Μηχανογραφικά και... μηχανορραφίες

Προσωπικά βιώματα, σκέψεις και "χοντράδες" από τις σχολικές μας εποχές που μας... "άφησαν εποχή". Με αφορμή τις αγχωτικές πανελλήνιες εξετάσεις και την ακόμα πιο αγχωτική υποβολή μηχανογραφικών, (ανα)τρέχουμε στο παρελθόν και... δεν φτάνουμε!
Μηχανογραφικά και... μηχανορραφίες
του Στέργιου Χρήστου

Περπατάς και μουρμουράς. Σταματάς, σκέφτεσαι και συνεχίζεις. Πηγαίνεις στο περίπτερο για τσιγάρα. Μαλακό πακέτο για να μη φαίνεται στην πίσω τσέπη του ξεβαμμένου τζην. Πώς στο καλό συνεχίζει η πρόταση; «Αδαμάντιος Κοραής, τέκνο του Ιωάννη Κοραή και της Θωμαίδας Ρυσίου, γεννήθηκε στη Σμύρνη το…..1776;; Μπα, όχι. Τότε έγινε η διακήρυξη της Αμερικάνικης Ανεξαρτησίας. Άλλωστε ο Κοραής ήταν ήδη πολύ μεγάλος όταν ξεκίνησε η επανάσταση. Πότε στο κάλο γεννήθηκε ο ‘αναθεματισμένος’ πλην πεφωτισμένος διαφωτιστής Έλληνας; Κουνάς το κεφάλι σου για να αλλάξεις θέμα σκέψης. Πρέπει να βγάλεις τρεις επαναλήψεις μέχρι το Σάββατο για να μπορείς μετά να ρίξεις όλο το βάρος σου στα Μαθηματικά.

Σπίτι γρήγορα. Φαγητό στο πόδι και η χαρτοπετσέτα πάνω στο τραπέζι σε βοηθά για να σχηματίσεις μια γραφική παράσταση. «Κάτσε παιδί μου 10 λεπτά να φας σαν άνθρωπος και συνεχίζεις μετά!». Κανείς δεν σε καταλαβαίνει πια σε αυτό το σπίτι. Λες να πέσει η εξωτερική πολιτική κατά την επανάστασή ξανά στις εξετάσεις; Τρίτη χρονιά σερί; Ουφ στάματα πια με την Ιστορία. Ανοίγεις στα πεταχτά την τηλεόραση. Μια εκπομπή κοινωνικού περιεχομένου δίνει οδηγίες στους γονείς για το πώς να συμπεριφέρονται στα παιδιά τους όταν είναι περίοδος εξετάσεων. Καλά βαλτοί είναι όλοι;

Μετράς τις απουσίες σου στο σχολείο και βλέπεις πόσες δικαιούσαι ακόμα μέχρι το τέλος της χρονιάς. Το μάτι σου ταξιδεύει φευγαλέα και πλανιέται στο δωμάτιο. Το ηλιοβασίλεμα της Σαντορίνης σου χαμογελά στη φωτογραφία που έχεις βάλει στον τοίχο δίπλα από την κορνίζα του Lower (με B παρακαλώ). Με το που τελειώσουν οι εξετάσεις θα φύγεις με την παρέα για τις πρώτες διακοπές μόνος σου. Κοιτάς το ρολόι δίπλα από την κορνίζα. Σε δύο ώρες έχεις ιδιαίτερο έκθεση και νυστάζεις ήδη αφόρητα. Ανοίγεις το συρτάρι να βγάλεις ένα στυλό όταν μερικές σελίδες χαρτί σου κλείνουν φριχτά το μάτι. Είναι το μηχανογραφικό που θα πρέπει να συμπληρώσεις μέχρι την Παρασκευή με τις σχολές της επιλογής σου. Οικονομικά ή ψυχολογία; Παιδαγωγικά ή μήπως στρατιωτικές σχολές; Και από την άλλη ΑΣΟΕΕ ή ΠΑ.ΠΕΙ ή μήπως Θεσσαλονίκη;

Μήπως οι σκέψεις σου είναι εντελώς αμετροεπείς όμως; Δηλαδή είναι τόσο σίγουρο πως θα πετύχεις και απλά διαπραγματεύεσαι το πού; Δεν είναι έτσι τα πράγματα βέβαια. Απλώς ξέρεις τον κόπο και το διάβασμα που έχεις ρίξει δύο καλοκαίρια και δυο χειμώνες. Τότε που όλοι έκαναν το μπάνια του λαού και εσύ έκανες διάλλειμα από την τριγωνομετρία και τον Ιωάννη Καποδίστρια βλέποντας για τρισχιλιοστή φορά σε επανάληψη το «Ρετιρέ» στην τηλεόραση. Τότε που περνούσες τα σαββατόβραδα σου μέσα αποστηθίζοντας θεωρήματα και λογάριθμους ενώ άλλοι συμμαθητές σου διασκέδαζαν (έχοντας ήδη εξασφαλίσει βέβαια την εισαγωγή τους σε σχετικό κολλέγιο των βορείων προαστίων ή σε χάι πανεπιστήμιο της γηραιάς Αλβιόνας).

Αρκετά το έπαιξες Βασιλάκης Καϊλας όμως. Ούτε ο πρώτος είσαι ούτε ο τελευταίος. Τελικά τι θα κάνεις με το μηχανογραφικό; Ήδη πίκρανες πολύ τους δικούς σου που δεν δίνεις για Νομική. Η γιαγιά και η θεία από την άλλη σε πιέζουν να δώσεις για στρατιωτικές σχολές καθ’ ότι ο συγχωρεμένος ο παππούς ήταν στρατιωτικός (και τα έλεγε τσεκουράτα) και είχε πολεμήσει και στα βουνά της Αλβανίας στο έπος του ’40. Οι κολλητοί σου σε πιέζουν να μη δηλώσεις καθόλου Αθήνα και να πας επαρχία για να καταλάβεις φοιτητική ζωή… Ξεχάστηκες πάλι. Σε μια ώρα έχεις ιδιαίτερο έκθεση και θα πρέπει να έχεις διαβάσει τρία δοκίμια του Παπανούτσου μέχρι τότε για να μπορείς να τα σχολιάσεις στον καθηγητή.

Τη σιχαίνεσαι την έκθεση. Η αέναη αναζήτηση του σωστού επιρρήματος… τρέχεις στην κουζίνα για καφέ για να αντέξεις την υπόλοιπη μέρα. Κρύο νερό, καφές, που είναι τα κουταλάκια;!; Α!! Το 1748 γεννήθηκε ο Κοραής πανάθεμά τον! Σκέφτεσαι μήπως σιγά-σιγά τα χάνεις. Σου λείπει ύπνος. Κοιμάσαι καθημερινά 5-6 ώρες. Αξίζει άραγε να περνάς όλη αυτήν την διαδικασία; Θα είναι αίσιο το αποτέλεσμα; Θα πεις και εσύ ότι τα θέματα το εξετάσεων ήταν βατά και αναμενόμενα; (η εν λόγω κλισέ ατάκα αναπαράγεται με μαθηματική ακρίβεια από καταβολής πανελλαδικών εξετάσεων και Ελληνικών μέσων μαζικής ενημέρωσης). Θα φωνάξεις όλο χαρά όταν αναρτηθούν τα αποτελέσματα στον τοίχο του σχολείου σου;; Παίρνεις τον καφέ στο χέρι, αναστενάζεις και ξαναπάς στο δωμάτιο σου. Υπομονή. Όλα καλά θα πάνε στο τέλος…

Σημείωση: Πλέον οι υποψήφιοι καταθέτουν τα μηχανογραφικά τους δελτία αφού ολοκληρώσουν τις εξετάσεις έτσι το ανωτέρω ίσως γίνει καλύτερα αντιληπτό από όλους τους «προμηθείς δεσμίτες» όπου έλιωναν τα καλοκαίρια του 1981 ως και το 1999 με τη βιολογία, τα λατινικά, την πολιτική οικονομία και την ανόργανη χημεία στο χέρι. Στα ίδια μέρη θα ξαναβρεθούμε παίδες... τα χέρια θα περάσουμε στους ώμους…
Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v