Ακούμε: Μίλτο Πασχαλίδη, «Ξένιος - Η Κρήτη εντός μου»

Την αγάπη για την Κρήτη, όπως την έζησε για μεγάλο διάστημα, επιδιώκει να μας μεταδώσει ο Μίλτος Πασχαλίδης, με το νέο του cd. Η συμμετοχή του Ψαραντώνη, καθώς και άλλων σημαντικών μουσικών, ενισχύουν το ποιοτικό αποτέλεσμα.
Ακούμε: Μίλτο Πασχαλίδη, «Ξένιος - Η Κρήτη εντός μου»
της Φιλουμένας Ζλατάνου

«Στον ουρανό εξορισμένος
Τριάντα αιώνες ξεχασμένος
Τι κάνει τώρα αναρωτιέται
Ένας θεός όταν βαριέται

Τους δρόμους παίρνει νυχτωμένος
Ξένιος παλιά και τώρα ξένος
Δεν έχει κεραυνό στο χέρι
Κι όλο γυρνάει στα ίδια μέρη

Κι είναι το μόνο που τον σώνει
Μια δοξαριά του Ψαραντώνη»


Ένα προσωπικό εσωτερικό ταξίδι, του τραγουδοποιού Μίλτου Πασχαλίδη στην Κρήτη, ξετυλίγεται σε αυτόν τον δίσκο. Με την ευαισθησία που τον χαρακτηρίζει, περιγράφει τα βιώματά του τα χρόνια που έζησε στην Κρήτη, την δική του Κρήτη. Μας υποδέχεται ως άλλος Ξένιος Δίας και μας ξεναγεί σε σοκάκια γεμάτα συναισθήματα, μουσικές και εντυπωμένες σκηνές μιας ζωής που θυμίζει αλλοτινή. Ένας καμβάς μελωδιών και εικόνων που αποτυπώνονται σχεδόν κεντημένα στον δίσκο, ο οποίος χωρίς θέμα θα φάνταζε περίεργο χαρμάνι.

Τα εσωτερικά ταξίδια του Πασχαλίδη δεν άφησαν σχεδόν κανέναν, από το κοινό των ακροατών του, ασυγκίνητο στη μέχρι τώρα πορεία του. Αυτή τη φορά, «οι δοξαριές του Ψαραντώνη» θα αποδειχθούν λυτρωτικές και ικανές να συνταράξουν και τον πιο σκεπτικιστή.

Ο δίσκος ξεκινά με το ορχηστρικό «Βαλς της Ηλέκτρας», που θυμίζει την αρχή μιας σύναξης αναμνήσεων που ξυπνούν από τη λήθη. Ο «Ξένιος» ακολουθεί με ωραία μελωδία που ξεσηκώνει με τις κρητικές πινελιές της και, εν συνεχεία, ο Πασχαλίδης επανεκτελεί δύο από τα πιο όμορφα τραγούδια, το «Δεν πίνω μονάχος» και τον «Ακροβάτη», ενώ η διαδρομή «Ηράκλειο - Καλαμάτα» γίνεται πιο βατή με τη συμβολή της Ορχήστρας Νυκτών Εγχόρδων του Δήμου Πατρέων. Ειδική μνεία οφείλει να γίνει στο μελοποιημένο ποίημα της Λένας Παππά, «Παλιά καλοκαίρια», από τον Χάρη και τον Πάνο Κατσιμίχα, και ενορχηστρωμένο από το Θάνο Μικρούτσικο, καθώς και στην «Παρουσία», που είναι από τα πιο ειλικρινή ερωτικά τραγούδια που έχει γράψει ο Πασχαλίδης.

[Δείτε και ακούστε το τραγούδι "Ξένιος", ζωντανά από τον Σταυρό του Νότου]

Η συμμετοχή του Ψαραντώνη, ως άλλου από μηχανής θεού, γεμίζει τον δίσκο ηχοχρώματα, άλλοτε ακατέργαστα κι άλλοτε σαν μετάξι. Αφηγείται μέρος του «Ερωτόκριτου» και μοιράζεται με τον Πασχαλίδη το συγκλονιστικό «Όσο βαρούν τα σίδερα». Οι ενορχηστρώσεις του Θύμιου Παπαδόπουλου συμβάλλουν στο πολύ καλό τελικό αποτέλεσμα, όπως επίσης και η εμβόλιμη συμμετοχή του Βασίλη Σκουλά.
 
[Ακούστε το τραγούδι "Δεν πίνω μοναχός"]

Και το ταξίδι δεν σταματά εκεί, καθώς ο δίσκος μετρά δέκα τέσσερα τραγούδια, ερμηνευμένα με πολύ μεράκι και συναίσθημα από τον Μίλτο Πασχαλίδη, η χροιά της φωνής του οποίου αναδύει άρωμα ταξιδευτή που αγάπησε το μέρος όπου έζησε. Ο δίσκος σου αφήνει ένα γλυκόπικρο άρωμα νοσταλγίας και μία ανάγκη να ταξιδέψεις στην Κρήτη, όπως τη διηγήθηκε ο Καλαματιανός τραγουδοποιός.

ΕΜΙ 2010
Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v