Φαντασμαγορικά μονοπάτια στην Πελοπόννησο

Πάνω από κελαρυστά ρυάκια, μέσα από φουντωτά ελατοδάση, πλάι σε πηγές και καταρράκτες, τα μονοπάτια της Πελοποννήσου λουλουδιάζουν αυτή την εποχή και οδηγούν τα βήματά μας σε καταπληκτικές ανοιξιάτικες διαδρομές. Έρχεσαι;

Το μονοπάτι των μονοπατιών: Menalon Trail

Διασχίζει οκτώ πανέμορφα χωριά και 75 ολόκληρα χιλιόμετρα, ισορροπεί πάνω σε καταπράσινες βουνοπλαγιές, περνά δίπλα σε κελαρυστά ποτάμια και εντυπωσιακούς καταρράκτες, είναι ό,τι πλησιέστερο έχουμε σε εξαγώγιμο πεζοπορικό προϊόν στην Ελλάδα. Το επικό Μονοπάτι του Μαινάλου χρειάζεσαι, προφανώς, μέρες για να το περπατήσεις ολόκληρο, μπορείς όμως να επιλέξεις και ένα μόνο από τα 8 τμήματά του, αν έχεις στη διάθεσή σου μόνο ένα Σαββατοκύριακο. Το ευκολότερο, αν είσαι αρχάριος πεζοπόρος, είναι αυτό που συνδέει την Ελάτη με τη Βυτίνα μέσα από 8,5 απολαυστικά χιλιόμετρα (ή περί τις δυόμιση ώρες πεζοπορίας).

Στο site του θα βρεις όλους τους χάρτες, τις λεπτομέρειες και τις αναλυτικές οδηγίες που χρειάζεσαι για να βρεις τον δρόμο σου ακόμα και αν δεν έχεις πεζοπορήσει ξανά ποτέ σου.

Αυτό που γίνεται εύκολα και μονοήμερη: Ο Άλικος Αμπελώνας της Νεμέας

Μεθυστική θα μπορούσες να την πεις αυτή τη διαδρομή, μία από τις πέντε που ξεκινούν από το Ψάρι Κορινθίας, πολύ κοντά στην Αρχαία Νεμέα, και διασχίζουν τους υπέροχους αμπελώνες της, τα οροπέδια, τις όχθες των λιμνών και τα μαγεμένα δάση της.

Ο Άλικος Αμπελώνας, συγκεκριμένα, είναι μια σύντομη κυκλική διαδρομή τριών χιλιομέτρων, ιδανική για αρχαρίους. Τη διασχίζεις σε περίπου 45 λεπτά (κάτι παραπάνω αν σταματάς συνέχεια για να χαζέψεις την θέα) ξεκινώντας από το Ψάρι και περπατώντας σε μονοπάτια σκεπασμένα από βελανιδιές που τους χαρίζουν απλόχερα την σκιά τους, περνώντας δίπλα από ξωκλήσια, πηγές με τρεχούμενα νερά, καταπράσινους αμπελώνες και κτήματα κορινθιακής σταφίδας. Αναλυτικές οδηγίες και χάρτης της διαδρομής εδώ. 

Αυτό με το πιο κουλ όνομα: Το Ράσο του Μοναχού στον Πάρνωνα

Όλα τα μονοπάτια που ξεκινούν από το χωριουδάκι του Πάρνωνα που λέγεται Τσίντζινα έχουν υπερ-τέλεια ονόματα, όπως του Εργολάβου, το Can Can, και το Berm Motherfucker Berm. Το Ράσο του Μοναχού, γνωστό και ως «Μάκη πάμε σπίτι», απλώνεται σε κάτι παραπάνω από τέσσερα χιλιόμετρα, ξεκινώντας σαν καλντερίμι από την πλατεία των Τσίντζινων και συνεχίζοντας προς το μοναστήρι των Αγίων Αναργύρων. Κινείται σε μεγάλο μέρος του στην όχθη της ρεματιάς, η οποία το καλοκαίρι έχει ελάχιστο νερό, την δε άνοιξη αρκετό. Η διαδρομή είναι υπέροχη, καθώς περνά μέσα από μποστάνια και πλάι στις κατάφυτες όχθες του τσιντζινιώτικου ρέματος. Διασχίζεται, δε, ωραιότατα και με ποδήλατο, αν προτιμάς.

Δες το στον χάρτη (που περιλαμβάνει και την επιστροφή στα Τσίντζινα, οπότε έχει συνολικό μήκος 8,9 χιλιομέτρων) εδώ και ρίξε μια ματιά στις αναλυτικές οδηγίες του Ξενώνα Πρυτανείον, που έκανε διάσημο το χωριό, εδώ. 

Αυτό που δεν το βγάζεις όλο (αλλά αξίζει να δοκιμάσεις): Το μονοπάτι της Σκιρίτιδας

Ούτε πέντε ούτε δέκα, 17 ολόκληρα χιλιόμετρα μοσχοβολιστού δάσους διατρέχει το κυκλικό μονοπάτι της Σκιρίτιδας στην Αρκαδία, και αν σου πέφτουν πολλά θα χαρείς να μάθεις ότι το δάσος διασχίζει και ασφαλτόδρομος, που σημαίνει ότι μπορείς να διαλέξεις το σημείο απ’ όπου θα ξεκινήσεις, να αφήσεις το αυτοκίνητο στην άκρη και να περπατήσεις όση από την έκταση του μονοπατιού αντέχεις.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Iro Kounadi (@irokounadi)

Η διαδρομή είναι, περιττό να αναφέρουμε, φαντασμαγορική: Πεύκα, καστανιές, πλατάνια, βελανιδιές και ιτιές ρίχνουν τη σκιά τους στο μονοπάτι, που περνά πλάι σε λίμνες, ρυάκια, μικρούς καταρράκτες και αυλάκια νερόμυλων και νεροτριβών. Οδηγίες για τη διαδρομή και αναλυτικός χάρτης εδώ.