωμωδία εκρηκτικού ρυθμού, παρεξηγήσεων και ανατροπών. Ο «Ράφτης Κυριών», γραμμένος όταν ο Φεντώ ήταν μόλις 22 ετών, μετατρέπεται σε ένα σαρκαστικό εγχειρίδιο υποκρισίας, απιστίας και κοινωνικής ηθικής. Πίσω από το καταιγιστικό γέλιο, το έργο αποκαλύπτει μια κοινωνία εγκλωβισμένη στους ίδιους της τους κανόνες, όπου η επιθυμία συγκρούεται διαρκώς με την επίφαση της ευπρέπειας. Με πρωταγωνιστή τον Δημήτρη Μακαλιά και ένα πολυπληθές σύνολο ηθοποιών, η παράσταση λειτουργεί ως κωμικό masterclass πάνω στον μηχανισμό του ψέματος και της απόκρυψης, σε έναν διάλογο ανάμεσα στο κλασικό και το σύγχρονο θέατρο.
Θέατρο ΣΗΜΕΙΟ | έως 4 Ιανουαρίου
Ο Γιώργος Καραμίχος επιστρέφει στο θέατρο ως σκηνοθέτης, μεταφραστής και διασκευαστής του συνταρακτικού έργου του Frank McGuinness. Ο «Ευγένιος» είναι ένα οικογενειακό δράμα για το πένθος, την απώλεια και τη σιωπή, εκεί όπου το τραύμα γίνεται αόρατος πρωταγωνιστής. Η δράση ξεδιπλώνεται γύρω από μια οικογένεια που αδυνατεί να διαχειριστεί τον θάνατο, αφήνοντας τα ανείπωτα να βαραίνουν τις σχέσεις και τα πρόσωπα. Με μαύρο χιούμορ, ποιητική ένταση και βαθιά συναισθηματική φόρτιση, η παράσταση φωτίζει το λεπτό όριο ανάμεσα στη μνήμη και τη λήθη.
Θέατρο Δίπυλον | έως 6 Ιανουαρίου
Ο Ανέστης Αζάς μετατρέπει ένα πραγματικό περιστατικό που συγκλόνισε την κοινή γνώμη σε μια σκοτεινή πολιτική φάρσα. Μια αγέλη «σκύλων-ντετέκτιβ» ανεβαίνει στη σκηνή για να ερευνήσει μια υπόθεση βίας, ανοίγοντας ερωτήματα για την κοινωνική αγριότητα, τον φόβο και την ευθύνη. Με εργαλεία το θέατρο ντοκιμαντέρ, το χιούμορ και την αλληγορία, τα «Σκυλιά» ισορροπούν ανάμεσα στο κωμικό και το πολιτικό, μετατρέποντας τη σκηνή σε πεδίο δημόσιου διαλόγου για τη σύγχρονη κοινωνία.
Θέατρο Δίπυλον | έως 11 Ιανουαρίου
Η Ζωή Χατζηαντωνίου υπογράφει μια παράσταση-εμπειρία που λειτουργεί σαν καθρέφτης της κοινωνικής έντασης και των υπόγειων ρωγμών της εποχής. Θέτει ερωτήματα για την κοινωνική αδικία, τη μισαλλοδοξία, την κρίση της εκπαίδευσης και την απώλεια εμπιστοσύνης στους θεσμούς. Η Θεοδώρα Τζήμου, σε έναν ρόλο υψηλής έντασης, πλαισιώνεται από μια ομάδα νέων ηθοποιών που δίνουν στίγμα για το θεατρικό αύριο.
BIOS | έως 11 Ιανουαρίου
Η Έλενα Πέγκα σκηνοθετεί το εμβληματικό έργο του Σαμ Σέπαρντ, μια ωμή και ποιητική μελέτη πάνω στον έρωτα, την εμμονή και την αυτοκαταστροφή. Σε ένα απομονωμένο μοτέλ, δύο άνθρωποι εγκλωβίζονται σε μια σχέση χωρίς διέξοδο, όπου το πάθος γίνεται πεδίο σύγκρουσης. Η παράσταση φωτίζει τη σκοτεινή κληρονομιά των οικογενειακών δεσμών και τη βία της επιθυμίας, μέσα από έντονες ερμηνείες και ασφυκτική ατμόσφαιρα.
Δημοτικό Θέατρο Πειραιά | έως 11 Ιανουαρίου
Μια σαρκαστική μουσική κωμωδία για τα κακώς κείμενα του ελληνικού θεάτρου, σε σκηνοθεσία Γιώργου Κουτλή και Βασίλη Μαγουλιώτη. Με αφορμή τα 130 χρόνια του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά, το MERDE! κοιτά τον θεατρικό κόσμο στον καθρέφτη του: φιλοδοξίες, ματαιοδοξίες, πρόβες, συγκρούσεις και εξουσία συνθέτουν ένα σκηνικό αυτοσαρκασμού και εύστοχης παρατήρησης για έναν χώρο εύθραυστο αλλά ζωντανό.