Η Μαρδίτσα στους Μύλους Ευβοίας είναι η τέλεια αφορμή για μονοήμερη
Μια ταβέρνα χάρμα ουρανίσκου, προτάσσει την προβατίνα και το τυροπιτάρι σαν αφορμή για την τέλεια μονοήμερη στην Εύβοια και ο Λιμνιώνας… από κοντά μας προσκαλεί για βουτιές.

Μια ταβέρνα χάρμα ουρανίσκου, προτάσσει την προβατίνα και το τυροπιτάρι σαν αφορμή για την τέλεια μονοήμερη στην Εύβοια και ο Λιμνιώνας… από κοντά μας προσκαλεί για βουτιές.
Το κοντινό μας νησί, η Εύβοια, είναι ένας καταπράσινος θησαυρός για μονοήμερες ή Σαββατοκύριακα και όποτε έχουμε την ευκαιρία δεν τη χάνουμε να προγραμματίσουμε μια νόστιμη εξόρμηση προς τα κει.
Αυτή τη φορά ανακαλύψαμε μια από τις ωραιότερες ταβέρνες του νησιού, την Μαρδίτσα στο ήσυχο χωριουδάκι των Μύλων, περίπου 2 ώρες δρόμος από το κέντρο της πόλης, και έχουμε να λέμε για τα πιάτα της.
Η εμπειρία στη Μαρδίτσα είναι πραγματικά ξεχωριστή. Η κυρία Έφη και ο γιος της, ο Κωνσταντίνος, σε υποδέχονται με ζεστασιά στην όμορφη αυλή ενός σπιτιού, η οποία άνοιξε στα μέσα της δεκαετίας του ’50 για να γεμίσει γεύσεις και αρώματα. Από τότε μέχρι σήμερα, η αγάπη για το καλό φαγητό και η φροντίδα φαίνονται σε κάθε λεπτομέρεια: από το χειροποίητο ζυμωτό ψωμί που έρχεται ζεστό στο τραπέζι μέχρι τα κρέατα κορυφαίας ποιότητας που ψήνονται με μεράκι.
Ξεκινήσαμε με τη signature χωριάτικη σαλάτα, που είχε την ευχάριστη προσθήκη καπνιστής μελιτζάνας και σκόρδου, κομμένη με ακρίβεια σε κυβάκια, ενώ το τυροπιτάρι τους συμπληρώνει ιδανικά τα ορεκτικά, μαζί με το τζατζίκι, λιτό αλλά ουσιαστικό και «σκορδάτο». Να βάλουμε και μια πατάτες όμως ε; Και τι πατάτες! Φρεσκοκομμένες και τηγανισμένες στην εντέλεια, μαλακές μέσα και τραγανές απ’ έξω, με την ριγανίτσα τους. Αν είστε μεγάλη παρέα, αξίζει να τιμήσετε και την σαλάτα τύπου χωριάτικη που σερβίρουν μέσα σε μια φωλιά από τραγανό παξιμάδι. Εξαιρετική, όπως και η τηγανιά κοτόπουλο.
Στα κυρίως, η μοσχαρίσια μπριζόλα και το φιλέτο προβατίνας είναι ζουμερά, καλοψημένα και τρυφερά, ενώ εξίσου δυνατό πιάτο του μαγαζιού είναι τα αρνίσια παίδάκια. Το μπιφτέκι προβατίνας είναι αφράτο και δεν μυρίζει (όχι πως αυτό είναι πρόβλημα, αλλά λέμε τώρα), ενώ οι λάτρεις των θαλασσινών θα βρουν και ωραιότατες γαρίδες ή γαριδομακαρονάδα πλουσιοπάροχη.
Στα του κρασιού, βγάζουν ένα δυνατό κόκκινο Merlot, το οποίο φέτος όπως μας ενημέρωσαν τους βγήκε επιδόρπιο, αλλά καθόλου δεν μας χάλασε. Αν και κάπως βαρύ, ήταν βελούδινο στο στόμα. Το ροζέ τους δεν ήταν κάτι το ιδιαίτερο, ίσως επειδή συγκρίθηκε με το κόκκινο. Το τέλος, όπως έπρεπε, μας βρήκε με γλυκό καρπούζι και ένα ακόμα κρασί κερασμένο από το κατάστημα. Οι τιμές λογικότατες για την ποιότητα που προσφέρεται, περί τα 20€ το άτομο, με κρασί, μπορεί και λιγότερο αν είστε μεγάλη παρέα.
Δε νοείται Σαββατοκύριακο στο νησί χωρίς μια βουτιά στον Λιμνιώνα. Σε κοντινή απόσταση από τους Μύλους, η παραλία αυτή έχει αποκτήσει τη φήμη της ήρεμης «σταρ» της περιοχής και όχι άδικα. Τα νερά της είναι διάφανα, γαλαζοπράσινα, ήρεμα σχεδόν όλο τον χρόνο, και το τοπίο συνδυάζει βουνό και θάλασσα με τρόπο που σε κάνει να θες να μείνεις εκεί ώρες.
Απαραιτήτως θα πρέπει να έρθεις εδώ είτε πριν είτε μετά την ταβέρνα για να απολαύσεις το πλήρες πακέτο εξόρμησης. Δίπλα στην παραλία απλώνεται ένας μικρός οικισμός με μερικά παραδοσιακά ταβερνάκια και μερικά ξενοδοχεία που υπόσχονται Σαββατοκύριακα απόλυτης γαλήνης, αν θες να κάνεις τη μονοήμερη… διήμερη, όπως το εξαιρετικό Αlissachne Suites, χτισμένο σε μια πλαγιά, με σούπερ θέα στην παραλία και δική του πισίνα.
Αν μείνεις, τότε επιβάλλεται ένα ποτό το βράδυ στο μπιτσόμπαρο Praia, ή πρωινό καφεδάκι με φόντο το Λιμνιωνάκι, έναν μικρό κολπίσκο που χωρίζεται από τον Λιμνιώνα με έναν βράχο. Σημείωσε επίσης πως παίζει αρκετό ελεύθερο κάμπινγκ στην παραλία, όμως σεβάσου το υπέροχο τοπίο και πάρε τα σκουπίδια μαζί σου, γιατί κάποιοι (παρά τις προσπάθειες του τοπικού εξωραϊστικού συλλόγου με κάδους) δεν το κάνουν, και είναι κρίμα.