14 πρωτοχρονιάτικες παραδόσεις απ’ όλο τον κόσμο
Καινούρια εσώρουχα για καλή τύχη, πιάτα και ποτήρια που πέφτουν από τα μπαλκόνια και άλλα παράξενα πρωτοχρονιάτικα έθιμα απ’ όλο τον κόσμο.
της Ηρώς Κουνάδη
Τι θα λέγατε αν σήμερα το βράδυ αντί για βασιλόπιτα τρώγατε... σταφύλια; Ή αν στο ποτήρι της σαμπάνιας που τσουγκρίζετε περιεχόταν ένα... καμμένο χαρτί (κυριολεκτούμε) στο οποίο είχατε γράψει προηγουμένως μια ευχή; Οι πρωτοχρονιάτικες παραδόσεις του μικρού μας κόσμου είναι πολλές και διαφορετικές, και σίγουρα ενδιαφέρουσες. Μερικές από αυτές, λέμε να τις δοκιμάσουμε –μπορεί να φέρνουν όντως την τύχη που υπόσχονται, ποτέ δεν ξέρεις. Έτοιμοι για μια πρωτοχρονιάτικη βόλτα στον πλανήτη;
Στην Κολομβία, το Περού και την Χιλή, λίγο μετά τα Μεσάνυχτα της αλλαγής του χρόνου, ρίχνουν ένα ποτήρι γεμάτο με νερό από το μπαλκόνι (ή από το κατώφλι) του σπιτιού, για να «φύγουν» τα δάκρυα και οι καημοί.
Στην Ισπανία και σε κάποιες λατινοαμερικανικές χώρες, με κάθε χτύπο της καμπάνας που σηματοδοτεί τα Μεσάνυχτα πρέπει να φας μία ρώγα σταφυλιού. Το έθιμο είναι γνωστό ως «τα δώδεκα σταφύλια», εγγυάται καλή τύχη για όλη την νέα χρονιά, και είναι πολύ δυσκολότερο απ’ ό,τι ακούγεται.
Στην Αργεντινή, ακριβώς τα Μεσάνυχτα, πρέπει να κάνεις ένα βήμα μπροστά με το δεξί, για να αρχίσεις την χρονιά... (το μαντέψατε) με το δεξί.
Στη Βραζιλία, το βράδυ της Πρωτοχρονιάς φοράμε λευκά για να τρομάξουμε τα κακά πνεύματα, και πηδάμε επτά κύματα για καλή τύχη. Θυμίζουμε ότι η Πρωτοχρονιά στη Βραζιλία είναι καλοκαίρι, για την περίπτωση που μπήκατε στον πειρασμό να το δοκιμάσετε εδώ.
Στην Κολομβία, το μόνο που χρειάζεσαι για μια νέα χρονιά γεμάτη ταξίδια, είναι να πάρεις μια άδεια βαλίτσα και να την σύρεις κάνοντας τον γύρο του τετραγώνου σου. Ευτυχώς, πρόκειται για έθιμο, οπότε θα το κάνουν κι άλλοι.
Στη Σκωτία, υπάρχει ένα έθιμο περίπου σαν το δικό μας «ποδαρικό». Αν είσαι ο πρώτος που θα περάσει το κατώφλι ενός φίλου μετά τα Μεσάνυχτα, παίρνεις δωράκι ένα νόμισμα, ψωμί, αλάτι, κάρβουνο και ουΐσκι –τα οποία συμβολίζουν την οικονομική ευμάρεια, το φαγητό, τη γεύση, τη ζεστασιά και το κέφι, αντίστοιχα.
Στη Ρωσία, γράφουμε μια ευχή σε ένα κομμάτι χαρτί, του βάζουμε φωτιά, το ρίχνουμε μέσα σε ένα ποτήρι σαμπάνια, και το πίνουμε πριν τις 12.01. Εις υγείαν!
Στη Δανία, ανεβαίνεις πάνω σε μια καρέκλα και πηδάς κάτω ακριβώς τα Μεσάνυχτα, για να... πέσεις με τα μούτρα στον καινούριο χρόνο.
Στις Φιλιππίνες, στο τραπέζι της παραμονής πρέπει οπωσδήποτε να υπάρχουν δώδεκα διαφορετικά στρογγυλά φρούτα, τα οποία συμβολίζουν την ευημερία όλου του χρόνου. Κάποιοι προσθέτουν και ένα δέκατο τρίτο, για τον δέκατο τρίτο μισθό που ναι, δεν είναι ελληνική πατέντα.
Στο Εκουαδόρ, υπάρχει ένα έθιμο αντίστοιχο με το πασχαλινό κάψιμο του Ιούδα, μόνο που εκεί το ομοίωμα που καίγεται είναι ο «παλιός χρόνος». Οι άνδρες αναλαμβάνουν τον ρόλο της χήρας, μασκαρεύονται και τριγυρνούν στους δρόμους με γυναικεία ρούχα, ζητιανεύοντας νομίσματα «για να σώσουν τον αγαπημένο τους από την πυρά».
Στη Βραζιλία, το χρώμα των (απαραιτήτως καινούριων) εσωρούχων που φοράς το βράδυ της Παραμονής, μπορεί να καθορίσει όλη την υπόλοιπη χρονιά. Έχουμε και λέμε: λευκό για χρονιά γεμάτη ειρήνη, κίτρινο για λεφτά και πλούτο, ροζ για αγάπη, κόκκινο για πάθος, μπλε για γαλήνη, πράσινο για ισορροπία, πορτοκαλί για επιτυχίες. Όχι, δεν μπορείς να φορέσεις πολύχρωμα και να τα έχεις όλα, αλλά χαιρόμαστε που ρωτήσατε.
Στην Ισπανία και την Χιλή, πέρα από τις ετοιμασίες του ρεβεγιόν, έχεις και να καθαρίσεις το σπίτι λίγες ώρες πριν την αλλαγή του χρόνου (όχι την προηγούμενη μέρα, δε μετράει) για να εξασφαλίσεις ευημερία για τη νέα χρονιά.
Στην Αίγυπτο, ακριβώς τα Μεσάνυχτα, από τα μπαλκόνια των σπιτιών πέφτει οτιδήποτε μπορεί να σπάσει κάνοντας θόρυβο: Πιάτα, ποτήρια, τασάκια, ναργιλέδες, καπάκια τουαλέτας... Κάπως σαν τα πασχαλιάτικα κανάτια της Κέρκυρας, αλλά λιγότερο συγκεκριμένο.
Στο Ελ Σαλβαδόρ, σπάμε ένα αυγό μέσα σε ένα ποτήρι ακριβώς τα Μεσάνυχτα. Το αφήνουμε έξω από το σπίτι (σε ένα περβάζι κατά προτίμηση) μέχρι το πρωί, και το σχήμα που έχει πάρει την επόμενη είναι η... πρόγνωση του μέλλοντος για την καινούρια χρονιά.
Τι θα λέγατε αν σήμερα το βράδυ αντί για βασιλόπιτα τρώγατε... σταφύλια; Ή αν στο ποτήρι της σαμπάνιας που τσουγκρίζετε περιεχόταν ένα... καμμένο χαρτί (κυριολεκτούμε) στο οποίο είχατε γράψει προηγουμένως μια ευχή; Οι πρωτοχρονιάτικες παραδόσεις του μικρού μας κόσμου είναι πολλές και διαφορετικές, και σίγουρα ενδιαφέρουσες. Μερικές από αυτές, λέμε να τις δοκιμάσουμε –μπορεί να φέρνουν όντως την τύχη που υπόσχονται, ποτέ δεν ξέρεις. Έτοιμοι για μια πρωτοχρονιάτικη βόλτα στον πλανήτη;
Στην Κολομβία, το Περού και την Χιλή, λίγο μετά τα Μεσάνυχτα της αλλαγής του χρόνου, ρίχνουν ένα ποτήρι γεμάτο με νερό από το μπαλκόνι (ή από το κατώφλι) του σπιτιού, για να «φύγουν» τα δάκρυα και οι καημοί.
Στην Ισπανία και σε κάποιες λατινοαμερικανικές χώρες, με κάθε χτύπο της καμπάνας που σηματοδοτεί τα Μεσάνυχτα πρέπει να φας μία ρώγα σταφυλιού. Το έθιμο είναι γνωστό ως «τα δώδεκα σταφύλια», εγγυάται καλή τύχη για όλη την νέα χρονιά, και είναι πολύ δυσκολότερο απ’ ό,τι ακούγεται.
Στην Αργεντινή, ακριβώς τα Μεσάνυχτα, πρέπει να κάνεις ένα βήμα μπροστά με το δεξί, για να αρχίσεις την χρονιά... (το μαντέψατε) με το δεξί.
Στη Βραζιλία, το βράδυ της Πρωτοχρονιάς φοράμε λευκά για να τρομάξουμε τα κακά πνεύματα, και πηδάμε επτά κύματα για καλή τύχη. Θυμίζουμε ότι η Πρωτοχρονιά στη Βραζιλία είναι καλοκαίρι, για την περίπτωση που μπήκατε στον πειρασμό να το δοκιμάσετε εδώ.
Στην Κολομβία, το μόνο που χρειάζεσαι για μια νέα χρονιά γεμάτη ταξίδια, είναι να πάρεις μια άδεια βαλίτσα και να την σύρεις κάνοντας τον γύρο του τετραγώνου σου. Ευτυχώς, πρόκειται για έθιμο, οπότε θα το κάνουν κι άλλοι.
Στη Σκωτία, υπάρχει ένα έθιμο περίπου σαν το δικό μας «ποδαρικό». Αν είσαι ο πρώτος που θα περάσει το κατώφλι ενός φίλου μετά τα Μεσάνυχτα, παίρνεις δωράκι ένα νόμισμα, ψωμί, αλάτι, κάρβουνο και ουΐσκι –τα οποία συμβολίζουν την οικονομική ευμάρεια, το φαγητό, τη γεύση, τη ζεστασιά και το κέφι, αντίστοιχα.
Στη Ρωσία, γράφουμε μια ευχή σε ένα κομμάτι χαρτί, του βάζουμε φωτιά, το ρίχνουμε μέσα σε ένα ποτήρι σαμπάνια, και το πίνουμε πριν τις 12.01. Εις υγείαν!
Στη Δανία, ανεβαίνεις πάνω σε μια καρέκλα και πηδάς κάτω ακριβώς τα Μεσάνυχτα, για να... πέσεις με τα μούτρα στον καινούριο χρόνο.
Στις Φιλιππίνες, στο τραπέζι της παραμονής πρέπει οπωσδήποτε να υπάρχουν δώδεκα διαφορετικά στρογγυλά φρούτα, τα οποία συμβολίζουν την ευημερία όλου του χρόνου. Κάποιοι προσθέτουν και ένα δέκατο τρίτο, για τον δέκατο τρίτο μισθό που ναι, δεν είναι ελληνική πατέντα.
Στο Εκουαδόρ, υπάρχει ένα έθιμο αντίστοιχο με το πασχαλινό κάψιμο του Ιούδα, μόνο που εκεί το ομοίωμα που καίγεται είναι ο «παλιός χρόνος». Οι άνδρες αναλαμβάνουν τον ρόλο της χήρας, μασκαρεύονται και τριγυρνούν στους δρόμους με γυναικεία ρούχα, ζητιανεύοντας νομίσματα «για να σώσουν τον αγαπημένο τους από την πυρά».
Στη Βραζιλία, το χρώμα των (απαραιτήτως καινούριων) εσωρούχων που φοράς το βράδυ της Παραμονής, μπορεί να καθορίσει όλη την υπόλοιπη χρονιά. Έχουμε και λέμε: λευκό για χρονιά γεμάτη ειρήνη, κίτρινο για λεφτά και πλούτο, ροζ για αγάπη, κόκκινο για πάθος, μπλε για γαλήνη, πράσινο για ισορροπία, πορτοκαλί για επιτυχίες. Όχι, δεν μπορείς να φορέσεις πολύχρωμα και να τα έχεις όλα, αλλά χαιρόμαστε που ρωτήσατε.
Στην Ισπανία και την Χιλή, πέρα από τις ετοιμασίες του ρεβεγιόν, έχεις και να καθαρίσεις το σπίτι λίγες ώρες πριν την αλλαγή του χρόνου (όχι την προηγούμενη μέρα, δε μετράει) για να εξασφαλίσεις ευημερία για τη νέα χρονιά.
Στην Αίγυπτο, ακριβώς τα Μεσάνυχτα, από τα μπαλκόνια των σπιτιών πέφτει οτιδήποτε μπορεί να σπάσει κάνοντας θόρυβο: Πιάτα, ποτήρια, τασάκια, ναργιλέδες, καπάκια τουαλέτας... Κάπως σαν τα πασχαλιάτικα κανάτια της Κέρκυρας, αλλά λιγότερο συγκεκριμένο.
Στο Ελ Σαλβαδόρ, σπάμε ένα αυγό μέσα σε ένα ποτήρι ακριβώς τα Μεσάνυχτα. Το αφήνουμε έξω από το σπίτι (σε ένα περβάζι κατά προτίμηση) μέχρι το πρωί, και το σχήμα που έχει πάρει την επόμενη είναι η... πρόγνωση του μέλλοντος για την καινούρια χρονιά.
