Παγασητικός: Όταν το Πήλιο ακουμπά τη θάλασσα
Η ήσυχη, δυτική πλαγιά του Πηλίου «βουτά» στα γαλανά νερά του Παγασητικού, στολίζοντας τις όχθες του με τέσσερα πανέμορφα ψαροχώρια που εγγυώνται ειδυλλιακά ανοιξιάτικα weekends. Οδηγούμε την παράκτια διαδρομή από τον Βόλο μέχρι το Τρίκερι, χορταίνοντας άρωμα θαλασσινό και παραδοσιακούς μεζέδες.

Διάσημη ανάμεσα στους λάτρεις του Πηλίου για τα οργανωμένα κάμπινγκ της, η Κάτω Γατζέα είναι το επίνειο της ελάχιστα πιο ορεινής, στα 100 μέτρα υψόμετρο, Άνω Γατζέας. Ένα μικρό, γαλήνιο λιμανάκι πλαισιωμένο από ταβερνάκια που σερβίρουν ντόπιο τσίπουρο και παραδοσιακούς μεζέδες πλάι στο κύμα. Χωρίς αστραφτερά resorts ή συγκλονιστικά αξιοθέατα, καταφέρνει να γοητεύει τους επισκέπτες με την αφοπλιστική απλότητά του. Εδώ τα ανοιξιάτικα weekends έχουν την αίσθηση της απόδρασης από τα εγκόσμια, κι η ησυχία του χωριού λειτουργεί αναζωογονητικά, σαν relax treatment στο καλύτερο spa.
Περιτριγυρισμένο από ελαιώνες που φτάνουν μέχρι την παραλία, το άγνωστο εν πολλοίς ψαροχώρι του Παγασητικού παραμένει ανέγγιχτο από τον χρόνο εδώ και δεκαετίες. Τα κατάλευκα διώροφα σπιτάκια του διαφοροποιούνται, με τα κόκκινα κεραμίδια στις σκεπές τους, από την παραδοσιακή πηλιορείτικη αρχιτεκτονική, ενώ τα στενά σοκάκια ανάμεσα στις ολάνθιστες αυλές του μας προκαλούν για ατελείωτες απογευματινές βόλτες, με φόντο τον ήλιο που δύει πίσω από τις βουνοκορφές του Πηλίου.
Σε απόσταση αναπνοής –μόλις τρία χιλιόμετρα– από το Χόρτο, η Μηλίνα είναι ένα λιλιπούτειο χωριουδάκι δημοφιλές στους κύκλους των ιστιοπλόων για το απάνεμο αραξοβόλι του, απ’ όπου τα σκάφη ανοίγουν πανιά για τις γειτονικές Σποράδες. Διάσημη, επίσης, για ένα από τα ομορφότερα ηλιοβασιλέματα του Πηλίου, η Μηλίνα προσφέρεται τόσο για χαλαρές παραθαλάσσιες βόλτες, όσο και για ξενύχτια με τσίπουρο στα μεζεδοπωλεία της ή λοιπά αλκοολούχα στα μπαράκια. 





