Αλμύρα: Το νέο ταξιδιάρικο CD του Μιχάλη Κουμπιού
Με αφορμή το νέο του CD, ο Μιχάλης Κουμπιός μας μιλά για θάλασσες και μουσικές ταξιδιάρικες.
Με ανανεωτική αύρα ο νέος δίσκος του Μιχάλη Κουμπιού με τίτλο «Αλμύρα», αποτελεί την τρίτη ολοκληρωμένη θαλασσογραφία του μετά τα άλμπουμ «Τήλος» (1992) και «Σύρνα» (2004).
Γιατί θαλασσογραφία; «Τη θάλασσα, με το που την βλέπω μόνο φτερουγίζω» λέει ο συνθέτης στο in2life. «Με τραβά κοντά της σαν μαγνήτης, την νιώθω σαν μάνα μου, σαν την αιώνια πατρίδα της ελευθερίας. Η θάλασσα είναι ένα από τα πιο σταθερά και επαναλαμβανόμενα μοτίβα διαχρονικά μέσα στην Ελληνική γραμματεία. Τόσο στον ποιητικό όσο και στον πεζό λόγο αλλά και στη ζωγραφική και στη μουσική. Δεν θα μπορούσα να αποτελέσω εξαίρεση τη στιγμή μάλιστα που είμαι μεγαλωμένος σε ένα νησί και για όσους δεν το γνωρίζουν πτυχιούχος Ανθυποπλοίαρχος. Ως εκεί βέβαια, γιατί στην πορεία αφοσιώθηκα σε άλλες επαγγελματικές δραστηριότητες και κυρίως στη μουσική. Η θάλασσα λοιπόν μοιραία καλύπτει το σημαντικότερο και μεγαλύτερο κομμάτι του έργου μου.
»Από την ημέρα που γεννήθηκα έχω στα αυτιά μου τον παφλασμό των κυμάτων. Είμαι βαθιά συναισθηματικά δεμένος μαζί της και κατά συνέπεια με θλίβει η κατάσταση που επικρατεί σήμερα: κάτω από την επιφάνεια ωκεανών και θαλασσών της υδρογείου υπάρχουν 6.5 εκατομμύρια τόνοι σκουπιδιών. Αστικά, αγροτικά και βιομηχανικά λύματα από την ξηρά, πετρελαιοκηλίδες από ατυχήματα πετρελαιοφόρων ή από υποθαλάσσιες γεωτρήσεις πετρελαίου, στερεά και υγρά -συχνά τοξικά- απόβλητα.
»Εκτιμάται ότι περίπου 8 εκατομμύρια τόνοι πλαστικού καταλήγουν στους ωκεανούς κάθε χρόνο. Τα πλαστικά προκαλούν το θάνατο ενός εκατομμυρίου θαλάσσιων πτηνών και 100.000 θαλάσσιων θηλαστικών ετησίως. Η ρύπανση αυτή απειλεί και μας καθώς φτάνουν στο πιάτο μας πολλές τοξικές ουσίες μέσω της τροφικής θαλάσσιας αλυσίδας».
Η «Αλμύρα» περιέχει 13 οργανικές συνθέσεις με ηχοχρωματική ποικιλία και εσωτερικό παλμό αλλά και δύο τραγούδια ερμηνευμένα από το Βασίλη Λέκκα. Τα singlе «Θέλω όνειρα» σε στίχους του ίδιου του συνθέτη και το «Φίλτρο» σε στίχους Άλκη Αλκαίου, που ήδη αγαπήθηκαν.
Ένας δίσκος με το καλλιτεχνικό στίγμα του Μιχάλη Κουμπιού, που το χαρακτηρίζει ο αφοπλιστικός λυρισμός και η μελωδικότητα, μία ξεχωριστή άποψη που απέχει από τα αναμενόμενα.
Οι ενορχηστρώσεις του δίσκου λειτουργούν ως μαγικά φίλτρα, που οδηγούν σε έναν συγκερασμό διαφορετικών στιλιστικών κατευθύνσεων , παράγοντας έναν νέο ήχο που ισορροπεί ανάμεσα στην ηλεκτρονική παλέτα και στα φυσικά όργανα (ακορντεόν, βιολί, μαντολίνο, κιθάρες).
Οι μη Έλληνες ακροατές της μουσικής του Μιχάλη Κουμπιού θα αντιληφθούν και αυτήν την δουλειά του ως Cоntеmpоrаry Аеgеаn Меlоdiс Мusiс κι ας τον εμφανίζουν τα διεθνή δίκτυα ως συνθέτη της Nеw Аgе.
«Μέσω της μουσικής μου με ενδιαφέρει να μεταδίδω αισθητικά μηνύματα» εξηγεί ο Μιχάλης Κουμπιός. «Θεωρώ ότι περιέχω την ελληνική φύση επειδή όταν της το επιτρέπεις και αφήνεις χώρο αυτή εισδύει εντός σου και γίνεται το βασικό στοιχείο του είναι σου. Όπως μου έμαθαν οι δάσκαλοι μου η ελληνική φύση είναι ο ελληνικός νόμος κι από αυτό το νόμο προκύπτει το απόλυτο νόημα της έννοιας ελληνικό. Το μέτρο. Το μέτρο στα φυσικά μεγέθη, στις φυσικές δυνάμεις και στις ψυχικές εντάσεις. Αυτό το μέτρο αναζητώ στις συνθέσεις μου».
Όσο για τα επόμενά του σχέδια; «Όσο θα έχω την ανάγκη να καταβυθίζομαι εντός μου τότε θα ξεπηδούν και νέα έργα» μας απαντά. «Και κάποια από αυτά θα επικοινωνούν με τους ανθρώπους. Αγωνίζομαι σε πραγματικά δύσκολες συνθήκες –οικονομικές και αισθητικές– να πραγματώσω το μουσικό εαυτό μου. Ονειρεύομαι πολλές εκδόσεις και ελπίζω να προκύψουν κάποιες συναυλίες στο άμεσο μέλλον».
Γιατί θαλασσογραφία; «Τη θάλασσα, με το που την βλέπω μόνο φτερουγίζω» λέει ο συνθέτης στο in2life. «Με τραβά κοντά της σαν μαγνήτης, την νιώθω σαν μάνα μου, σαν την αιώνια πατρίδα της ελευθερίας. Η θάλασσα είναι ένα από τα πιο σταθερά και επαναλαμβανόμενα μοτίβα διαχρονικά μέσα στην Ελληνική γραμματεία. Τόσο στον ποιητικό όσο και στον πεζό λόγο αλλά και στη ζωγραφική και στη μουσική. Δεν θα μπορούσα να αποτελέσω εξαίρεση τη στιγμή μάλιστα που είμαι μεγαλωμένος σε ένα νησί και για όσους δεν το γνωρίζουν πτυχιούχος Ανθυποπλοίαρχος. Ως εκεί βέβαια, γιατί στην πορεία αφοσιώθηκα σε άλλες επαγγελματικές δραστηριότητες και κυρίως στη μουσική. Η θάλασσα λοιπόν μοιραία καλύπτει το σημαντικότερο και μεγαλύτερο κομμάτι του έργου μου.
»Από την ημέρα που γεννήθηκα έχω στα αυτιά μου τον παφλασμό των κυμάτων. Είμαι βαθιά συναισθηματικά δεμένος μαζί της και κατά συνέπεια με θλίβει η κατάσταση που επικρατεί σήμερα: κάτω από την επιφάνεια ωκεανών και θαλασσών της υδρογείου υπάρχουν 6.5 εκατομμύρια τόνοι σκουπιδιών. Αστικά, αγροτικά και βιομηχανικά λύματα από την ξηρά, πετρελαιοκηλίδες από ατυχήματα πετρελαιοφόρων ή από υποθαλάσσιες γεωτρήσεις πετρελαίου, στερεά και υγρά -συχνά τοξικά- απόβλητα.
»Εκτιμάται ότι περίπου 8 εκατομμύρια τόνοι πλαστικού καταλήγουν στους ωκεανούς κάθε χρόνο. Τα πλαστικά προκαλούν το θάνατο ενός εκατομμυρίου θαλάσσιων πτηνών και 100.000 θαλάσσιων θηλαστικών ετησίως. Η ρύπανση αυτή απειλεί και μας καθώς φτάνουν στο πιάτο μας πολλές τοξικές ουσίες μέσω της τροφικής θαλάσσιας αλυσίδας».
Η «Αλμύρα» περιέχει 13 οργανικές συνθέσεις με ηχοχρωματική ποικιλία και εσωτερικό παλμό αλλά και δύο τραγούδια ερμηνευμένα από το Βασίλη Λέκκα. Τα singlе «Θέλω όνειρα» σε στίχους του ίδιου του συνθέτη και το «Φίλτρο» σε στίχους Άλκη Αλκαίου, που ήδη αγαπήθηκαν.
Ένας δίσκος με το καλλιτεχνικό στίγμα του Μιχάλη Κουμπιού, που το χαρακτηρίζει ο αφοπλιστικός λυρισμός και η μελωδικότητα, μία ξεχωριστή άποψη που απέχει από τα αναμενόμενα.
Οι ενορχηστρώσεις του δίσκου λειτουργούν ως μαγικά φίλτρα, που οδηγούν σε έναν συγκερασμό διαφορετικών στιλιστικών κατευθύνσεων , παράγοντας έναν νέο ήχο που ισορροπεί ανάμεσα στην ηλεκτρονική παλέτα και στα φυσικά όργανα (ακορντεόν, βιολί, μαντολίνο, κιθάρες).
Οι μη Έλληνες ακροατές της μουσικής του Μιχάλη Κουμπιού θα αντιληφθούν και αυτήν την δουλειά του ως Cоntеmpоrаry Аеgеаn Меlоdiс Мusiс κι ας τον εμφανίζουν τα διεθνή δίκτυα ως συνθέτη της Nеw Аgе.
«Μέσω της μουσικής μου με ενδιαφέρει να μεταδίδω αισθητικά μηνύματα» εξηγεί ο Μιχάλης Κουμπιός. «Θεωρώ ότι περιέχω την ελληνική φύση επειδή όταν της το επιτρέπεις και αφήνεις χώρο αυτή εισδύει εντός σου και γίνεται το βασικό στοιχείο του είναι σου. Όπως μου έμαθαν οι δάσκαλοι μου η ελληνική φύση είναι ο ελληνικός νόμος κι από αυτό το νόμο προκύπτει το απόλυτο νόημα της έννοιας ελληνικό. Το μέτρο. Το μέτρο στα φυσικά μεγέθη, στις φυσικές δυνάμεις και στις ψυχικές εντάσεις. Αυτό το μέτρο αναζητώ στις συνθέσεις μου».
Όσο για τα επόμενά του σχέδια; «Όσο θα έχω την ανάγκη να καταβυθίζομαι εντός μου τότε θα ξεπηδούν και νέα έργα» μας απαντά. «Και κάποια από αυτά θα επικοινωνούν με τους ανθρώπους. Αγωνίζομαι σε πραγματικά δύσκολες συνθήκες –οικονομικές και αισθητικές– να πραγματώσω το μουσικό εαυτό μου. Ονειρεύομαι πολλές εκδόσεις και ελπίζω να προκύψουν κάποιες συναυλίες στο άμεσο μέλλον».
