Ακούμε: Αναστασία Μουτσάτσου και Γιάννη Χριστοδουλόπουλο

της Φιλουμένας Ζλατάνου

Μια νύχτα στους αιώνες με ταξιδευτές την Αναστασία Μουτσάτσου και το Νότη Μαυρουδή. Μια νύχτα με μελωδίες του τροβαδούρου που ξέρει να μας πηγαίνει με τις μελωδίες του σε μέρη μαγικά και ουτοπικά. Η μουσική του Νότη Μαυρουδή σε γαληνεύει και σε γλυκαίνει με μια χαρμολύπη που απλά σε σηκώνει σαν φτερό ψηλά.

«Και τι ψυχή έχει μια νύχτα στους αιώνες» αναρωτιέται η Αναστασία Μουτσάτσου που επανερμηνεύει 16 γνώριμα και αγαπημένα τραγούδια του συνθέτη, επιλεγμένα από τον ίδιο, από την 45χρονη πορεία του στην ελληνική μουσική, με σεβασμό και πάθος στην ερμηνεία της, και αγάπη που ξεχειλίζει για τον συνθέτη που της χάρισε, όπως γράφει η ίδια, τα τραγουδιά που τόσο λάτρεψε.

Μαζί με τον Παναγιώτη Μάργαρη, που χρόνια τώρα αποτελεί το κιθαριστικό «σύντροφό» του, έχτισαν-ενορχήστρωσαν τα τραγούδια αυτά ‘κιθαροκεντρικά’. Ακούς τα φλάουτα, το βιμπραντονεόν, την κλαβιέτα, τη φυσαρμόνικα, το πιάνο και τα λοιπά έγχορδα να συνδυάζονται αρμονικά με τις κιθάρες των Μαυρουδή-Μάργαρη και να τους παραχωρούν τον πρωταγωνιστικό ρόλο απλά φυσικά.

Στίχοι των Μάνου Χατζιδάκι, Άκη Δασκαλόπουλου, Άλκη Αλκαίου, Γιάννη Κακουλίδη, Τάσου Σαμαρτζή, Άλκη Χριστοφέλλη και Γιώργου Κορδέλλα, που έντυσε ο Νότης Μαυρουδής με τις νότες που σε τυλίγουν σα δροσερό σεντόνι. Σε δύο τραγούδια συμμετέχει ο Παντελής Θαλασσινός, χαρίζοντάς μας ειδικά στο «Ίσως φταίνε τα φεγγάρια», μια έξοχη επανεκτέλεση.

Στο ένθετο του άλμπουμ περιλαμβάνονται αναλυτικές πληροφορίες για την ιστορία κάθε τραγουδιού, ενώ το εξώφυλλο έχει επιμεληθεί ο Χρήστος Δεληδήμος, με υπέροχα χρώματα σαν να είσαι σε ένα σύννεφο χρωμάτων και αιθέριο καπνού.

Αναστασία Μουτσάτσου, "16 τραγούδια του Νότη Μαυρουδή- Μια νύχτα στους αιώνες"
Lyra 2008

Ξεκίνησε από τη συμμετοχή του στη «Μελωδία της Ευτυχίας» με την Αλίκη Βουγιουκλάκη σε πολύ τρυφερή ηλικία. Πέρασε από τη Σπείρα Σπείρα και συμμετείχε σε δίσκους και σποτάκια. Στα 25 του κυκλοφορεί την πρώτη προσωπική του δουλειά συνθέτοντας και ερμηνεύοντας τα τραγούδια του σε στίχους Νίκου Μωραϊτη. Ο Γιάννης Χριστοδουλόπουλος ανήκει στους ταλαντούχους νέους συνθέτες που φαίνεται πως ήρθαν για να μείνουν. «Χίλια Χρόνια Μετά» τιτλοφορείται το ντεμπούτο του στη δισκογραφία.

Ένας δίσκος με 10 τραγούδια, που θα μπορούσαμε να τα κατηγοριοποιήσουμε στην ποπ κουλτούρα. Όμως μέχρι εκεί. Διότι δεν πρόκεται για ένα απλά ποπ δισκάκι με τραγούδακια προς εφήμερη κατανάλωση. Δίνει το στίγμα του δημιουργώντας αρκετά ηλεκτρισμένες μελωδίες και παντρεύει αρμονικά το πιάνο με τα τύμπανα, δίνοντάς τους πρωταγωνιστικό ρόλο. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να αναδεικνύονται τα τραγούδια και να αποτυπώνονται στο μυαλό. Η θητεία του ως πιανίστας τον βοηθάει στο πιο εκ βαθέων παίξιμο του πιάνου και στους βελούδινους ήχους που αναδύονται.

Τραγούδια με θέμα τον έρωτα, που ατού τους έχουν τη μελωδία και όχι τόσο το στίχο, που σε κάποιες στιγμές είναι απλοϊκός και όχι λυρικός, παρόλο που είναι αρκετά εικονοκλαστικός και ξεφεύγει από την κλασσική μιζέρια των καψουροτράγουδων που μας κατακλύζουν. Σαν δίδυμο όμως με το Νίκο Μωραϊτη δένουν και μπορούν να μας δώσουν πολύ καλά δείγματα στο μέλλον.

Η καθαρή άρθρωση του Γιάννη Χριστοδουλόπουλου και η άνεση να χειρίζεται τις νότες και τη φωνή του, τον καθιστά έναν καλό τραγουδιστή in progress. Μεταφέρει το συναίσθημα και η ερμηνεία του είναι άκρως αισθαντική.

Από τα καλύτερα κομμάτια του δίσκου το ομότιτλο, «Χίλια Χρόνια Μετά», το «δικό σου», το «είδα την ευτυχία», όπου μαζί του τραγουδά η Άλκηστις Πρωτοψάλτη, και το «φιλμ». Με εμπειρία και καλές επιρροές στο σακίδιό του ο Γιάννης Χριστοδουλόπουλος αναμένεται να μας κάνει να μιλάμε καιρό γι’ αυτόν.

Γιάννης Χριστοδουλόπουλος, «Χίλια Χρόνια Μετά»
Minos EMI 2008

Κυκλοφορούν επίσης:


Γιάννης Νικολάου
«Δεν φταίω εγώ που μεγαλώνω»

Ο Γιάννης Νικολάου με αφορμή τα 20 χρόνια του στο τραγούδι κυκλοφορεί ένα δίσκο με 10 ήδη γνώριμα τραγούδια και 4 καινούρια, τα οποία ενορχηστρώνει με ακουστικό ήχο. Ένας δίσκος όπου για ακόμη μία φορά συνυπάρχει με τον επίσης «Λαθρεπιβάτη» Παντελή Θαλασσινό σε ένα ντουέτο έκπληξη στο «Νύχτα γλυκιά καλοκαιριού», που έγραψε για τις συναυλίες του καλοκαιριού του 2006.

Η επανεκτέλεση του «δε Φταίω εγώ που μεγαλώνω» από τον πάνο Κατσιμίχα είναι ανατριχιαστική. Στο νέας εσοδείας «Κρυμμένο» συμμετέχει η σοπράνο Βίκυ Σκλαβενίτη, ενώ και το τραγούδι αυτοκριτικής σε στίχους του Ηλία Κατσούλη «Εκείνο που φοβόμουνα», χρίζει προσοχής. Στο ήδη γνωστό «Του Αυγούστου η φωτιά» ο διεθνούς βεληνεκούς Αργεντίνος συνθέτης, μουσικός Demian Gomez, δημιουργεί μια λάτιν ατμόσφαιρα. Ενδιαφέρον είναι και το τραγούδι- αφιέρωμα στους Beatles «Για τα τραγούδια ευχαριστώ».

Lyra 2007