10 ρεαλιστικοί στόχοι για τη νέα χρονιά

Έλα τώρα, μεταξύ μας είμαστε, σιγά μην κόψεις τα τσιγάρα, τα ποτά και τα ξενύχτια. Έχουμε δέκα ευκολότερους τρόπους να γίνεις φέτος καλύτερος άνθρωπος.
10 ρεαλιστικοί στόχοι για τη νέα χρονιά
της Ηρώς Κουνάδη

Δεν ξεγελάς κανέναν –ούτε καν τον εαυτό σου– γράφοντας 1η Ιανουαρίου σε ένα χαρτί πως φέτος θα «γίνεις καλύτερος άνθρωπος», θα «τρως πιο υγιεινά» και θα «πηγαίνεις γυμναστήριο». Οι στόχοι σου για να τηρηθούν θα πρέπει α. να σου αρέσουν και β. να μη σου φαίνονται βουνό. Ιδανικά, και τα δύο. Για το 2018, λοιπόν, εμείς λέμε να υποσχεθούμε στον εαυτό μας τα εξής.

Μία φορά την εβδομάδα, η διατροφή μας θα είναι vegan: Ούτε κρέας, ούτε junk food, ούτε γλυκά των 500 θερμίδων ανά κουταλιά. Μόνο λαχανικά και όσπρια.

Θα διαβάσουμε τουλάχιστον ένα βιβλίο τον μήνα. Το Goodreads, που είναι έτσι κι αλλιώς ένα πολύ ενδιαφέρον social media, έχει εδώ κάτι που λέγεται Reading Challenge, και θα μας βοηθήσει να μην χάσουμε τον λογαριασμό –καταχωρώντας τα βιβλία που διαβάζουμε, βαθμολογώντας τα, και βρίσκοντας αντίστοιχες ενδιαφέρουσες προτάσεις.

Θα βγαίνουμε περισσότερο. Τι θα πει περισσότερο; Τουλάχιστον δύο φορές την εβδομάδα, μετά τη δουλειά. Ακόμα και αν δεν έχουμε λεφτά –ένα σωρό πράγματα συμβαίνουν δωρεάν στην Αθήνα σχεδόν κάθε μέρα, τι τα λέμε και τα ξαναλέμε;

Θα βρίσκουμε περισσότερο χρόνο για τους φίλους μας. Ακόμα και αν πρέπει να «κλέψουμε» αυτόν τον χρόνο από δουλειές που εκείνη την ώρα μοιάζουν σημαντικές –όπως οι δουλειές του σπιτιού, ή το να απαντήσεις το βράδυ στα 100 e-mail που έλαβες και δεν πρόλαβες ούτε να ανοίξεις ενώ δούλευες.

Τουλάχιστον δύο φορές την εβδομάδα, θα πηγαίνουμε γυμναστήριο.

Έστω, θα κινούμαστε, όσοι δεν πηγαίνουμε γυμναστήριο, τουλάχιστον μισή ώρα την ημέρα –ακόμα και αν αυτό σημαίνει απλά μια βόλτα με τα πόδια ή με το ποδήλατο στη γειτονιά.

Θα μαθαίνουμε κάτι νέο κάθε μέρα –έστω και αν είναι κάτι πολύ μικρό και εύκολο, τύπου γιατί τα φλαμίνγκο είναι ροζ, ή ποια περίοδο λέμε εξπρεσιονισμό στον κινηματογράφο.

Θα βλέπουμε τουλάχιστον μία θεατρική παράσταση τον μήνα –με περισσότερες από 400 να ανεβαίνουν κάθε χρόνο στην Αθήνα, μιλάμε για το απόλυτο μίνιμουμ.

Επίσης μία φορά τον μήνα, θα πηγαίνουμε κάπου που δεν έχουμε ξαναπάει. Δεν έχει σημασία αν απέχει δέκα λεπτά ή δέκα ώρες από την πόρτα του σπιτιού μας. Αρκεί να μην έχουμε ξαναπάει.

Θα προσπαθήσουμε να καταλαβαίνουμε τους ανθρώπους περισσότερο –ξεκινώντας από το να ακούμε πιο προσεκτικά, να κάνουμε περισσότερες ερωτήσεις και να μη βιαζόμαστε να απαντήσουμε με τη δική μας άποψη/ ιδέα/ κοσμοθεωρία κάθε φορά που κάποιος λέει κάτι διαφορετικό.

Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v