ΑΠΟΨΕΙΣ

Έχουν δικαίωμα οι φίλοι επαγγελματίες αυτοκινητιστές να μπλοκάρουν και άλλες μορφές κοινωνικής ζωής; Επ' αυτού αναρωτιώμουν στο γραφείο και μπλέξαμε σε μια συζήτηση για το πόσο μακριά δικαιούνται να το πηγαίνουν οι απεργίες.   

Ο κ. Παμπούκης κάλεσε πολύ ευγενικά τους ναυτεργάτες να προσέλθουν σε συνάντηση μαζί του προκειμένου να αποφύγει την επικείμενη απεργία που θα καθηλώσει τα πλοία στα λιμάνια. "L' oblige, obliges" λένε οι Γάλλοι, που- αν θυμάμαι καλά- σημαίνει "η ευγένεια υποχρεώνει". Βέβαια, για τις περικοπές στις συντάξεις τους και το ΝΑΤ, ούτε κουβέντα.    

Τα ταξί δείχνουν τον δρόμο. Τώρα ποιον ακριβώς δρόμο, ομολογώ ότι δεν
έχω καταλάβει. Τον δρόμο του καπιταλισμού και της ελεύθερης αγοράς; Το δρόμο του μπάχαλου ή μήπως το δρόμο στον οποίο τρεκλίζει η κυβερνητική οικονομική πολιτική; Όποιος μάθει ας μου πει.

Είναι ιδέα μου, ή παρατηρήσατε κι εσείς μια στροφή στην «σοβαρή» θεματολογία από τότε που άρχισαν τα όργανα της κρίσης, του μνημονίου, του μεσοπρόθεσμου και των λοιπών κακών της μοίρας μας;

Ένας δημόσιος υπάλληλος με καλεί από το διαδικτυακό βήμα να παλέψω μαζί του ενάντια στον «κοινό εχθρό». Πάνω που πάω να φορέσω την πανοπλία μου, πέφτω στην τάφρο των τριών μισθών που μας χωρίζει. Κι έχω δεύτερες σκέψεις. Είμαι καλά, γιατρέ μου;

Μία παραλία στο Σύνταγμα είναι η πρόταση Aγανακτισμένου Blogger προκειμένου να αποφευχθεί η αποχώρηση και αναχώρηση των κατασκηνωτών της πλατείας στα νησιά! Άρχισαν οι φιλοσοφίες του κ...βαρέματος, ή μου φαίνεται;