Ανατριχιαστικές ιστορίες τρόμου σε 2 προτάσεις
Αυτές οι μίνι ιστορίες τρόμου θα προκαλέσουν μπόλικες ανατριχίλες κατά μήκος της σπονδυλικής σας στήλης.
Το «όσο περισσότερο, τόσο το καλύτερο» δεν είναι πανάκεια στο κομμάτι του τρόμου. Ακόμα και μερικές προτάσεις μπορούν να σε κάνουν να ανατριχιάσεις και να σε βάλουν σε κλίμα ανησυχίας.
Σε πρόσφατο ποστ στο Reddit, η ερώτηση ήταν σαφής: «Ποια είναι η καλύτερη ιστορία τρόμου που μπορείς να σκεφτείς με δύο λέξεις». Οι απαντήσεις πολλές. Ιδού παρακάτω μερικές…
Μπρρρ…
Βρήκα μια φωτογραφία στο κινητό μου, με εμένα να κοιμάμαι. Μένω μόνος.
Η αδερφή μου λέει ότι η μαμά την σκότωσε. Η μητέρα μου λέει πως δεν έχω αδερφή.
Ακούς την μητέρα σου να σε φωνάζει από την κουζίνα. Ενώ κατεβαίνεις τα σκαλοπάτια, ακούς έναν ψίθυρο από την ντουλάπα: «Μην πας κάτω αγάπη μου, το άκουσα κι εγώ».
Δεν μπορώ να κουνηθώ, να αναπνεύσω, να μιλήσω ή να ακούσω και είναι όλα τόσο σκοτεινά. Αν το ήξερα ότι θα ήμουν τόσο μόνος, θα ζητούσα να με αποτεφρώσουν.
Ξύπνησα από τον ήχο του γουόκι τόκι στο δωμάτιο του παιδιού και μια φωνή να το ηρεμεί. Όταν γύρισα από την άλλη, είδα τη γυναίκα μου να κοιμάται δίπλα μου.
Ξύπνησα και όλα φαίνονται τόσο λάθος. Είναι τόσο ήρεμα έξω. Κοιτάω από το παράθυρο και βλέπω όλον τον κόσμο να στέκεται ακίνητος και να κοιτάζει μέσα στο σπίτι μου.
Η κόρη μου δεν σταματά να κλαίει και να ουρλιάζει τη νύχτα. Επισκέφτηκα τον τάφο της και της ζήτησα να σταματήσει, όμως αυτό δε φαίνεται να βοηθά.
Σήμερα έχω βραδινή βάρδια μόνος. Ένα πρόσωπο στο κελάρι κοιτά την κάμερα ασφαλείας επίμονα.
Ξύπνησα από ήχο χτυπήματος σε τζάμι. Αρχικά, νόμιζα ότι ήταν το παράθυρο, μέχρι που το ξανάκουσα, από τον καθρέφτη.
Για καιρό νόμιζα ότι η γάτα μου είχε πρόβλημα όρασης: έμοιαζε να με κοιτά κατάματα. Μια μέρα, συνειδητοποίησα ότι κοιτούσε ακριβώς από πίσω μου.
Δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από το γέλιο ενός μωρού. Εκτός κι αν είναι 1.00 το βράδυ και είσαι μόνος στο σπίτι.
Βάλε τους καθρέφτες στη θέση τους. Μας έχει λείψει το να σε βλέπουμε.
Ν.Γ.
Σε πρόσφατο ποστ στο Reddit, η ερώτηση ήταν σαφής: «Ποια είναι η καλύτερη ιστορία τρόμου που μπορείς να σκεφτείς με δύο λέξεις». Οι απαντήσεις πολλές. Ιδού παρακάτω μερικές…
Μπρρρ…
Βρήκα μια φωτογραφία στο κινητό μου, με εμένα να κοιμάμαι. Μένω μόνος.
Η αδερφή μου λέει ότι η μαμά την σκότωσε. Η μητέρα μου λέει πως δεν έχω αδερφή.
Ακούς την μητέρα σου να σε φωνάζει από την κουζίνα. Ενώ κατεβαίνεις τα σκαλοπάτια, ακούς έναν ψίθυρο από την ντουλάπα: «Μην πας κάτω αγάπη μου, το άκουσα κι εγώ».
Δεν μπορώ να κουνηθώ, να αναπνεύσω, να μιλήσω ή να ακούσω και είναι όλα τόσο σκοτεινά. Αν το ήξερα ότι θα ήμουν τόσο μόνος, θα ζητούσα να με αποτεφρώσουν.
Ξύπνησα από τον ήχο του γουόκι τόκι στο δωμάτιο του παιδιού και μια φωνή να το ηρεμεί. Όταν γύρισα από την άλλη, είδα τη γυναίκα μου να κοιμάται δίπλα μου.
Ξύπνησα και όλα φαίνονται τόσο λάθος. Είναι τόσο ήρεμα έξω. Κοιτάω από το παράθυρο και βλέπω όλον τον κόσμο να στέκεται ακίνητος και να κοιτάζει μέσα στο σπίτι μου.
Η κόρη μου δεν σταματά να κλαίει και να ουρλιάζει τη νύχτα. Επισκέφτηκα τον τάφο της και της ζήτησα να σταματήσει, όμως αυτό δε φαίνεται να βοηθά.
Σήμερα έχω βραδινή βάρδια μόνος. Ένα πρόσωπο στο κελάρι κοιτά την κάμερα ασφαλείας επίμονα.
Ξύπνησα από ήχο χτυπήματος σε τζάμι. Αρχικά, νόμιζα ότι ήταν το παράθυρο, μέχρι που το ξανάκουσα, από τον καθρέφτη.
Για καιρό νόμιζα ότι η γάτα μου είχε πρόβλημα όρασης: έμοιαζε να με κοιτά κατάματα. Μια μέρα, συνειδητοποίησα ότι κοιτούσε ακριβώς από πίσω μου.
Δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από το γέλιο ενός μωρού. Εκτός κι αν είναι 1.00 το βράδυ και είσαι μόνος στο σπίτι.
Βάλε τους καθρέφτες στη θέση τους. Μας έχει λείψει το να σε βλέπουμε.
Ν.Γ.
