Όπου λαλούν πολλοί ντοκτόροι αργεί να ξημερώσει

Τι να την κάνεις την μόρφωση και τα διπλώματα αν η αγορά εργασίας δεν τα ζητά, τεμπελάκο;
Όπου λαλούν πολλοί ντοκτόροι αργεί να ξημερώσει

Δεν έχει όρεξη για δουλειά όποιος κάνει διδακτορικό, είπε ο σύμβουλος του Πρωθυπουργού κ. Πατέλης, απαξιώνοντας για την αγορά εργασίας όσους έβαλαν τον χρόνο και τον κόπο για να εμπλουτίσουν την επιστημονική τους σκευή με ένα διδακτορικό τίτλο. Στην αρχική του δήλωση, τεκμηρίωνε μάλιστα τον ισχυρισμό του χαρακτηρίζοντας το διδακτορικό «μη απαραίτητο» για να βρει κανείς δουλειά.

Ποιος θα μπορούσε να διαφωνήσει ισχυριζόμενος ότι ένα διδακτορικό δίπλωμα είναι όντως «απαραίτητο»;

Τι είναι όμως πράγματι απαραίτητο για «όποιον αγαπάει τη δουλειά»; Το πτυχίο του πανεπιστημίου; Μπα, γεμίσαμε επιστήμονες. Του Λυκείου; Ελα μωρέ, άμα δεν πας πανεπιστήμιιο, χάσιμο χρόνου είναι. Του γυμνασίου μήπως; Μην το πάμε έτσι, άμα θέλεις πραγματικά να δουλέψεις τα γράμματα δεν χρειάζονται - «αυτά τα χέρια να’ ν καλά» θα μας έλεγε ο κ. Πατέλης.

Στη νοοτροπία Πατέλη η έννοια του απαραίτητου στην εκπαίδευση σχετίζεται αποκλειστικά και μόνο με την αγορά εργασίας και την ικανοποίηση των αναγκών της. Δηλαδή με την εξειδίκευση και την στοχευμένη κατάρτιση και απόκτηση δεξιοτήτων. Τι πάτε και μαθαίνετε πράγματα που δεν ενδιαφέρουν κανέναν; Από χόμπυ; Αυτά τα χόμπυ, αγαπητή πλέμπα, δεν είναι για όλους, είναι πολυτέλεια. Ας αφήσουμε τους προσφερόμενους μισθούς να αποφασίζουν τι επίπεδο μόρφωσης θα έχουμε ως κοινωνία. Γιατί όχι;    

Ομοίως, τα λεφτά για την παιδεία είναι πεταμένα λεφτά αν δεν ακολουθούνται από απορρόφηση στην αγορά εργασίας και από «καριέρα». Μήπως όλες οι ανθρωπιστικές σπουδές δεν εντάσσονται σε αυτή την κατηγοριοποίηση του «περιττού»;

Κατόπιν ο κ. Πατέλης επιχείρησε να ανασκευάσει τις δηλώσεις του, ζητώντας συγγνώμη και εκφράζοντας την εκτίμησή του σε όσους έκαναν και κάνουν διδακτορικό.

Η δήλωσή του ήταν ψευτοσυναισθηματική και χωρίς ίχνος από την τεκμηριωτική επιχειρηματολογία των θέσεών του, την οποία περιείχε η πρώτη, η καλή. Συγγνώμη, δεν ξέρω από αυτά, «δεν είμαι πολιτικός» μας είπε. Δηλαδή, «δεν ξέρω πως να κρύβω όσα σκέφτομαι, τι κάνει και τι δεν κάνει να λέω». Το συγγνώμη δεν το ζήτησε στην πραγματικότητα από όσους παράγουν πρωτότυπη γνώση και τις οικογένειές τους. Το ζήτησε από το Μαξίμου γιατί η γκάφα του έδωσε τροφή στους απέναντι να κράζουν.

Τελικά, κ. Πατέλη έχετε ψυχή πολιτικού- το επικοινωνιακό θέλει λίγη δουλειά. Αλλά αυτά δεν σπουδάζονται στα Princeton και στις βιβλιοθήκες, στα μαθαίνει το πεζοδρόμιο.     

Το ότι μια θέση μπορεί να καταληφθεί από κάποιον τεχνοκράτη δεν σημαίνει ότι δεν είναι πολιτική. Οι απόψεις των υψηλά ιστάμενων αξιωματούχων της Κυβέρνησης χαράσσουν πολιτική και μάλιστα πολύ περισσότερο από ό,τι εκείνες του βουλευτή Κωλοπετινίτσας. Δεν πα ΄να’ μην έχει ούτε σκεφτεί να κάνει διδακτορικό. Να είναι, δηλαδή, αποκλειστικά ταγμένος στην υπηρεσία του έθνους. Εργατικός- πώς το λέτε στο Αμέρικα;   

 

Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v