Ακούμε: Βαγγέλη Γερμανό και Locomondo

της Φιλουμένας Ζλατάνου

Να ένας λαϊκός δίσκος, με όλο εκείνο το χαρμάνι που σου φέρνει στο νου λίγο από τα παλιά καλά λαϊκά, τα απενοχοποιημένα, τα αληθινά. Ο Βαγγέλης Γερμανός έχει πειραματιστεί σε διάφορα είδη και τώρα έρχεται να μας κεράσει κρασί, με τη συνοδεία μπουζουκιού και να μας μιλήσει για χαρές, για λύπες, για φούμες και για ντερτιλίδικα γλέντια.

Απλός, λιτός και εύστοχος στο στίχο και μελωδία περιδιαβαίνει σε δρόμους που έχουν χαράξει οι Βαμβακάρης, Παπαϊωάννου και Τσιτσάνης. Αφηγείται την καθημερινότητα από τη δική του σκοπιά, μιλάει για τον έρωτα αλλά και για τις αιώνιες μάχες («Σήκω Πάνω Αχιλλέα"). Συναντάμε στο νέο του δίσκο «Καμικάζι» χασάπικα, συρτά, ζεϊμπέκικα και τσιφτετέλι και συνοδοιπόρους του τον Λαυρέντη Μαχαιρίτσα και τη Γλυκερία, καθώς και δύο νέες φωνές την Ηρώ Σαϊα και τη Νόνα Δουδούρα.

Η φωνή της Γλυκερίας αφήνει το σημάδι της και μας χαρίζει μια υπέροχη αυθεντικά λαϊκή ερμηνεία ενώ ο Μαχαιρίτσας δε διαφοροποιείται από τη μανιέρα του ερμηνευτικά. Ο Γερμανός από την άλλη τραγουδάει λιτά, χωρίς γυρίσματα που ίσως θα αναδείκνυαν περισσότερα τα λαϊκότροπα κομμάτια του δίσκου.

Ένας τολμηρός δίσκος, για τον ήχο και την εποχή μας, με 13 τραγούδια και ένα υπέροχο κόκκινο εξώφυλλο που θυμίζει ένα αγοράκι που παίζει ακόμα με τους ήχους και τις εικόνες, όπως ο αιώνια έφηβος Βαγγέλης Γερμανός.

Lyra 2007

«Το Γαμήλιο Πάρτι- Ένα Soundtrack εκτός ελέγχου»

Όταν ένα γαμήλιο πάρτι δεν είναι συνηθισμένο, τότε και η μουσική που το συνοδεύει δε θα μπορούσε παρά να διαφέρει από τις υπόλοιπες. Ιδιαίτερα όταν πρόκειται για το soundtrack της θεότρελης κωμωδίας με τίτλο «Το γαμήλιο Πάρτι», της Ελληνοαμερικανίδας Christine Crokos. Οι Locomondo ανέλαβαν να γράψουν τη μουσική και πέτυχα διάνα.

Με 5 τραγούδια και 10 ορχηστρικά, οι Locomondo αναμειγνύουν τους ρέγκε-σκα ήχους τους, «πειράζουν» το κλασσικό λαϊκό κομμάτι «Καραπιπερίμ», του Γιάννη Παπαιωάννου, γράφουν κομμάτια με αγγλόφωνο στίχο και εγένετο ένα τρελό χαρμάνι, όπως ακριβώς και το κλίμα της ταινίας. Μία Κρήτη που μοιάζει με μητρόπολη του κόσμου, δημιουργούν μέσα από τους ήχους τους οι επτά Locomondo, που δε αποκλίνουν από το ύφος των προηγούμενων δίσκων τους, ούτε ερμηνευτικά ούτε σαν ήχος. Εκεί που νομίζεις ότι είσαι στην Κρήτη, χάνεσαι στη Τζαμάικα παρέα με την κληρονομιά του Bob Marley και νιώθεις ότι όλα θα πάνε μια χαρά στο τέλος.

Ενδείκνυται για πάρτι –γαμήλια ή όχι- καθώς και για να χαλαρώσει τις αισθήσεις κατά τη διάρκεια ή στην αρχή μιας δύσκολης ημέρας.

Οι Locomondo είναι οι:
Μάρκος Κούμαρης φωνή, κιθάρα,
Γιάννης Βαρνάβας κιθάρα, φωνή
Σταμάτης Γούλας πλήκτρα, sampler, φωνητικά
Σπύρος Μπεσδέκης μπάσο
Στράτος Σούντρης τύμπανα
Μιχάλης Μουρτζής κρουστά
Θανάσης Ταμπάκης μηχανικός ήχου

Music Box 2007