Το τέλειο κυκλικό της σχήμα, η βελούδινη, ανοιχτόχρωμη άμμος, τα τιρκουάζ, διάφανα νερά της και οι πασίγνωστες, τραβηγμένες από ψηλά φωτογραφίες της, που δείχνουν μια λωρίδα άμμου –από κοντά δεν είναι τόσο στενή όσο φαίνεται– να διακόπτει το απέραντο γαλάζιο έχουν κάνει τη Βοϊδοκοιλιά διάσημη, κι αυτή με τη σειρά της έχει καταφέρει να φέρει κόσμο σε αυτήν την αδίκως υποτιμημένη γωνιά της Πελοποννήσου. Ένας λοφίσκος σε κάθε άκρη της προσδίδει το αρχαιολογικό ενδιαφέρον που δε θα μπορούσε να της λείπει, δεδομένης της περιοχής στην οποία βρίσκεται: στο νότιο λόφο είναι κτισμένο το Παλιόκαστρο, το βυζαντινό κάστρο της Πύλου, και στο βόρειο ο μυκηναϊκός θολωτός τάφος του Θρασυμήδη. Οι φαν των ερημικών παραλιών την αποφεύγουν τα Σαββατοκύριακα, κατευθυνόμενοι στις εναλλακτικές επιλογές της περιοχής: η παραλία της Γιάλοβας, η Χρυσή Άμμος κοντά στη λιμνοθάλασσα του Διβαρίου, η παραλία του χωριού Ρωμανός και η παραλία στο Μάτι, μετά το χωριό Τραγάνα, είναι μερικές από τις καλύτερες. 
Ο αγαπημένος προορισμός του Σαββατοκύριακου, δύο μόλις ωρίτσες από το κλεινός άστυ δε θα μπορούσε να υστερεί σε επιλογές παραλιών. Πρώτη και καλύτερη η Κάντια, μία από τις δημοφιλέστερες και μεγαλύτερες παραλίες της Αργολίδας, με πολύχρωμα βότσαλα, πεντακάθαρα νερά και γραφικά ταβερνάκια πλάι στο κύμα. Εξίσου καλή επιλογή –και με περισσότερο νεανικό vibe– είναι το Κονδύλι, κοντά στο παραθαλάσσιο χωριουδάκι Βιβάρι, με beach bars και water sports, αλλά και… ερημική εναλλακτική, στο διπλανό κολπίσκο, τον οποίο προσεγγίζετε περπατώντας μέσα στο νερό στην άκρη της παραλίας. Ιδανικές για εξερεύνηση είναι και οι λιλιπούτειες αμμουδιές λίγο πριν φτάσετε στο Βιβάρι. Αν δεν έχετε χρόνο ή διάθεση για εξερεύνηση, οι παραλίες της Παλαιάς Επιδαύρου, Νησί, Γιαλάσι και Καλαμάκι προσφέρονται για βουτιές σε κρυστάλλινα νερά και ηλιοθεραπεία σε χρυσαφένιες αμμουδιές πλαισιωμένες από πεύκα. 
Ναι, κάηκε και στεναχωρηθήκαμε πολύ. Ναι, έχασε μεγάλο κομμάτι της ομορφιάς του. Και ναι, πολλοί από εμάς δεν τολμούν ακόμα να επισκεφτούν τον πάλαι ποτέ παράδεισό τους, από φόβο για το θέαμα που θα αντικρίσουν. Ακόμη, όμως, και χωρίς το καταπράσινο πευκοδάσος της, η παραλία υπερπαραγωγή του Καϊάφα παραμένει μία από τις ομορφότερες παραλίες της Ελλάδας: πενήντα και πλέον χιλιόμετρα χρυσαφένιας άμμου, κρυστάλλινα νερά στις γαλαζοπράσινες αποχρώσεις που έκαναν το Ιόνιο διάσημο ανά τον κόσμο και εξωτικοί αμμόλοφοι που διακόπτονται μόνο από τις ράγες του τραίνου συνθέτουν το προφίλ μιας παραλίας τόσο αγαπημένης, που καμία φυσική (;) καταστροφή δεν είναι αρκετή για να μας κάνει να την ξεχάσουμε. 
Ίσως το πιο ιδιαίτερο νησί της Ελλάδας, η Εύβοια, δεν είναι στο μυαλό των περισσότερων από εμάς νησί, χάρη στη γέφυρα της Χαλκίδας, που την καθιστά ιδανική για μια αυθόρμητη απόδραση από το κλεινόν άστυ οποιαδήποτε στιγμή της ημέρας –ή της νύχτας. Το βόρειο κομμάτι της, αυτό που φημίζεται για τα γραφικά χωριά και το καταπράσινο τοπίο του μπορεί, επίσης, να υπερηφανεύεται για μερικές από τις καλύτερες παραλίες του νησιού. Από πού να ξεκινήσει κανείς; Από την κοσμοπολίτικη, νεανική Αγία Άννα, με το φημισμένο κάμπινγκ της, που βλέπει Αιγαίο, όπως και τα υπέροχα Ελληνικά, με τους διαδοχικούς, αμμουδερούς κολπίσκους αλλά και η τεράστια, πευκόφυτη παραλία των Βασιλικών; Από τα Χρόνια, τις Ροβιές και τα Ήλια, με τις ατελείωτες αμμουδιές και τα γραφικά ταβερνάκια πάνω στο κύμα; Ή μήπως από τη χερσόνησο της Λιχάδας, με τα Γιάλτρα, το Γρεγολίμανο και ο Άγιος Γεώργιος που συνδυάζουν το βαθύ γαλάζιο των νερών με το πράσινο των δέντρων που φτάνουν σχεδόν μέχρι τη θάλασσα; Όλες σχεδόν οι παραλίες της περιοχής αξίζουν όσο χρόνο μπορέσετε να τους διαθέσετε, ενώ προσφέρονται για ατελείωτες εξερευνήσεις: κάπου ανάμεσα στις πολυσύχναστες αμμουδιές βρίσκεται κρυμμένος ο δικός σας, ιδιωτικός παράδεισος, με τη μορφή μικρού, απομονωμένου κολπίσκου. Αναζητήστε τον. 
Η εξωτική γαλαζοπράσινη θάλασσα της Χαλκιδικής είναι διασημότατη –χάρη στις εκπληκτικές φωτογραφίες της που κάνουν το γύρο του κόσμου κάθε καλοκαίρι– αλλά όχι ιδιαίτερα δημοφιλής στους Αθηναίους –λόγω απόστασης. Αδίκως, καθότι όσοι παίρνουν την απόφαση –και την απαραίτητη άδεια– να φτάσουν ως εδώ, ορκίζονται στο όνομά της και επιστρέφουν κάθε χρόνο για το… ετήσιο προσκύνημα. Κι εκεί που επιδίδονται σε ξέφρενο beach hopping ανάμεσα σε παλιά αγαπημένα και νέα hot spots και σκέφτονται ότι πιο μαγικά δε γίνεται, ανακαλύπτουν τις Καβουρότρυπες. Απόκοσμοι σχηματισμοί βράχων, πολλοί εκ των οποίων σε άκρως ενδιαφέροντα μοτίβα που εμπνέουν συνειρμούς και συζητήσεις κάτω από τον καυτό μεσημεριανό ήλιο, άγρια ομορφιά και εξωτικά γαλαζοπράσινα νερά συνθέτουν ένα τοπίο τόσο μοναδικό που διεκδικεί επάξια τον τίτλο της καλύτερης των καλυτέρων –με αυτές τις τελευταίες να είναι οι παραλίες της Χαλκιδικής. 
5 ½ περίπου ώρες από την Αθήνα, με κατεύθυνση την Ηγουμενίτσα, η καταπράσινη Μέγα Άμμος είναι η πιο in παραλία των Συβότων. Είναι αρκετά μεγάλη, φαρδιά περισσότερο παρά μακριά, με χοντρό βότσαλο και πράσινα (αλλά σχετικά κρύα) νερά που περιβάλλονται από πευκόφυτους βράχους. Ακριβώς από πάνω της θα βρείτε παρατεταγμένα εξαιρετικά ταβερνάκια, ενώ στην άκρη της υπάρχει και ένα beach bar από όπου μπορείτε να προμηθευτείτε τους καφέδες σας. Η πλαζ, άλλωστε, είναι οργανωμένη με ξαπλώστρες και ομπρέλες. Αξίζει να αναφέρουμε ότι δίπλα της υπάρχει ένας εξίσου όμορφος, πιο αποκομμένος κολπίσκος, η Μικρή Άμμος, που θα τον προτιμήσουν όσοι προτιμούν πιο ιδιωτικές στιγμές. Θα τις συναντήσετε φεύγοντας από τα Σύβοτα με κατεύθυνση προς Πέρδικα. 
Από πού να αρχίσει και πού να τελειώσει κανείς; Κατά μήκος των παραλίων της Κορώνης, εξαιρετικές πλαζ διαδέχονται η μία την άλλη, κάνοντάς το ιδιαίτερα δύσκολο να ξεχωρίσουμε την καλύτερη. Κοινό χαρακτηριστικό, ωστόσο, σε όλες όσες θα αναφέρουμε: Η χρυσαφένια, λεπτή άμμος και τα ζεστά νερά. Μία από τις γνωστές-άγνωστες παραλίες είναι οι Κολονίδες, ένας μικρός παράδεισος κάτω από το ομώνυμο ξενοδοχείο, και για να την προσεγγίσετε θα πρέπει να διασχίσετε ένα μονοπάτι σε ένα χωράφι με ελιές. Παραδίπλα θα βρείτε την παραλία Περούλια, πλατιά και μεγάλη σε μήκος, με τέντες από καλάμια που προσφέρουν τη δροσερή σκιά τους. Εκεί υπάρχει και ένα beach bar που μαζεύει πολύ κόσμο αυτήν την εποχή. Μετά το κάστρο της Κορώνης, κορυφαία επιλογή είναι η παραλία Ζάγκα, που εκτείνεται σε εκατοντάδες μέτρα, με ομπρέλες, ξαπλώστρες και παραθαλάσσια ταβερνάκια. Ενώ φεύγοντας από Κορώνη με κατεύθυνση προς Μεθώνη πρέπει να κολυμπήσετε και στο Μεμί, που προσφέρεται για παιχνίδι αφού διαθέτει γήπεδο beach volley, ποδοσφαίρου, ντους, αποδυτήρια αλλά και ένα ταβερνάκι πάνω από την παραλία. 
Κακά τα ψέματα, όλες σχεδόν οι παραλίες της Λευκάδας είναι εκπληκτικές (ποια να πρωτομνημονεύσει κανείς; Το Κάθισμα; Το Πόρτο Κατσίκι;) αλλά η τεράστια παραλία των Εγκρεμνών έχει κάτι το σαγηνευτικό. Το γαλάζιο χρώμα του νερού θαρρείς πως είναι βελούδινο και η χρυσή αμμουδιά μοιάζει μεταξένια. Εκεί θα βρείτε κάποιες ξαπλώστρες και ομπρέλες, καθώς και ένα beach bar. Για να προσεγγίσετε την παραλία, βέβαια, θα σας προτείναμε ένα 4x4 (γιατί ο δρόμος όσο πλησιάζετε έχει χώμα και χαλίκι) και ιδιαίτερη υπομονή, ειδικά αν τύχει να συναντηθείτε με άλλο όχημα στην αντίθετη κατεύθυνση. Επίσης, σας συμβουλεύουμε να προσπεράσετε το parking προς το τέλος του δρόμου, ακόμα κι αν ο παρκαδόρος σας ενημερώσει ότι δεν θα βρείτε να παρκάρετε πιο κάτω, γιατί το πιθανότερο είναι ότι θα βρείτε. Και τέλος, να είστε καλά οργανωμένοι με παπούτσια που δεν γλιστράνε και πολλά νερά, γιατί έχετε να αντιμετωπίσετε μία μεγάλη κατάβαση των 350 σκαλοπατιών περίπου (και ακόμα χειρότερα στην επιστροφή, ανάβαση). 
Βραβευμένη με τη Γαλάζια Σημαία της Ευρώπης, η παραλία Μυλοπόταμος είναι η πιο ξακουστή και πολυφωτογραφημένη από αυτές του Πηλίου και κανείς δε μπορεί να την αδικήσει γι’αυτό. Πρόκειται για μία άγρια και επιβλητική παραλία λαξευμένη στο βράχο και με κρυστάλλινα γαλαζοπράσινα νερά, κάτω από την επίβλεψη του καταπράσινου βουνού. Για να την προσεγγίσετε θα πρέπει αφού αφήσετε το αυτοκίνητο να κατεβείτε μερικά σκαλάκια, αλλά το θέαμα που θα αντικρίσετε με την παχιά άμμο και το υπέροχο τοπίο που την περιβάλλει θα σας ανταμείψει για τον κόπο. Μπορείτε μάλιστα μετά το μπάνιο σας να κάτσετε για φαγητό στο ταβερνάκι πάνω από τα σκαλιά της παραλίας με τους φρεσκότατους ψαρομεζέδες και την εκπληκτική θέα. 
Αν για κάποιον λόγο βρεθείτε να διασχίζετε την παραλιακή διαδρομή από το Γαλαξίδι προς τη Ναύπακτο (ή ανάποδα), θα εκπλαγείτε από τις υπέροχες παραλίες, άλλοτε μικροί κολπίσκοι και άλλοτε μεγάλες πλαζ, που θα συναντάτε κατά μήκος της ακτής. Η πρώτη αξιόλογη πλαζ είναι αυτή που θα συναντήσετε ανάμεσα στο Γαλαξίδι και την Ερατεινή. Θα την βρείτε εύκολα, αφενός γιατί είναι τεράστια με ψηλά δέντρα και καλαμωτές ομπρέλες, αφετέρου γιατί φαίνεται και από τον δρόμο. Μετά από αυτήν θα πρέπει να κατεβαίνετε ένα προς ένα τα ψαροχώρια που θα συναντάτε για να κάνετε και από μία βουτιά στους κολπίσκους τους. Ξεκινάμε από τον Άγιο Νικόλαο (απέναντι ακριβώς από το Αίγιο) όπου θα βρείτε μία μικρή αλλά λαχταριστή παραλία με νερά που λαμπυρίζουν και λεπτό βότσαλο. Δέκα λεπτά μετά θα κατηφορίσετε προς το όμορφο και μικρό χωριουδάκι Σπηλιά, με δύο τρεις πεντακάθαρες αλλά μικρές παραλίες με βότσαλο και παγωμένα νερά (λόγω των ρευμάτων του Κορινθιακού), ενώ λίγο πιο πέρα βρίσκεται η μεγαλύτερη (και πιο πολύβουη) παραλία της Σεργούλας (φωτο). Συνεχίζετε λίγο ακόμα και συναντάτε το χωριό Μαραθιάς, με μία εξίσου μεγάλη και εντυπωσιακή παραλία, ενώ ακριβώς δίπλα βρίσκεται και το γραφικότατο χωριό Μοναστηράκι και αυτό με την δική του παραλία λίγο έξω από το λιμανάκι του. Δεν χρειάζεται να διαλέξετε σε ποια θα πρωτοπάτε. Θα πάτε σε όλες, γιατί είναι μία και μία. 
