Λόγοι να αγαπάς το Αιγαίο vs. Λόγοι να αγαπάς το Ιόνιο

της Ηρώς Κουνάδη

Ναι ναι, «δεν είναι σωστό να συγκρίνεις, το καθένα είναι μοναδικό» μπλα μπλα μπλα. Δεν συγκρίνουμε. Απλώς καταγράφουμε τους λόγους για τους οποίους αγαπάμε το Αιγαίο. Και μετά κάνουμε το ίδιο για το Ιόνιο.

Το Αιγαίο, αχ το Αιγαίο…

Είναι –δεν υπάρχει λόγος να κρυβόμαστε− η πρώτη μας σκέψη όταν μιλάμε για θάλασσες.

Είναι, επίσης, σχεδόν πάντα η πρώτη βουτιά του χρόνου για τους κατοίκους Αθηνών και περιχώρων.

Έχει κυκλαδίτικες Χώρες κρεμασμένες πάνω από το απέραντο γαλάζιο του.



Έχει τόσες εναλλαγές από τον βορρά στον νότο, από την ανατολή στη δύση, από τις Κυκλάδες στα Δωδεκάνησα και από την Σαμοθράκη ως την Κρήτη, που δεν είμαστε βέβαιοι ότι σου φτάνει μια ζωή για να το εξερευνήσεις όλο.

Έχει νερά βαθυγάλαζα στην Αγία Άννα της Αμοργού, πράσινα από τα δέντρα που καθρεφτίζονται στη θάλασσα στις Κουκουναριές της Σκιάθου, ανοιχτογάλαζα στον Διακόφτη της Καρπάθου και διάφανα σαν πισίνας στον Ζόρκο της Άνδρου.

Έχει άγονη γραμμή, μακριά απ’ όλους και απ’ όλα: Τον Άη-Στράτη, τους Λειψούς, την Κάσο και την Ανάφη.



Έχει Ιστορία που ξεκινά πριν από πέντε χιλιάδες χρόνια.

Έχει ντοματοκεφτέδες, πατατάτα, μαραθοτηγανήτες, μακαρούνες, φουρτάλιες κι ένα σωρό ακόμα δικές του, ολόδικές του νοστιμιές.

Έχει κάμπινγκ στα οποία γίνεται η τέλεια φάση αν είσαι 20άρης.

Έχει την Σαντορίνη που, πες ό,τι θες για το πόσο ακριβή είναι, άλλη στον κόσμο δεν υπάρχει.

Το Ιόνιο όμως…

Είναι τιρκουάζ. Δεν είναι γαλάζιο, δεν είναι μπλε, δεν είναι πρασινογάλαζο, είναι τιρκουάζ. Κι αυτός ο λόγος μόνος του θα έφτανε, αλλά έχουμε κι άλλους.



Είναι γεμάτο δάση, καταπράσινες βουνοπλαγιές, γραφικά μονοπάτια και σκιερά φαράγγια που καταλήγουν σε μικρούς –και μεγάλους ενίοτε− καταρράκτες.

Έχει απίστευτες εναλλαγές πάνω στο κάθε νησί –η βόρεια Κέρκυρα δεν έχει καμία σχέση με τη νότια, και το Ληξούρι οι Κεφαλονίτες λένε πως είναι άλλο νησί.

Έχει μικρά νησάκια με μια χούφτα κατοίκους και κανένα μηχανοκίνητο όχημα, ό,τι πρέπει για ελεύθερο κάμπινγκ –ναι, τον Κάλαμο σκεφτόμαστε κατά βάση.

Έχει τη μεγαλύτερη δυνατή συγκέντρωση Ιταλών τουριστών ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο.

Έχει παστιτσάδες, μπουρδέτα, αγιάδες, τσιγαρέλια και όλα αυτά τα υπέροχα πράγματα που γέννησε το πάντρεμα ελληνικής και ιταλικής κουζίνας.

Έχει αυτό το εξωπραγματικό τοπίο των Αντίπαξων που χαζεύεις κάθε καλοκαίρι στα social media.

Έχει τέλειες αμμουδερές παραλίες και στη στεριά: από την Ήπειρο ως την Πελοπόννησο, όλη η Δυτική Ελλάδα μια φανταστική ακτογραμμή.



Έχει τα πάντα σε νυχτερινή ζωή: Από εστέτ lounge bar μέχρι ξέφρενα ολονύχτια πάρτι.

Έχει φανταστικά αγροκτήματα στα δωμάτια των οποίων δεν χρειάζεσαι aircondition για να κοιμηθείς το βράδυ.