Έρευνα: Σε ποιον μοιάζει τελικά το παιδί;
Σε μια απορία… αιώνων έρχεται να απαντήσει νέα μεγάλη αμερικανική έρευνα: Μοιάζουν, τελικά, τα παιδιά περισσότερο στις μαμάδες ή στους μπαμπάδες;
Τέλος στα ενδοοικογενειακά debate σχετικά με το αν το παιδί μοιάζει περισσότερο της μαμάς ή του μπαμπά έρχεται να δώσει νέα μεγάλη αμερικανική έρευνα, η οποία κατέληξε στο συμπέρασμα ότι γονιδιακά όλοι οι απόγονοι μοιάζουν περισσότερο στον πατέρα –χωρίς, όμως, αυτό να σημαίνει ότι δεν μπορούν να έχουν εξωτερικά χαρακτηριστικά και από τους δύο τους γονείς.
Η επιστημονική ομάδα της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Βόρειας Καρολίνα, που διεξήγαγε την έρευνα, εξηγεί στο επιστημονικό περιοδικό Nature Genetics ότι ακόμη και αν ένα παιδί μοιάζει εξωτερικά περισσότερο στη μαμά του, γενετικά έχει περισσότερα χαρακτηριστικά ίδια με εκείνα του πατέρα του.
Οι έρευνες, που πραγματοποιήθηκαν σε ποντίκια τα οποία είχαν είχαν σκοπίμως μεταλλαχθεί, ώστε να εμφανίζουν γενετικές διαφορές μεταξύ τους, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι τα γονίδια εκείνα που ήταν πιο ενεργά, προέρχονταν κατά κύριο λόγο από την πλευρά του πατέρα.
Τόσο οι άνθρωποι όσο και τα άλλα ζώα κληρονομούν ίσες ποσότητες γενετικού υλικού από κάθε γονέα, όμως, όπως δείχνει η νέα μελέτη, τα γονίδια του πατέρα είναι πιο πιθανό να ενεργοποιηθούν στο DNA του απογόνου. Αυτό, μεταξύ άλλων, όπως έδειξαν τα πειράματα, αφορά και τον εγκέφαλο του απογόνου.
Η νέα αυτή επιστημονική διαπίστωση αναμένεται να συμβάλλει στην καλύτερη μελέτη διαφόρων ασθενειών (καρκίνου, διαβήτη, σχιζοφρένειας, καρδιοπάθειας κ.α.), καθώς μια δυνητικά επικίνδυνη μετάλλαξη θα έχει πιθανώς μεγαλύτερη επίπτωση στο παιδί, αν κληρονομηθεί από τον πατέρα, παρά από τη μητέρα.
Η επιστημονική ομάδα της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Βόρειας Καρολίνα, που διεξήγαγε την έρευνα, εξηγεί στο επιστημονικό περιοδικό Nature Genetics ότι ακόμη και αν ένα παιδί μοιάζει εξωτερικά περισσότερο στη μαμά του, γενετικά έχει περισσότερα χαρακτηριστικά ίδια με εκείνα του πατέρα του.
Οι έρευνες, που πραγματοποιήθηκαν σε ποντίκια τα οποία είχαν είχαν σκοπίμως μεταλλαχθεί, ώστε να εμφανίζουν γενετικές διαφορές μεταξύ τους, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι τα γονίδια εκείνα που ήταν πιο ενεργά, προέρχονταν κατά κύριο λόγο από την πλευρά του πατέρα.
Τόσο οι άνθρωποι όσο και τα άλλα ζώα κληρονομούν ίσες ποσότητες γενετικού υλικού από κάθε γονέα, όμως, όπως δείχνει η νέα μελέτη, τα γονίδια του πατέρα είναι πιο πιθανό να ενεργοποιηθούν στο DNA του απογόνου. Αυτό, μεταξύ άλλων, όπως έδειξαν τα πειράματα, αφορά και τον εγκέφαλο του απογόνου.
Η νέα αυτή επιστημονική διαπίστωση αναμένεται να συμβάλλει στην καλύτερη μελέτη διαφόρων ασθενειών (καρκίνου, διαβήτη, σχιζοφρένειας, καρδιοπάθειας κ.α.), καθώς μια δυνητικά επικίνδυνη μετάλλαξη θα έχει πιθανώς μεγαλύτερη επίπτωση στο παιδί, αν κληρονομηθεί από τον πατέρα, παρά από τη μητέρα.
