Locomondo: "Είναι καιρός οι υπερβολές να πάνε στην άκρη"

της Ναταλί Χατζηαντωνίου

Χορευτικοί ρυθμοί με έμφαση κυρίως στη ρέγκε και στο σκα. Στίχοι με χιούμορ που καταλήγουν σε εύστοχες παρατηρήσεις και καταγράφουν, χωρίς σοβαροφάνεια, αλλά άμεσα και ειλικρινά μια πολύ αναγνωρίσιμη νεανική καθημερινότητα. Και μια μπάντα που ξέρει πώς να περνάει το ρυθμό "κάτω" και να τον μεταγγίζει στο πιστό της κοινό, τόσο όσο χρειάζεται για να μετατραπεί ένα live σε κανονικό πάρτυ.

Οι Locomondo (Οι Μάρκος Κούμαρης και Γιάννης Βαρνάβας καταρχήν, αλλά και οι Σταμάτης Γούλας - πλήκτρα, sampler, Σπύρος Μπεσδέκης- μπάσο, Σούντρης Στράτος-τύμπανα, Μιχάλης Μουρτζής - κρουστά) έχουν δώσει τις συστάσεις τους εδώ και μια δεκαετία τουλάχιστον. Παρέμειναν συνεπείς σε εκείνο το καινούριο στοιχείο που πρωτοέφεραν στα μουσικά μας πράγματα, μπολιάζοντας τους ρυθμούς της Καραϊβικής και με άλλα μουσικά είδη, ακόμα και με το ρεμπέτικο και χρησιμοποιώντας συνήθως ελληνικό στίχο. Συνεπείς παρέμειναν και στους όρους με τους οποίους λειτουργεί μια locomondo μπάντα: Άμεσα, προσιτά και με κέφι που δεν είναι επίπλαστο, αλλά πηγαίο κι αυθεντικό όσο η μουσική.

Το πρώτο τους ανοιξιάτικο live γίνεται αυτή την Παρασκευή στο Gagarin205 Live Μusic Space όπου άλλωστε έβγαλαν λίγο-πολύ και το χειμώνα (εκεί έκαναν τον Ιανουάριο την πρώτη τους συναυλία για το 2012, εκεί επέστρεψαν τις απόκριες κι εκεί πάνε και τώρα για να αποχαιρετήσουν την χειμερινή σεζόν). Λίγο πριν, ο Γιάννης Βαρνάβας μας μιλάει εξ ονόματος όλων τους.

Στο Gagarin ξεκίνησε η χειμερινή σας σεζόν κι εκεί κλείνει. Παρότι στην Αθήνα έχουμε διάφορα μουσικά στέκια, τέτοιους χώρους συναυλιακής λογικής, φιλόξενους για σχήματα όπως εσείς, έχουμε ελάχιστους. Γιατί νομίζετε;
Οι καιροί έτσι κι αλλιώς είναι δύσκολοι πλέον, ίσως και αυτό να παίζει τον ρόλο του. Εμείς κατά την διάρκεια της ιστορίας μας έχουμε περάσει από τους περισσότερους συναυλιακούς χώρους της Αθήνας, από τους πιο μικρούς μέχρι τους μεγαλύτερους, και το Gagarin αυτή την στιγμή καλύπτει όλες τις ανάγκες μας. Χρειαζόμαστε μεγάλο stage γιατί έχουμε μαζευτεί 9 άτομα πάνω στην σκηνή και η χωρητικότητα του μαγαζιού είναι ιδανική για να φιλοξενήσει τους φίλους μας που έρχονται στην συναυλία. Μακάρι να συνεχίσουμε να έχουμε συναυλιακούς χώρους αλλά και ωραία σχήματα, γιατί έτσι ζει και αναπνέει η μουσική.

Πώς είδατε τη σεζόν μέχρι εδώ -τη δυσκολότερη μέχρι στιγμής; Ο μουσικός χώρος προσαρμόστηκε στα νέα δεδομένα; Και δεν εννοώ μόνον περιπτώσεις όπως εσείς που ήσασταν εξαρχής, οικονομικά "φιλικοί" προς τη νέα γενιά...
Γίνονται και στον μουσικό χώρο ανακατατάξεις, όπως σε όλους τους τομείς της ελληνικής κοινωνίας. Μερικά πράγματα ίσως γίνονται και για καλό. Είναι ευχάριστο π.χ. το γεγονός ότι ο άλλος θα το σκεφτεί πλέον να πάει να δώσει 500 ευρώ σε λουλούδια στο σκυλάδικο, ακόμα και αν τα έχει. Είναι καιρός οι υπερβολές να πάνε στην άκρη και να κοιτάξουμε την ουσία. Το ευχάριστο με εμάς είναι ότι, όπως είπες κι εσύ, θεωρούσαμε πάντα το φτηνό εισιτήριο (φτηνό τόσο ώστε να βγούν τα έξοδα της παραγωγής και τα μεροκάματα μας) ως μία από τις βασικές μας αρχές σαν μπάντα. Παρ' όλα αυτά στο Gagarin αποφασίσαμε να ρίξουμε κι άλλο την τιμή, γιατί δεν θέλουμε να λείψει κανείς από την συναυλία μας για οικονομικούς λόγους. Το μόνο που ευχόμαστε είναι να καταφέρουν όλοι οι μουσικοί να συνεχίσουν να ζουν από την τέχνη τους, αυτούς τους παράξενους καιρούς.

Έχετε πάνω από μια 10ετία παρουσίας στα μουσικά πράγματα. Οταν ξεκινήσατε φανταζόσασταν ότι είδη "παράξενα" στα ελληνικά αυτιά όπως το ska και η reggae, θα χαν τέτοια γκέλα στο κοινό;
Δεν ήταν συνειδητή απόφαση, ήταν κάτι το οποίο αγαπούσαμε σαν παρέα και πέρασε στη μουσική μας. Η αλήθεια είναι οτί είμαστε πολύ επηρεασμένοι από την reggae και το ska ως μουσικές. Είμαστε όμως και ένα συγκρότημα που, ενώ έχει σαν βάση αυτά τα ακούσματα, αφήνει και άλλες του "αγάπες" ή επιρροές να μπουν στα τραγούδια του. Όσο για το θέμα της γκέλας δεν το είχαμε σκεφτεί καν, απλώς κάναμε και κάνουμε αυτό που μας αρέσει.

Η reggae πάντως παρ' ότι είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τον σπουδαίο Μπομπ Μάρλεϊ, αντιμετωπίζεται από τους περισσότερους στην Ελλάδα ως μια εύπεπτη ευκαιρία για χορό, με καλοκαιρινές διαθέσεις. Σας ενοχλεί αυτό;
Αυτό είναι το γνωστό θέμα με τα κλισέ της μουσικής. Όπως Ροκ δεν σημαίνει απαραίτητα Harley και πέτσινα μπουφάν, έτσι και η Ρέγκε δεν πρέπει να σημαίνει μοχίτο και χoρό σε beach bar. Αναπόφευκτα αυτή η μουσική είναι συνδεδεμένη με την χαρά και την διασκέδαση. Είναι μια μουσική που με το που την ακούς σε κάνει ασυναίσθητα να θέλεις να χορέψεις. Είναι... Instantly danceable music. Το παράδοξο αυτής της μουσικής όμως είναι ότι πολλές φορές, μέσα απ΄αυτόν τον χορευτικό ρυθμό, καταπιάνεται με σόβαρα θέματα.

Μια μεγάλη σας πρωτοτυπία είναι ότι βάλατε σ΄αυτές τις μουσικές, ελληνικό στίχο...
Κι όμως είναι αυτονόητο και λογικό να γράψεις στην μητρική σου γλώσσα, αφού αυτή είναι η γλώσσα που σκέφτεσαι στην καθημερινότητα σου και που χρησιμοποιείς τον περισσότερο καιρό της ζωής σου, εφόσον βέβαια μένεις στην Ελλάδα. Παρ' όλα αυτά δεν λέμε όχι και στη χρήση κάποιας άλλης γλώσσας. Έχουμε δισκογραφήσει τραγούδια και στα αγγλικά, στα ισπανικά και πιο πρόσφατα στα γερμανικά.

Γράφετε συνήθως στίχους με χιούμορ που παρατηρούν και περιγράφουν, αλλά δεν επικρίνουν. Πώς τους εμπνέεστε;
Από την καθημερινότητα μας. Τα περισσότερα τραγούδια έχουν να κάνουν με αυτό που ζούμε ή με μία κατάσταση που μας κέντρισε το ενδιαφέρον.

Ένα ποσοστό επιτυχίας σας οφείλεται νομίζω στο ότι δεν είστε καθόλου σοβαροφανείς -αλλά είστε απλά ο εαυτός σας. Η σοβαροφάνεια βλάπτει;
Γενικά η σοβαροφάνεια βλάπτει. Όχι η σοβαρότητα, όμως.

Από την ελληνική "παράδοση" τι μπορεί να σας γοητεύσει και ως ακροατές, αλλά και ως δημιουργούς; Εχετε άλλωστε δώσει δείγματα δημιουργικού fusion, "πειράζοντας" την "Φραγκοσυριανή" και το "Καραπιπερίμ".
Στη μουσική αλλά και στην τέχνη γενικότερα τα ενδιαφέροντα πράγματα προκύπτουν ακριβώς από την ανάμιξη και το ταίριασμα διαφορετικών ειδών. Δεν λέμε σε καμία περίπτωση ότι αυτό που κάνουμε εμείς είναι κάτι ωραίο ή πρωτοποριακό. Αυτό θα το κρίνει ο κόσμος. Δεν κάνουμε τίποτα άλλο από αυτό που μας αρέσει, με άλλα λόγια. Αγαπάμε και το παλιό αλλά και το καινούργιο και προσπαθούμε να τα συνταιριάξουμε. Η αλήθεια είναι πάντως πως σε όλες τις παραδοσιακές μουσικές συναντάς, όσο πουθενά αλλού, την απλότητα και την αμεσότητα, ακριβώς επειδή αυτές οι μουσικές δημιουργήθηκαν από τους απλούς ανθρώπους για τους απλούς ανθρώπους, και αυτό τις κάνει μαγικές.

Έχετε εμφανιστεί με πολύ γνωστά ονόματα, από τον Μανού Τσάο μέχρι τους Skatalites. Ισχύει ότι στο εξωτερικό οι καλλιτέχνες είναι γενικώς πιο χαλαροί, πιο δεκτικοί και πιο πρόθυμοι για συνεργασίες;
Για να πούμε την αλήθεια, δεν αισθανόμαστε να υπάρχει κανένας διαχωρισμός μεταξύ ελληνικών και ξένων συνεργασιών. Όλες οι συνεργασίες μας προέκυψαν αρχικά σαν φιλικές γνωριμίες. Από την στιγμή όμως που ανακαλύπτεις με κάποιους καλλιτέχνες ένα κοινό σημείο επαφής αρχίζεις και αναρωτιέσαι "τι θα γινόταν αν δοκιμάζαμε να κανούμε κάτι μαζί;". Είναι και μια πολύ όμορφη διαδικασία για το ίδιο το συγκρότημα, να βλέπεις τον τρόπο δουλειάς ενός ανθρώπου που εκτιμάς πολύ, και που σου δείχνει μία διαφορετικη προσέγγιση των πραγμάτων.

Να σας ζητήσω ως επίλογο την... αρχή των πάντων; Θυμάστε ποιο ήταν το reggae κομμάτι που σας καθήλωσε πρώτη φορά ως ακροατές;
Αν ρωτήσεις τον καθένα μας μάλλον θα σου πει κάτι άλλο. Το σίγουρο πάντως είναι ότι την πρώτη φορά που ακούς Ρεγκε νομίζεις ότι κάποιος παίζει ανάποδα τον ρυθμό! Μετά αντιλαμβάνεσαι ότι αυτό γίνεται λόγω της έμφασης στην άρση, που είναι το κύριο χαρακτηριστικό αυτής της μουσικής.

* Μαζί με τους Locomondo εμφανιζονται την Παρασκευή οι Baildsa (Γιάννης Βαμβακάς/ακορντεόν, Γιάννης Γκουντάνος/τύμπανα, Θάνος Γκουντάνος/κιθάρα, Πασχάλη Καρβουνάρης/τρομπέτα, Λουκάς Μεταξάς/μπάσο, Δημήτρης Χαυλίδης/τρομπέτα). Οι πόρτες του Gagarin (Λιοσίων 205), ανοίγουν στις 9μ.μ. Τα εισιτήρια στοιχίζουν 10 EURO (προπώληση) και 12 EURO (στην πόρτα). Προπωλούνται ηλεκτρονικά στα σημεία: 123merch.gr, ticketarena.gr, και στο Ticket House, Πανεπιστημίου 42.