Σημάδια ότι σε έχουν παραμελήσει συναισθηματικά

Ένας άνθρωπος που έχει παραμεληθεί συναισθηματικά, είτε ως παιδί από τους γονείς του, είτε αργότερα από τους συντρόφους ή τους φίλους του, δυστυχώς μπορεί να πέσει σε πολύ άσχημες παγίδες του μυαλού. Η παραμέληση αρχίζει να δημιουργεί μοτίβα στην σκέψη που είναι δύσκολο να ξεπεράσουμε, και που μπορεί να διαιωνίζουν το πρόβλημα.

Αυτά είναι τα πιο συχνά σημάδια ότι ένας άνθρωπος έχει παραμεληθεί συναισθηματικά - καθώς και πώς θα αρχίσει να βλέπει την ζωή αλλιώς.

Αίσθημα ότι κάτι λείπει
Ένα μούδιασμα, μια αίσθηση ότι υπάρχει ένα κενό το οποίο δεν μπορεί να καλυφθεί με απλές μορφές επικοινωνίας. Αυτό μπορεί να οδηγήσει είτε στο να κλειστούμε περισσότερο στον εαυτό μας, είτε να κάνουμε απερίσκεπτες επιλογές στις σχέσεις μας. Είναι απαραίτητο να βρούμε πράγματα στον ίδιο μας τον εαυτό που μας γεμίζουν, καθώς και να αναγνωρίσουμε (και να εκτιμήσουμε) την επικοινωνία που μοιραζόμαστε με τους άλλους ανθρώπους.

Φόβος ότι γινόμαστε βδέλλες
Οι άνθρωποι που έχουν παραμεληθεί πολύ συχνά δεν γνωρίζουν ποια είναι τα αποδεκτά όρια του να προσεγγίζεις κάποιον - και όχι με την έννοια ότι τα ξεπερνούν, αλλά συνήθως ότι δεν θα τα πλησιάσουν καν, από φόβο ότι θα γίνουν ενοχλητικοί, ή ότι θα φορτώσουν τα προβλήματά τους στους άλλους. Δεν γίνεται όμως να τα κρατάμε όλα μέσα μας: Αν δεν αισθάνεστε άνετα να μιλήσετε για αυτούς τους φόβους σας σε κάποιο κοντινό σας άτομο, ζητήστε την βοήθεια ενός ψυχολόγου.

Αδυναμία να κρίνουμε αντικειμενικά τον εαυτό μας
Είναι πολύ δύσκολο να αναγνωρίσουμε στον εαυτό μας τις επιτυχίες του και τις αρετές του. Αντ' αυτού εστιάζουμε στα κακά μας κομμάτια (είτε αληθινά, είτε φανταστικά· είτε τωρινά, είτε κολλημένα στο παρελθόν) και δεν μπορούμε να ακούσουμε όμορφα λόγια ούτε από άλλους χωρίς να νιώσουμε περίεργα, ή ότι κάτι πρόκειται να ζητήσουν από εμάς. Η εμπιστοσύνη δεν χτίζεται εύκολα, αλλά σίγουρα θα βοηθήσει να αρχίσουμε να δείχνουμε περισσότερη εμπιστοσύνη στον εαυτό μας. Όλοι έχουμε καταφέρει πράγματα, μικρά ή μεγάλα, στην ζωή μας. Και θα έπρεπε να είναι αρκετά.

Μηδέν συμπόνοια για τον εαυτό μας - αλλά μπόλικη για τους άλλους
Ένας άνθρπωπος που έχει νιώσει παραμελημένος συναισθηματικά δεν θέλει να προκαλέσει το ίδιο συναίσθημα σε άλλους, οπότε μπορεί να προσφέρει πολλή συμπόνοια για τα προβλήματα άλλων ανθρώπων - ακόμα και μη κοντινών. Την ίδια στιγμή, είναι πολύ πιθανό το ίδιο του το μυαλό να εξακολουθεί να πιστεύει ότι ο ίδιος δεν αξίζει αυτή την συμπόνοια και η αυτοκριτική αρχίζει να μοιάζει με αυτοτιμωρία. Αυτό όμως δεν είναι λύση. Πρέπει να ξεκινήσετε να δείχνετε περισσότερη κατανόηση στον εαυτό σας και να μην βλέπετε τις πράξεις και τα συναισθήματά σας μέσα από το πρίσμα των ενοχών.