Πότε μπορείς να ζητήσεις αποζημίωση για τα εμβόλια
Υπό τρεις προϋποθέσεις μπορούν οι πολίτες να κινηθούν δικαστικά εναντίον του κράτους, σε περίπτωση παρενεργειών από τα εμβόλια.
Απόφαση για τις αποζημιώσεις που μπορούν να διεκδικήσουν όσοι παρουσιάσουν παρενέργειες από τα εμβόλια (όχι μόνο του κορωνοϊού: όλα τα εμβόλια) εξέδωσε το Συμβούλιο της Επικρατείας.
Σύμφωνα με την απόφαση, που εκδόθηκε από το Α' Τμήμα του Ανωτάτου Δικαστηρίου με πρόεδρο την αντιπρόεδρο του ΣτΕ, Μαρία Καραμανώφ, πολίτης που υπέστη βλάβη στην υγεία του στο πλαίσιο εμβολιασμού, μπορεί να ζητήσει υλική και ηθική αποκατάσταση από το κράτος, με βάση συγκεκριμένες συνταγματικές διατάξεις.
Πρέπει, ωστόσο να συντρέχουν τρεις προϋποθέσεις: Να αποδεικνύεται πως η βλάβη της υγείας οφείλεται στο εμβόλιο, ο εμβολιασμός να ήταν νόμιμος, και να έγινε για λόγους προστασίας της δημόσιας υγείας.
Αν συντρέχουν και οι τρεις παραπάνω προϋποθέσεις, ο πολίτης μπορεί να στραφεί κατά του κράτους, ζητώντας αποζημίωση με βάση τα άρθρα 4, 5 και 25 του συντάγματος αναλογικά και με όσα θεσπίζει και ο Αστικός Κώδικας (άρθρο 932).
Συγκεκριμένα, στην απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας αναφέρονται τα εξής:
«Σε περίπτωση, που επέλθει ευθέως βλάβη της υγείας προσώπου συνεπεία της συνταγματικώς θεμιτής και νομίμου πραγματοποιήσεως εμβολιασμού (δηλαδή εμβολιασμού διενεργούμενου με σκοπό την προστασία της δημόσιας υγείας συλλογικώς και ατομικώς και προβλεπόμενου από ειδική νομοθεσία, υιοθετούσα έγκυρα και τεκμηριωμένα επιστημονικά, ιατρικά και επιδημιολογικά πορίσματα στον αντίστοιχο τομέα, με δυνατότητα εξαιρέσεως από αυτόν σε ειδικές ατομικές περιπτώσεις, για τις οποίες αυτός αντενδείκνυται), ήτοι βλάβη, μη οφειλομένη σε παρεμβαλλόμενη παράνομη πράξη ή παράλειψη (όπως πχ χορήγηση ελαττωματικού ή ακαταλλήλου σκευάσματος ή πλημμέλειες κατά την διενέργεια του εμβολιασμού), ανακύπτει ευθέως εκ του άρθρου 4 παρ. 5 σε συνδυασμό και με το άρθρο 25 παρ 4 του Συντάγματος ευθύνη του κράτους προς εύλογη αποκατάσταση της ζημίας του παθόντος, υπό την έννοια της αποκαταστάσεως τόσο της τυχόν υλικής όσον και, κατ΄ ανάλογη εφαρμογή του άρθρου 932 ΑΚ, της ηθικής βλάβης του. Τούτο δε, διότι, στις περιπτώσεις αυτές, η προκαλούμενη από την πραγματοποίηση του εμβολιασμού βλάβη συνιστά υπέρμετρη θυσία για τον παθόντα (βλάβη υγείας και προσβολή προσωπικότητος), χάριν του συμφέροντος του κοινωνικού συνόλου».
Αφορμή για την έκδοση της απόφασης αυτής στάθηκε η περίπτωση ενός μικρού κοριτσιού που παρουσίασε πανεγκεφαλίτιδα, μια σπανιότατη νόσο (1:1.000.000 δόσεων εμβολίου) μετά τον εμβολιασμό της με το γνωστό MMR ΙΙ, το εμβόλιο για ιλαρά, παρωτίτιδα και ερυθρά.
Η μητέρα του κοριτσιού κινήθηκε δικαστικά εναντίον του ελληνικού κράτους, ζητώντας αποζημίωση για υλική και ηθική βλάβη της κόρης της, η οποία όμως, δυστυχώς, έχασε τη μάχη με τη ζωή προτού ολοκληρωθεί η δικαστική διαμάχη. Το Διοικητικό Εφετείο δεν έλαβε υπόψη του όλες τις παραμέτρους της υπόθεσης, και έτσι η απόφασή του αναιρέθηκε από το Συμβούλιο της Επικρατείας και θα κριθεί εκ νέου στο πλαίσιο που θέτει το Ανώτατο Δικαστήριο.
Σύμφωνα με την απόφαση, που εκδόθηκε από το Α' Τμήμα του Ανωτάτου Δικαστηρίου με πρόεδρο την αντιπρόεδρο του ΣτΕ, Μαρία Καραμανώφ, πολίτης που υπέστη βλάβη στην υγεία του στο πλαίσιο εμβολιασμού, μπορεί να ζητήσει υλική και ηθική αποκατάσταση από το κράτος, με βάση συγκεκριμένες συνταγματικές διατάξεις.
Πρέπει, ωστόσο να συντρέχουν τρεις προϋποθέσεις: Να αποδεικνύεται πως η βλάβη της υγείας οφείλεται στο εμβόλιο, ο εμβολιασμός να ήταν νόμιμος, και να έγινε για λόγους προστασίας της δημόσιας υγείας.
Αν συντρέχουν και οι τρεις παραπάνω προϋποθέσεις, ο πολίτης μπορεί να στραφεί κατά του κράτους, ζητώντας αποζημίωση με βάση τα άρθρα 4, 5 και 25 του συντάγματος αναλογικά και με όσα θεσπίζει και ο Αστικός Κώδικας (άρθρο 932).
Συγκεκριμένα, στην απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας αναφέρονται τα εξής:
«Σε περίπτωση, που επέλθει ευθέως βλάβη της υγείας προσώπου συνεπεία της συνταγματικώς θεμιτής και νομίμου πραγματοποιήσεως εμβολιασμού (δηλαδή εμβολιασμού διενεργούμενου με σκοπό την προστασία της δημόσιας υγείας συλλογικώς και ατομικώς και προβλεπόμενου από ειδική νομοθεσία, υιοθετούσα έγκυρα και τεκμηριωμένα επιστημονικά, ιατρικά και επιδημιολογικά πορίσματα στον αντίστοιχο τομέα, με δυνατότητα εξαιρέσεως από αυτόν σε ειδικές ατομικές περιπτώσεις, για τις οποίες αυτός αντενδείκνυται), ήτοι βλάβη, μη οφειλομένη σε παρεμβαλλόμενη παράνομη πράξη ή παράλειψη (όπως πχ χορήγηση ελαττωματικού ή ακαταλλήλου σκευάσματος ή πλημμέλειες κατά την διενέργεια του εμβολιασμού), ανακύπτει ευθέως εκ του άρθρου 4 παρ. 5 σε συνδυασμό και με το άρθρο 25 παρ 4 του Συντάγματος ευθύνη του κράτους προς εύλογη αποκατάσταση της ζημίας του παθόντος, υπό την έννοια της αποκαταστάσεως τόσο της τυχόν υλικής όσον και, κατ΄ ανάλογη εφαρμογή του άρθρου 932 ΑΚ, της ηθικής βλάβης του. Τούτο δε, διότι, στις περιπτώσεις αυτές, η προκαλούμενη από την πραγματοποίηση του εμβολιασμού βλάβη συνιστά υπέρμετρη θυσία για τον παθόντα (βλάβη υγείας και προσβολή προσωπικότητος), χάριν του συμφέροντος του κοινωνικού συνόλου».
Αφορμή για την έκδοση της απόφασης αυτής στάθηκε η περίπτωση ενός μικρού κοριτσιού που παρουσίασε πανεγκεφαλίτιδα, μια σπανιότατη νόσο (1:1.000.000 δόσεων εμβολίου) μετά τον εμβολιασμό της με το γνωστό MMR ΙΙ, το εμβόλιο για ιλαρά, παρωτίτιδα και ερυθρά.
Η μητέρα του κοριτσιού κινήθηκε δικαστικά εναντίον του ελληνικού κράτους, ζητώντας αποζημίωση για υλική και ηθική βλάβη της κόρης της, η οποία όμως, δυστυχώς, έχασε τη μάχη με τη ζωή προτού ολοκληρωθεί η δικαστική διαμάχη. Το Διοικητικό Εφετείο δεν έλαβε υπόψη του όλες τις παραμέτρους της υπόθεσης, και έτσι η απόφασή του αναιρέθηκε από το Συμβούλιο της Επικρατείας και θα κριθεί εκ νέου στο πλαίσιο που θέτει το Ανώτατο Δικαστήριο.
