του Λουκά Τσουκνίδα
Σα συλλέκτης κι εγώ άχρηστων πληροφοριών, είναι κάποιες φορές που νιώθω πως έχω μπουκώσει από τέτοιες. Κι αν όλα αυτά τα άχρηστα ονόματα και στοιχεία που περιφέρονται στη μνήμη μου, αποδεικνύονται πλέον χρήσιμα -λόγω δουλειάς προφανώς- δε σημαίνει όμως ότι φεύγουν μόλις εκπληρώσουν το έργο τους. Γι’ αυτό ανακαλύφθηκαν νομίζω τα τηλεπαιχνίδια.
Όλοι θέλουν να νιώσουν πως το «κάψιμό» τους με τα ονόματα όλου του πληρώματος του «USS Enterprise» δεν είναι μάταιο κι όλοι οι υπόλοιποι θέλουν να τους βλέπουν ν’ απαριθμούν τους αφανείς ήρωες πίσω απ’ τον Κάπταιν Κερκ και τον Μίστερ Σποκ και να τους αποθεώνουν. Η τηλεόραση γεμίζει το επικοινωνιακό κενό ανάμεσά τους, αυτή πλουτίζει κι όλοι είναι ευτυχισμένοι.
Πιο πολύ θέμα τιμής όμως, παρά χρημάτων, είναι οι αντίστοιχες Πανεπιστημιάδες γνώσεων, μονομαχίες μεταξύ πανεπιστημίων στην τηλεόραση. Ο καλύτερος στις άχρηστες, αλλά σοφιστικέ, πληροφορίες κερδίζει κάτι για το γόητρο της σχολής και για τον εαυτό του, μια θέση στο παλμαρέ των τροπαιούχων, λίγο -ναι, καλά- κάτω από τον ποδοσφαιριστή, τον μπασκετμπολίστα ή τον αστέρα του μπέιζμπολ.
Ένα τέτοιο τηλεπαιχνίδι είναι το όνειρο του ήρωα της ταινίας του Βρετανού Τομ Βον, «Starter for 10», ο οποίος σκιαγραφεί μια ιστορία ενηλικίωσης στην Αγγλία του ’80 -τη Θατσερική δηλαδή- εν μέσω φοιτητικού γλεντιού, καλής μουσικής, αντιδραστικού πνεύματος και άχρηστων πληροφοριών.
Ο νεαρός Μπράιαν (Τζέιμς Μακ Αβόι) μεγαλώνει παρακολουθώντας τηλεπαιχνίδια γνώσεων με τον πατέρα του. Εκείνος όμως πεθαίνει νωρίς και ο μικρός φτάνει στην εφηβεία με όνειρο να πάει στο κολέγιο, να συμμετέχει στο πανεπιστημιακό παιχνίδι γνώσεων και να νικήσει.
Αφήνει πίσω στην εργατική κωμόπολη τους, λιγότερο φιλόδοξους, φίλους του και αρχίζει τη νέα του ζωή. Ανάμεσα στις φοιτητικές κραιπάλες, στο τηλεπαιχνίδι, στην πολιτική συνειδητοποίηση και σε δυο υπέροχες αλλά τελείως διαφορετικές γυναίκες, ο Μπράιαν θα κληθεί να ξεχάσει τις στείρες γνώσεις που αποτελούν την περιουσία του και ν’ αποκτήσει πραγματικές εμπειρίες…
Μια κολεγιακή ταινία είναι καταδικασμένη στη συνείδηση μας από το ίδιο της το θέμα. Άμυαλοι κολεγιόπαιδες, ψάχνουν τον περιστασιακό έρωτα και το ασταμάτητο, ακραίο γλέντι αλλά στο τέλος ανακαλύπτουν ότι όλ’ αυτά δεν έχουν νόημα και βρίσκουν την αληθινή αγάπη ενώ οι «επιφανειακοί» τύποι χάνουν και ρεζιλεύονται. Αυτό είναι το ηθικολογικό σχήμα, που ο σεναριογράφος -από δική του νουβέλα- Ντέιβιντ Νίκολς και ο Βον, δεν αποφεύγουν μεν, αλλά το επαναπροσδιορίζουν με επιτυχία.
Ο νεαρός Άγγλος από την εργατική τάξη, με αφέλεια θεωρεί ότι η είσοδός του στο καλό πανεπιστήμιο αποτελεί το εισιτήριο έξω από τα κλισέ της καταγωγής του. Βλέπει με συμπάθεια τη μαχητική ακτιβίστρια και πέφτει με τα μούτρα στη σνομπ αριστοκράτισσα χάνοντας στην πορεία τον προσανατολισμό του στον αρχικό ρεαλιστικό στόχο του, το τηλεπαιχνίδι. Οι γνώσεις που ήταν μέχρι τώρα το δίχτυ ασφαλείας του, ανοίγουν και πέφτει στο κενό, τον πραγματικό δηλαδή κόσμο. Αυτό που θεωρούσε στέρεο αποδεικνύεται επιφανειακό και πρέπει να επαναπροσδιορίσει τα πάντα, ακόμα και τη σχέση με το παρελθόν του, φίλους και οικογένεια.
Πολύ άνετος στον κεντρικό ρόλο ο Τζέιμς Μακ Αβόι, που χαλαρώνει μετά το ρόλο του στον «Τελευταίο Βασιλιά της Σκωτίας» και περιφέρεται με ευκολία στα μετεφηβικά συναισθηματικά σκαμπανεβάσματα. Ξεχωρίζουν οι υπέροχες Άλις Ιβ και Ρεμπέκα Χολ και από τους άντρες ο παλιός κολλητός, Ντόμινικ Κούπερ και ο αρχηγός της ομάδας γνώσεων, Μπένεντικτ Κάμπερμπατς.
Ιστορία προσωπικής αναζήτησης, με ισορροπία ανάμεσα στην ελαφρότητα και το ρεαλισμό των χαρακτήρων.
Βγαίνουν ακόμα:
- Η αμερικάνικη ταινία τρόμου «Vacancy», η σπονδυλωτή αισθηματική κομεντί «Scenes of a Sexual Nature» και δυο γαλλικές. Η δραματική «Ensemble C`est tout» και η κομεντί φαντασίας «Poltergay».
