Καθημερινές λέξεις που δεν μεταφράζονται στα ελληνικά
Τι πάει να πει άραγε Hygge ή Komorebi, Saudade ή Fernweh και πως μεταφράζονται στα ελληνικά; Η λεξικολογική ομάδα του In2life στη διάθεσή σου.

Τι πάει να πει άραγε Hygge ή Komorebi, Saudade ή Fernweh και πως μεταφράζονται στα ελληνικά; Η λεξικολογική ομάδα του In2life στη διάθεσή σου.
Υπάρχουν ελληνικές λέξεις που δεν μεταφράζονται σε καμία γλώσσα του κόσμου, υπάρχει όμως και το αντίστροφο. Καθημερινές λέξεις οι οποίες χαρακτηρίζουν καταστάσεις τόσο οικείες μα συνάμα τόσο δύσκολο να περιγραφούν. Ευτυχώς που υπάρχει το παγκόσμιο γλωσσάρι κι έχουμε τη δυνατότητα να περιγράψουμε κάτι πολύ συγκεκριμένο, σχεδόν ποιητικό ή απόλυτα καθημερινό, χωρίς να υπάρχει αντίστοιχος όρος στα ελληνικά. Κάποιες λέξεις εξ αυτών είναι συναισθηματικές, άλλες περιγράφουν πράξεις ή εμπειρίες που πιθανόν να έχεις ζήσει καθημερινά ωστόσο δεν σκέφτηκες να τις κατονομάσεις.
Είναι το αίσθημα θαλπωρής που νιώθεις όταν βρίσκεσαι σπίτι με φίλους, με ένα φλιτζάνι ζεστή σοκολάτα, χουχουλιάρικες κουβέρτες και κεριά να σε κυκλώνουν με το φως τους.
Περιγράφει το φως του ήλιου όπως αυτό φιλτράρεται μέσα από τα φύλλα των δέντρων και δημιουργεί μια σχεδόν χορευτική αντανάκλαση.
Αυτό το αίσθημα ικανοποίησης όταν βλέπεις κάποιον άλλον να αποτυγχάνει, ειδικά στην περίπτωση που τον θεωρούσες αλαζόνα.
Μιλάει για μια γλυκιά μελαγχολία, μια νοσταλγία για κάτι που είχες και ίσως δεν θα επιστρέψει ποτέ.
Αυτό που νιώθεις όταν βγαίνεις στην πόρτα ώστε να μπορέσεις να δεις αν έφτασε κάποιος που περιμένεις. Θα μπορούσες να το πεις και ανυπομονησία αλλά δεν θα ήσουν ακριβής.
Είναι το αντίθετο της νοσταλγίας. Αντί να σου λείπει κάτι που έζησες, σου λείπει κάτι που δεν έχεις ζήσει ακόμα.
Περιγράφει εκείνη τη σιωπηλή στιγμή ανάμεσα σε δύο ανθρώπους που κοιτάζονται γνωρίζοντας ότι θέλουν το ίδιο πράγμα, αλλά κανείς δεν κάνει το πρώτο βήμα.
Εκείνη η ευγενής συνήθεια να αγοράζεις βιβλία που δεν προλαβαίνεις ποτέ να διαβάσεις. Μαζεύονται σε στοίβες, γεμίζουν ράφια και κομοδίνα, κι εσύ νιώθεις παράξενα χαρούμενος που υπάρχουν εκεί.
Αυτή η λέξη περικλείει την ισορροπία, τη μετριοπάθεια και τη γαλήνη μιας ζωής χωρίς υπερβολές. Είναι το «αρκετά καλά» με την πιο θετική έννοια που μπορείς να σκεφτείς.
Αυτό το τόσο κακό αστείο που δεν βγάζει κανένα νόημα, αλλά σε κάνει να γελάς ακριβώς επειδή είναι χάλια.
Ξυπνάς νωρίς το πρωί για να ακούσεις τα πουλιά να κελαηδούν. Δεν το κάνεις επειδή πρέπει. Το κάνεις επειδή κάτι μέσα σου θέλει να νιώσει ξανά τον κόσμο ήσυχο και αγνό. Μπορεί να μην το έχεις ονομάσει ποτέ, αλλά σίγουρα το έχεις νιώσει κάποιο ξημέρωμα.