Από την ίδρυσή του έως σήμερα, ο Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός στηρίζει αδιάκοπα την κοινωνία, προσφέροντας υγειονομική, κοινωνική και ανθρωπιστική βοήθεια σε κάθε κρίσιμη περίσταση.
γράφει:
Η Παγκόσμια Ημέρα Ερυθρού Σταυρού γιορτάζεται κάθε χρόνο μια μέρα σαν και αυτή, στις 8 Μαΐου, τιμώντας τον ιδρυτή Ερρίκο Ντυνάν και το διαχρονικό έργο του.
Στην Ελλάδα, ο Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός (Ε.Ε.Σ.) ιδρύθηκε στις 10 Ιουνίου 1877 με πρωτοβουλία της βασίλισσας Όλγας, η οποία υπήρξε και η πρώτη πρόεδρός του.
Από την ίδρυσή του, αναγνωρίστηκε από τη Διεθνή Επιτροπή του Ερυθρού Σταυρού και έκτοτε αποτελεί αναπόσπαστο μέλος του παγκόσμιου Κινήματος του Ερυθρού Σταυρού και της Ερυθράς Ημισελήνου. Στη μακρόχρονη πορεία του, παραμένει αφοσιωμένος στις θεμελιώδεις αρχές του: ανθρωπιά, αμεροληψία, ουδετερότητα, ανεξαρτησία, εθελοντισμός, ενότητα και παγκοσμιότητα.
Από την Μικρασία στην Κατοχή
Από τα πρώτα χρόνια της δράσης του, ο Ε.Ε.Σ. βρέθηκε στην πρώτη γραμμή των μεγάλων ιστορικών γεγονότων που καθόρισαν την πορεία της χώρας. Κατά την περίοδο 1919–1922, συμμετείχε ενεργά στη φροντίδα και στήριξη των Μικρασιατών προσφύγων, οργανώνοντας κέντρα υποδοχής και παρέχοντας τρόφιμα και ρουχισμό σε πάνω από 1.000.000 ανθρώπους, σύμφωνα με ιστορικές μαρτυρίες και αρχειακό υλικό του Κινήματος.
Κατά τη διάρκεια της Κατοχής (1941–1944), η Ελλάδα βίωσε έναν από τους πιο σφοδρούς λιμούς στην Ευρώπη. Ο Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός, σε συνεργασία με τη Διεθνή Επιτροπή Ερυθρού Σταυρού και τη Σουηδική κυβέρνηση, συνέβαλε καθοριστικά στη διανομή επισιτιστικής βοήθειας μέσω ουδέτερων πλοίων.
Η συμβολή του Ε.Ε.Σ. ήταν καθοριστική στον συντονισμό της διανομής, καθώς ανέλαβε την οργάνωση συσσιτίων, τη λειτουργία σημείων διανομής και τη συνεργασία με τις τοπικές κοινωνίες. Όπως τεκμηριώνεται σε αναφορές της Διεθνούς Επιτροπής και του ίδιου του οργανισμού, η βοήθεια αυτή συνέβαλε στη διάσωση εκατομμυρίων ανθρώπων από την πείνα.
Στο πέρασμα του χρόνου, ο Ε.Ε.Σ. ανέπτυξε σημαντικές υποδομές, όπως Σταθμοί Πρώτων Βοηθειών, Κέντρα Αιμοδοσίας, σχολές Νοσηλευτικής, καθώς και νοσοκομεία όπως το «Ερρίκος Ντυνάν», το «Ασκληπείο Βούλας» και το «Κοργιαλένειο-Μπενάκειο».
Παράλληλα, δημιούργησε την Υπηρεσία Αναζητήσεως Αγνοουμένων (1915), η οποία λειτούργησε με ιδιαίτερη ένταση μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, επανενώνοντας πάνω από 40.000 άτομα με τις οικογένειές τους μεταξύ 1958 και 1983.
Ο Ερυθρός Σταυρός στη σύγχρονη Ελλάδα
Σύμφωνα με αυτά τα στοιχεία, τα τελευταία χρόνια, ο Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός έχει εντείνει ουσιαστικά την παρουσία του στον τομέα της κοινωνικής προστασίας και της διαχείρισης κρίσεων, με πολύπλευρες παρεμβάσεις σε όλη την επικράτεια. Κατά την πανδημία COVID-19, υλοποίησε streetwork δράσεις για την παροχή τροφίμων και ειδών πρώτης ανάγκης σε άστεγους, πραγματοποίησε θερμομετρήσεις σε καταστήματα κράτησης και νοσοκομεία, και λειτούργησε τηλεφωνική γραμμή ψυχοκοινωνικής υποστήριξης. Ανταποκρίθηκε άμεσα σε φυσικές καταστροφές, όπως οι σεισμοί στην Ελασσόνα, η κακοκαιρία «Μήδεια», οι πλημμύρες σε Καρδίτσα και Φάρσαλα, καθώς και οι μεγάλες πυρκαγιές σε Ανατολική Αττική και Βόρεια Εύβοια, προσφέροντας είδη πρώτης ανάγκης, στήριξη στους πληγέντες και κινητοποιώντας ομάδες διασωστών.
Παράλληλα, παρείχε πρωτοβάθμια υγειονομική φροντίδα και ψυχοκοινωνική υποστήριξη σε Κέντρα Υποδοχής Προσφύγων, και υλοποίησε προγράμματα φιλοξενίας ασυνόδευτων ανηλίκων σε Αθήνα, Βόλο και Καλάβρυτα. Ενίσχυσε τη μέριμνά του για ευπαθείς ομάδες μέσα από το πρόγραμμα «Βοήθεια στο Σπίτι», τη λειτουργία ΚΑΠΗ, Κοινωνικών Υπηρεσιών σε όλη τη χώρα, Πολυδύναμων Κέντρων Προσφύγων και Κοινωνικού Ξενώνα Αστέγων. Επιπλέον, έλαβε μέρος σε επιχειρήσεις ανθρωπιστικής βοήθειας και διασωστικών αποστολών σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης, ενεργοποιώντας το Σώμα Εθελοντών Σαμαρειτών, Διασωστών και Ναυαγοσωστών, ένα από τα πιο οργανωμένα και καταρτισμένα δίκτυα στην Ελλάδα.
Ο Ε.Ε.Σ. σήμερα προσφέρει δωρεάν Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, Ψυχοκοινωνική Υποστήριξη, Διερμηνεία και Διαμεσολάβηση Υγείας και ανταποκρίνεται σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης με διάσωση, πρώτες βοήθειες, προνοσοκομειακή φροντίδα και ψυχολογική υποστήριξη. Διαθέτει τρεις Εκπαιδευτικούς Υγειονομικούς Σταθμούς, μία Κινητή Ομάδα Υγείας στην Αττική, τρεις υπηρεσίες «Νοσηλεία στο Σπίτι» (Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πάτρα), και ένα πανελλαδικό δίκτυο κοινωνικών και νοσηλευτικών υπηρεσιών.
Αναπτύσσει επίσης εκπαιδευτικά προγράμματα για την αγωγή υγείας και υγιεινής, παρέχει ψυχοκοινωνική στήριξη, υλοποιεί κοινοτικά προγράμματα για ηλικιωμένους και άτομα με αναπηρία (όπως ένα Κέντρο Ανοιχτής Φροντίδας Ηλικιωμένων και δύο προγράμματα «Βοήθεια στο Σπίτι») και φιλοξενεί ασυνόδευτα προσφυγόπουλα σε Βόλο, Αθήνα και Καλάβρυτα. Παράλληλα, μέσω του Πολυδύναμου Κέντρου Προσφύγων στην Αθήνα και του προγράμματος Restoring Family Links (RFL), συμβάλλει στην ένταξη μεταναστών και την αποκατάσταση οικογενειακών δεσμών.
Υιοθετώντας τις πολιτικές του Κινήματος για Προστασία, Φύλο και Συμπερίληψη, δίνει προτεραιότητα σε ηλικιωμένους, πρόσφυγες, μετανάστες ανεξαρτήτως νομικού καθεστώτος, άτομα χωρίς ΑΜΚΑ, άστεγους, μακροχρόνια ανέργους, μονογονεϊκές και πολύτεκνες οικογένειες, άτομα με ψυχικές διαταραχές ή χρόνια νοσήματα, Ρομά και άλλες ευάλωτες κοινωνικές ομάδες.
Η ανθρωπιστική του δράση υποστηρίζεται από πάνω από 12.000 εθελοντές, ενεργούς σε 86 Περιφερειακά Τμήματα και 10 Επιτροπές, που πλαισιώνουν τους Τομείς Υγείας, Κοινωνικής Πρόνοιας και Εθελοντών Σαμαρειτών–Διασωστών και Ναυαγοσωστών.
