Οι αγαπημένες μας αθηναϊκές γειτονιές
Τόσο προφανείς όσο τα Αναφιώτικα, τόσο αναπάντεχες όσο η πλατεία Καλλιγά. Οι ωραίες γειτονιές δεν έχουν τίποτα κοινό μεταξύ τους, εκτός από τη γοητεία τους.
της Ηρώς Κουνάδη
Η γειτονιά που μεγαλώσαμε. Εκείνη στην οποία κατέληγαν οι κοπάνες από το σχολείο. Εκείνη όπου έμενε ο πρώτος μας έρωτας. Η γειτονιά που ανακαλύψαμε ενήλικες πια, σε μια τυχαία βόλτα, και ευχηθήκαμε να ζούσαμε εκεί. Εκείνη που την άνοιξη μοσχοβολά από τις νεραντζιές, που κοιτά στα μάτια την Ακρόπολη, που κρύβει χρωματιστά νεοκλασικά πίσω από τόνους γκράφιτι. Η γειτονιά που (νομίζουμε ότι) ξέρουμε/ περπατάμε/ αγαπάμε μόνο εμείς. Είναι πολλοί οι λόγοι για τους οποίους μπορεί κανείς να αγαπά μια συγκεκριμένη αθηναϊκή γειτονιά –σχεδόν όσες και οι ίδιες οι γειτονιές της Αθήνας.
Κι αφού το ξεκαθαρίσαμε αυτό, ξεκινάμε για βόλτα στις δικές μας αγαπημένες αθηναϊκές γειτονιές, και περιμένουμε… κατευθύνσεις προς τις δικές σας, στα σχόλια στο τέλος του κειμένου.
Μετς
Η γειτονιά του Αρδηττού, εκείνη που κάποτε έβρεχε τα πόδια της στην όχθη του ποταμού, και που αργότερα «ξαναβαφτίστηκε» από μια… μπυραρία (ναι, κι όμως) απλώνεται στο λοφάκι του Λογγίνου, την κορυφή του οποίου στολίζει ένα μικρό καταπράσινο πάρκο. Μέχρι εδώ ανηφορίζουν χαριτωμένοι πεζόδρομοι και σκαλάκια πλαισιωμένα από χρωματιστά νεοκλασικά που αγναντεύουν την Ακρόπολη από κάθε πιθανή και απίθανη γωνιά.
Διαβάστε περισσότερα - Μετς: Η Αθήνα... όπως παλιά
Μεταξουργείο
Και αν το Μετς είναι μια από τις πιο προφανείς «αγαπημένες γειτονιές» της Αθήνας, το Μεταξουργείο είναι πιθανότατα το αντίθετό του. Κι όμως, η γειτονιά που κάποτε έκανε τους New York Times να αποφανθούν ότι η Αθήνα είναι το νέο Βερολίνο, έχει τα δικά της χρωματιστά νεοκλασικά και τους δικούς της γοητευτικούς –όσο και ημιφωτισμένους– πεζόδρομους, συν μερικές από τις πιο ενδιαφέρουσες gallery της πόλης. Προσθέτετε στο μείγμα τα «ψαγμένα» του μπαράκια, και ένα από τα ελάχιστα βραβευμένα με αστέρι Michelin εστιατόρια της Αθήνας, και έχετε έτοιμη την απάντηση για όποιον ρωτήσει «μα δεν είναι επικίνδυνα εκεί;».
Διαβάστε περισσότερα - Μεταξουργείο: Επικίνδυνα… γοητευτικό
Κουκάκι
Αν έπρεπε να διαλέξουμε ένα μόνο μέρος για να εκπροσωπεί την έννοια «αθηναϊκή γειτονιά», αυτό σαφέστατα θα ήταν το Κουκάκι. Χωρίς πολύβουες «πιάτσες», αλλά με χαλαρά στέκια σε δύο πεζόδρομους που μαζεύουν πρωτίστως τους «γείτονες» και δευτερευόντως τους υπόλοιπους Αθηναίους. Και χωρίς πολλά μεγαλόπρεπα νεοκλασικά, αλλά με ενδιαφέροντα δείγματα αστικής αρχιτεκτονικής προηγούμενων δεκαετιών σε κάθε γωνιά του. Το Κουκάκι είναι η ήσυχη πλευρά του νομίσματος του λόφου του Φιλοπάππου.
Διαβάστε περισσότερα - Κουκάκι: Η παλιά Αθήνα ζει
Άνω Πετράλωνα
Η… άλλη όψη του λόφου του Φιλοπάππου, η «ονειρεμένη» γειτονιά του παλιού ελληνικού κινηματογράφου, μπορεί να έγινε τα τελευταία χρόνια μόδα –με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ησυχία των κατοίκων της– διατηρεί όμως αναλλοίωτο το νοσταλγικό της άρωμα, ειδικά αν ξεστρατίσεις λίγο από τις πιάτσες των μεζεδοπωλείων και των ρακάδικων που απλώνονται γύρω από την πλατεία της. Η ανηφορική οδός Ανταίου, για παράδειγμα, και τα δρομάκια γύρω της φέρνουν στο νου εικόνες από χωριό, με τα χαμηλά ασβεστωμένα τειχάκια τους και τις λουλουδιασμένες αυλές.
Διαβάστε περισσότερα - Επιστροφή στα Πετράλωνα
Πλάκα
Ναι, το ξέρουμε –πολύ προφανές. Γίνεται, όμως, να αφήσεις την Πλάκα έξω από τη λίστα με τις αγαπημένες σου αθηναϊκές γειτονιές; Όσα χρόνια και αν περάσουν, όσο «τουριστική» και αν παραμένει η ποιότητα των μαγαζιών της, η Πλάκα θα αναδίδει πάντα άρωμα διακοπών, και θα είναι η ομορφότερη γειτονιά της Αθήνας –εκείνη που μας σερβίρει αχνιστό ελληνικό καφέ σε ανθοστόλιστες πλατεΐτσες, που αγναντεύει την φωτισμένη Ακρόπολη από σινεφίλ ταράτσες και που κρύβει ένα ακόμη υπέροχο νεοκλασικό που δεν είχες προσέξει πίσω από την επόμενη γωνία κάθε λιλιπούτειου στενού.
Διαβάστε περισσότερα - Πλάκα: Βόλτες στην απόλυτη αθηναϊκή γειτονιά
Αναφιώτικα
Υπάρχει ένα πράγμα που διαχωρίζει τα Αναφιώτικα από όλες τις υπόλοιπες αθηναϊκές γειτονιές: Η σχεδόν εξωπραγματική τους διάσταση. Βολτάρεις ανάμεσα στα λευκά σπιτάκια με τα μπλε παραθυρόφυλλα, και σκέφτεσαι «είναι δυνατόν να υπάρχει κόσμος που ξεκινά κάθε πρωί από εδώ για τη δουλειά του;». Κι όμως, η μοναδική νησιώτικη αθηναϊκή γειτονιά, με τις γάτες της, τα κατακόκκινα γεράνια στις μικρές αυλίτσες, και τα δρομάκια που όλο μοιάζουν αδιέξοδα αλλά όλο κάπου οδηγούν, είναι μια ολοζώντανη γειτονιά, όπως είχε αποτυπώσει εύγλωττα πριν από λίγο καιρό αυτό το υπέροχο βίντεο.
Διαβάστε περισσότερα - Αναφιώτικα: Βόλτες στην αθηναϊκή Χώρα
Πλατεία Καλλιγά
Μας την θύμισε πέρυσι, τέτοια εποχή περίπου, το ωραίο πείραμα του The Flat που έδωσε νέα καλλιτεχνίζουσα πνοή σε ένα υπέροχο ρετιρέ με μωσαϊκά του 1950. Η ημιφωτισμένη πλατεία την οποία περικυκλώνουν εντυπωσιακά ομοιόμορφες πολυκατοικίες με μικρά κηπάκια και φουντωτές φοινικιές (χάρη σε ένα πρωτοποριακό πολεοδομικό σχέδιο της δεκαετίας του ’50 που επέβαλλε «μορφολογική ομοιογένεια στις νέες οικοδομές και υποχρεωτικά προκήπια») μπορεί να μην αποπνέει πια τον αέρα της παλιάς αθηναϊκής αριστοκρατίας, είναι όμως ένα από τα πιο αναπάντεχα όμορφα σημεία της πόλης. Γι’ αυτό την αγαπάμε.
Διαβάστε περισσότερα - Κυψέλη: 8 στέκια για να επιστρέψουμε
Εξάρχεια
Μπορεί να τα λατρεύεις, ή μπορεί να τα μισείς. Μπορεί να θεωρείς τους τόνους μελανιού που σκεπάζουν τους τοίχους τους οπτική φασαρία, ή την απόλυτη έκφραση της σύγχρονης αστικής κουλτούρας. Σε καμία, πάντως, περίπτωση δεν μπορείς να αρνηθείς ότι στα Εξάρχεια χτυπά χρόνια τώρα (από τότε που άναβαν φωτιές στην πλατεία, μέχρι τότε που γύρω της άνοιξαν μερικά από τα ωραιότερα μπαράκια της πόλης) η καρδιά της Αθήνας –φασαριόζικη και «επαναστατημένη», νεανική και μποέμ, λίγο βρώμικη ίσως αλλά και πολύ, μα πολύ, εκφραστική.
Διαβάστε περισσότερα - Εξάρχεια: Έρωτας… εξ’ αρχής
Βοτανικός
Άλλη μια γειτονιά που δεν διεκδικεί τα πρωτεία των προτιμήσεων των Αθηναίων, ο Βοτανικός είναι λίγο «ακατέργαστος», λίγο βιομηχανικός, ίσως και λίγο τρομακτικός, με εκείνη την γοητεία του επικίνδυνου που ανέδιδαν μέχρι πριν από λίγο καιρό και τα ημιφωτισμένα δρομάκια του Μεταξουργείου. Είναι, όμως, παράλληλα και μια ενδιαφέρουσα γειτονιά, έτη φωτός μακριά από την βοή του παρακείμενου Γκαζιού, με τα δικά της εναλλακτικά στέκια, τις μικρές όμορφες πλατείες και τον δικό της κιτρινωπό φωτισμό στα στενά δρομάκια που –ποιος ξέρει– μπορεί σε μερικά χρόνια να αποτελούν την επόμενη εναλλακτική «πιάτσα» της πόλης.
Διαβάστε περισσότερα - Στα στέκια του Βοτανικού… κι ακόμη παραπέρα
Η γειτονιά που μεγαλώσαμε. Εκείνη στην οποία κατέληγαν οι κοπάνες από το σχολείο. Εκείνη όπου έμενε ο πρώτος μας έρωτας. Η γειτονιά που ανακαλύψαμε ενήλικες πια, σε μια τυχαία βόλτα, και ευχηθήκαμε να ζούσαμε εκεί. Εκείνη που την άνοιξη μοσχοβολά από τις νεραντζιές, που κοιτά στα μάτια την Ακρόπολη, που κρύβει χρωματιστά νεοκλασικά πίσω από τόνους γκράφιτι. Η γειτονιά που (νομίζουμε ότι) ξέρουμε/ περπατάμε/ αγαπάμε μόνο εμείς. Είναι πολλοί οι λόγοι για τους οποίους μπορεί κανείς να αγαπά μια συγκεκριμένη αθηναϊκή γειτονιά –σχεδόν όσες και οι ίδιες οι γειτονιές της Αθήνας.
Κι αφού το ξεκαθαρίσαμε αυτό, ξεκινάμε για βόλτα στις δικές μας αγαπημένες αθηναϊκές γειτονιές, και περιμένουμε… κατευθύνσεις προς τις δικές σας, στα σχόλια στο τέλος του κειμένου.
Μετς
Η γειτονιά του Αρδηττού, εκείνη που κάποτε έβρεχε τα πόδια της στην όχθη του ποταμού, και που αργότερα «ξαναβαφτίστηκε» από μια… μπυραρία (ναι, κι όμως) απλώνεται στο λοφάκι του Λογγίνου, την κορυφή του οποίου στολίζει ένα μικρό καταπράσινο πάρκο. Μέχρι εδώ ανηφορίζουν χαριτωμένοι πεζόδρομοι και σκαλάκια πλαισιωμένα από χρωματιστά νεοκλασικά που αγναντεύουν την Ακρόπολη από κάθε πιθανή και απίθανη γωνιά.
Διαβάστε περισσότερα - Μετς: Η Αθήνα... όπως παλιά
Μεταξουργείο
Και αν το Μετς είναι μια από τις πιο προφανείς «αγαπημένες γειτονιές» της Αθήνας, το Μεταξουργείο είναι πιθανότατα το αντίθετό του. Κι όμως, η γειτονιά που κάποτε έκανε τους New York Times να αποφανθούν ότι η Αθήνα είναι το νέο Βερολίνο, έχει τα δικά της χρωματιστά νεοκλασικά και τους δικούς της γοητευτικούς –όσο και ημιφωτισμένους– πεζόδρομους, συν μερικές από τις πιο ενδιαφέρουσες gallery της πόλης. Προσθέτετε στο μείγμα τα «ψαγμένα» του μπαράκια, και ένα από τα ελάχιστα βραβευμένα με αστέρι Michelin εστιατόρια της Αθήνας, και έχετε έτοιμη την απάντηση για όποιον ρωτήσει «μα δεν είναι επικίνδυνα εκεί;».
Διαβάστε περισσότερα - Μεταξουργείο: Επικίνδυνα… γοητευτικό
Κουκάκι
Αν έπρεπε να διαλέξουμε ένα μόνο μέρος για να εκπροσωπεί την έννοια «αθηναϊκή γειτονιά», αυτό σαφέστατα θα ήταν το Κουκάκι. Χωρίς πολύβουες «πιάτσες», αλλά με χαλαρά στέκια σε δύο πεζόδρομους που μαζεύουν πρωτίστως τους «γείτονες» και δευτερευόντως τους υπόλοιπους Αθηναίους. Και χωρίς πολλά μεγαλόπρεπα νεοκλασικά, αλλά με ενδιαφέροντα δείγματα αστικής αρχιτεκτονικής προηγούμενων δεκαετιών σε κάθε γωνιά του. Το Κουκάκι είναι η ήσυχη πλευρά του νομίσματος του λόφου του Φιλοπάππου.
Διαβάστε περισσότερα - Κουκάκι: Η παλιά Αθήνα ζει
Άνω Πετράλωνα
Η… άλλη όψη του λόφου του Φιλοπάππου, η «ονειρεμένη» γειτονιά του παλιού ελληνικού κινηματογράφου, μπορεί να έγινε τα τελευταία χρόνια μόδα –με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ησυχία των κατοίκων της– διατηρεί όμως αναλλοίωτο το νοσταλγικό της άρωμα, ειδικά αν ξεστρατίσεις λίγο από τις πιάτσες των μεζεδοπωλείων και των ρακάδικων που απλώνονται γύρω από την πλατεία της. Η ανηφορική οδός Ανταίου, για παράδειγμα, και τα δρομάκια γύρω της φέρνουν στο νου εικόνες από χωριό, με τα χαμηλά ασβεστωμένα τειχάκια τους και τις λουλουδιασμένες αυλές.
Διαβάστε περισσότερα - Επιστροφή στα Πετράλωνα
Πλάκα
Ναι, το ξέρουμε –πολύ προφανές. Γίνεται, όμως, να αφήσεις την Πλάκα έξω από τη λίστα με τις αγαπημένες σου αθηναϊκές γειτονιές; Όσα χρόνια και αν περάσουν, όσο «τουριστική» και αν παραμένει η ποιότητα των μαγαζιών της, η Πλάκα θα αναδίδει πάντα άρωμα διακοπών, και θα είναι η ομορφότερη γειτονιά της Αθήνας –εκείνη που μας σερβίρει αχνιστό ελληνικό καφέ σε ανθοστόλιστες πλατεΐτσες, που αγναντεύει την φωτισμένη Ακρόπολη από σινεφίλ ταράτσες και που κρύβει ένα ακόμη υπέροχο νεοκλασικό που δεν είχες προσέξει πίσω από την επόμενη γωνία κάθε λιλιπούτειου στενού.
Διαβάστε περισσότερα - Πλάκα: Βόλτες στην απόλυτη αθηναϊκή γειτονιά
Αναφιώτικα Υπάρχει ένα πράγμα που διαχωρίζει τα Αναφιώτικα από όλες τις υπόλοιπες αθηναϊκές γειτονιές: Η σχεδόν εξωπραγματική τους διάσταση. Βολτάρεις ανάμεσα στα λευκά σπιτάκια με τα μπλε παραθυρόφυλλα, και σκέφτεσαι «είναι δυνατόν να υπάρχει κόσμος που ξεκινά κάθε πρωί από εδώ για τη δουλειά του;». Κι όμως, η μοναδική νησιώτικη αθηναϊκή γειτονιά, με τις γάτες της, τα κατακόκκινα γεράνια στις μικρές αυλίτσες, και τα δρομάκια που όλο μοιάζουν αδιέξοδα αλλά όλο κάπου οδηγούν, είναι μια ολοζώντανη γειτονιά, όπως είχε αποτυπώσει εύγλωττα πριν από λίγο καιρό αυτό το υπέροχο βίντεο.
Διαβάστε περισσότερα - Αναφιώτικα: Βόλτες στην αθηναϊκή Χώρα
Πλατεία Καλλιγά Μας την θύμισε πέρυσι, τέτοια εποχή περίπου, το ωραίο πείραμα του The Flat που έδωσε νέα καλλιτεχνίζουσα πνοή σε ένα υπέροχο ρετιρέ με μωσαϊκά του 1950. Η ημιφωτισμένη πλατεία την οποία περικυκλώνουν εντυπωσιακά ομοιόμορφες πολυκατοικίες με μικρά κηπάκια και φουντωτές φοινικιές (χάρη σε ένα πρωτοποριακό πολεοδομικό σχέδιο της δεκαετίας του ’50 που επέβαλλε «μορφολογική ομοιογένεια στις νέες οικοδομές και υποχρεωτικά προκήπια») μπορεί να μην αποπνέει πια τον αέρα της παλιάς αθηναϊκής αριστοκρατίας, είναι όμως ένα από τα πιο αναπάντεχα όμορφα σημεία της πόλης. Γι’ αυτό την αγαπάμε.
Διαβάστε περισσότερα - Κυψέλη: 8 στέκια για να επιστρέψουμε
Εξάρχεια
Μπορεί να τα λατρεύεις, ή μπορεί να τα μισείς. Μπορεί να θεωρείς τους τόνους μελανιού που σκεπάζουν τους τοίχους τους οπτική φασαρία, ή την απόλυτη έκφραση της σύγχρονης αστικής κουλτούρας. Σε καμία, πάντως, περίπτωση δεν μπορείς να αρνηθείς ότι στα Εξάρχεια χτυπά χρόνια τώρα (από τότε που άναβαν φωτιές στην πλατεία, μέχρι τότε που γύρω της άνοιξαν μερικά από τα ωραιότερα μπαράκια της πόλης) η καρδιά της Αθήνας –φασαριόζικη και «επαναστατημένη», νεανική και μποέμ, λίγο βρώμικη ίσως αλλά και πολύ, μα πολύ, εκφραστική.
Διαβάστε περισσότερα - Εξάρχεια: Έρωτας… εξ’ αρχής
Βοτανικός
Άλλη μια γειτονιά που δεν διεκδικεί τα πρωτεία των προτιμήσεων των Αθηναίων, ο Βοτανικός είναι λίγο «ακατέργαστος», λίγο βιομηχανικός, ίσως και λίγο τρομακτικός, με εκείνη την γοητεία του επικίνδυνου που ανέδιδαν μέχρι πριν από λίγο καιρό και τα ημιφωτισμένα δρομάκια του Μεταξουργείου. Είναι, όμως, παράλληλα και μια ενδιαφέρουσα γειτονιά, έτη φωτός μακριά από την βοή του παρακείμενου Γκαζιού, με τα δικά της εναλλακτικά στέκια, τις μικρές όμορφες πλατείες και τον δικό της κιτρινωπό φωτισμό στα στενά δρομάκια που –ποιος ξέρει– μπορεί σε μερικά χρόνια να αποτελούν την επόμενη εναλλακτική «πιάτσα» της πόλης.
Διαβάστε περισσότερα - Στα στέκια του Βοτανικού… κι ακόμη παραπέρα
