10 κορυφαίες παλιές ελληνικές ταινίες

Ταινίες που χάρισαν γέλιο, συγκίνηση και έμειναν άφθαρτες στο πέρασμα του χρόνου.
10 κορυφαίες παλιές ελληνικές ταινίες

Μεγάλα αστέρια του ελληνικού κινηματογράφου, ατάκες που άφησαν εποχή, και μια αίσθηση γλυκιάς ικανοποίησης κάθε φορά που παίζουν σε πολλοστή επανάληψη στην τηλεόραση. Οι κλασσικές ταινίες του παλιού καλού ελληνικού κινηματογράφου δύσκολα θα ξεθωριάσουν στο πέρασμα του χρόνου.


Θυμόμαστε μερικές από τις καλύτερες.


Της Κακομοίρας
Σκηνοθεσία: Ντίνος Κατσουρίδης

“Μπακαλόγατος” και “Ζήκος”, δυο λέξεις που φέρνουν από μόνες τους γέλιο και συνδέονται αμέσως στο μυαλό με την κωμική φιγούρα του Χατζηχρήστου ο οποίος στην ταινία του Ντίνου Κατσουρίδη δίνει ρέστα στον αυτοσχεδιασμό με το πηγαίο του χιούμορ. Ακόμα αναρωτιόμαστε αν οι σπαρταριστές ατάκες του ήταν σε κάποια μορφή τους στο αρχικό σενάριο.


Η Παριζιάνα
Σκηνοθεσία: Γιάννης Δαλιανίδης

“Σούζυ τρως! Και ψεύδεσαι, και τρως!”, αναφωνεί η Ρένα Βλαχοπούλου στην παχουλή πελάτισσά της, στο κλασσικό μιούζικαλ του Γιάννη Δαλιανίδη στο οποίο εκείνη “κεντά” με το μπρίο και το σκέρτσο της. Η Παριζιάνα είναι η καλύτερη αφετηρία για να γνωρίσει κανείς το ταλέντο της Βλαχοπούλου και παράλληλα ένα απολαυστικό ελληνικό μιούζικαλ.


Υπάρχει και φιλότιμο
Σκηνοθεσία: Αλέκος Σακελλάριος

Πιο επίκαιρος από ποτέ, ο Μαυρογιαλούρος του Λάμπρου Κωσταντάρα στο «Υπάρχει και φιλότιμο» (σενάριο: Αλέκος Σακελλάριος) δίνει (πολιτικά) ρέστα και εγγυημένες στιγμές γέλιου. Η ταινία είναι βασισμένη στο θεατρικό έργο «Ανώμαλη προσγείωση» των Αλέκου Σακελλάριου και Χρήστου Γιαννακόπουλου.


Το ξύλο βγήκε από τον παράδεισο
Σκηνοθεσία: Αλέκος Σακελλάριος

Από τις κλασσικότερες ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου, και πλέον χαρακτηριστική του διδύμου Αλίκης – Δημήτρη, το “Ξύλο” έκανε ρεκόρ εισιτηρίων την πρώτη μέρα προβολής του (21.500) και χάρισε άφθονο γέλιο στους θεατές. Αξιομνημόνευτη και η μουσική του Μάνου Χατζηδάκι.


Τα Κίτρινα Γάντια
Σκηνοθεσία: Αλέκος Σακελλάριος

Μνημειώδεις ατάκες απο τον Γκιωνάκη σε ένα one man show (ποιος ξεχνά τη "λεμονάδα από λεμόνια"), ρέστα από τον Σταυρίδη, μια Μάρω Κοντού που λάμπει, ένας απολαυστικός Μίμης Φωτόπουλος και πιθανότατα η καλύτερη κωμική εφαρμογή των “παρεξηγήσεων” σε ταινία. Τι άλλο να χρειαστεί κανείς για να συγκαταλέξει τα “Γάντια” σε μια από τις κλασσικότερες στιγμές του παλιού καλού ελληνικού κινηματογράφου;


Γοργόνες και Μάγκες
Σκηνοθεσία: Γιάννης Δαλιανίδης

Ο... ορισμός του ελληνικού μιούζικαλ, δια χειρός Δαλιανίδη. Παρά τη σεναριακή απλότητα τους, οι “Γοργόνες” διαθέτουν ένα all star cast της εποχής, υπέροχες χορογραφίες, τραγούδια που άφησφαν εποχή (βλ. Μαρινέλλα), και μια άκρως αισθησιακή Μαίρη Χρονοπούλου σε μια από της χαρακτηριστικότερες ερμηνείες της καριέρας της.


Η δε γυνή να φοβήται τον άνδρα
Σκηνοθεσία: Γιώργος Τζαβέλλας
Σεναριακά υποδειγματική και σκηνοθετικά αξεπέραστη η ταινία του Γιώργου Τζαβέλλα αποτελεί μια γλυκόπικρη σάτιρα των κακώς κειμένων της καταπιεστικής κοινωνίας του 60'. Παράλληλα ειναι μια συγκινητική αφήγηση της “γλύκας” που χαρακτηρίζε τις ανθρώπινες σχέσεις εκείνη την εποχή. Ο Γιώργος Κωνσταντίνου στον καλύτερο ρόλο της καριέρας του.


Αλίμονο στους Νέους
Σκηνοθεσία: Αλέκος Σακελλάριος

Σε αυτήν την ελεύθερη διασκευή του μύθου του Φάουστ, ο Δημήτρης Χορν σε έναν από τους καλύτερους ρόλους της καριέρας του υποδύεται έναν ηλικιωμένο που πουλά την ψυχή του στον Διάβολο για να κερδίσει την καρδιά μιας κοπέλας. Αξέχαστη η μουσική του Μάνου Χατζηδάκι.


Πολυτεχνίτης και ερημοσπίτης
Σκηνοθεσία: Αλέκος Σακελλάριος

Ένας αγράμματος και αυθόρμητος επαρχιώτης προσπαθεί να στεριώσει σε διάφορες δουλειές στην Αθήνα, μην έχοντας καμία επιτυχία φυσικά, όμως αυτό λίγο μας νοιάζει. Γιατί είναι τέτοια η φόρα με την οποία ο Θανάσης Βέγγος εισβάλλει στο πανί που τιποτα δεν μένει όρθιο και... αγέλαστο.


Κάλπικη λίρα
Σκηνοθεσία: Γιώργος Τζαβέλλας

Το σπιρτόζικο μα και πικρό χιούμορ, το ισορροπημένο πάντρεμα κοινωνικού δράματος και κωμωδίας, οι απολαυστικοί πρωταγωνιστές και η για ακόμα μια φορά υπέροχη μουσική του Χατζηδάκι έκαναν την Κάλπικη Λίρα μία από τις πιο ώριμες παραγωγές του ελληνικού κινηματογράφου.


Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v