Το ”Flags of our Fathers” ήταν εμπνευσμένο από την κατάληψη της νήσου Ίβο-Ζίμα, δοσμένη από την αμερικάνικη πλευρά της με επίκεντρο τη διαβόητη φωτογραφία της σημαίας και των ηρώων που την ύψωσαν.
Ο Κλιντ Ίστγουντ, ολοκληρώνει το πρότζεκτ αυτό με μια δεύτερη ταινία, γιαπωνέζικη αυτή τη φορά, γύρω από τους στρατιώτες του αυτοκράτορα που υπερασπίστηκαν εκείνο το ξερό κομμάτι γης με τη ζωή τους. Το ”Letters from Iwo-Jima” ίσως δώσει στο σπουδαίο αυτόν δημιουργό ακόμα ένα Όσκαρ για τη συλλογή του.
Ενώ οι αμερικάνοι ετοιμάζουν την απόβασή τους στο μικρό ιαπωνικό νησί, ένας καινούργιος επικεφαλής έρχεται να θωρακίσει την άμυνα της Ίβο-Ζίμα, ο αμερικανοτραφής στρατηγός Τανταμίσι Κουριμπαγιάσι. Οι μέθοδοί του και ο συναισθηματισμός του δεν αρέσει καθόλου στους κατώτερούς του αξιωματικούς, που πιστεύουν αυστηρά στην παράδοση.
Ο στρατιώτης και πρώην φούρναρης Σάιγκο αμφισβητεί διαρκώς την αιτιολόγηση αυτού του πολέμου με κίνδυνο να ακουστεί και να χαρακτηριστεί προδότης. Οι δύο άντρες θα συναντηθούν τρεις φορές καθώς γύρω τους εκτυλίσσεται μια μάταιη μάχη...
Το σενάριο βασίστηκε σε δυο βιβλία, το ένα εκ των οποίων, είναι μια συλλογή με γράμματα του Κουριμπαγιάσι προς τη γυναίκα του. Η οικογένεια είναι εκείνο που ο στρατηγός βάζει πάνω από το παράλογο καθήκον του κι αυτό είναι το σημείο επαφής με τον απλό στρατιώτη Σάιγκο.
Κι εκείνος άφησε την έγκυο γυναίκα του, όχι όμως λόγω καριέρας, αλλά μιας υποχρέωσης που αρνείται πεισματικά να αποδεχθεί επιμένοντας να ψάχνει μια ικανοποιητική εξήγηση. Η κοινή τους προσέγγιση είναι προφανώς υπεράνω μόρφωσης, τάξης ή πλούτου. Η απλή λογική είναι αξία πανανθρώπινη και εφαρμόζεται σε κάθε εποχή.
Οι δύο αυτοί κεντρικοί χαρακτήρες, ερμηνευμένοι θαυμάσια από τους Κεν Ουατανάμπε και Καζουνάρι Νινομίγια, αντιπροσωπεύουν τις λίγες φωνές αντίθετες σε μια ολόκληρη πολεμική κουλτούρα, την Ιαπωνική. Εκτιμούν την ανθρώπινη ζωή όταν η παράδοσή τους προτιμά τη θυσία από την ταπείνωση και μέχρι τέλους ονειρεύονται να γυρίσουν στους δικούς τους ανθρώπους, στη μοναδική ”αυτοκρατορία” που αναγνωρίζουν, την οικογένεια.
Η φωτογραφία είναι εξαιρετική, συντελώντας μαζί με τη σκηνοθεσία του Ίστγουντ, σε μια από τις καλύτερες ταινίες για το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο στην ιστορία του σινεμά.
Βγαίνουν ακόμα:
- Η πολύ καλή ταινία χρακτήρων ”Notes on a Scandal” όπου Τζούντι Ντεντς και Κέιτ Μπλάνσετ καταλαμβάνουν την οθόνη και δικαιολογούν απόλυτα την εκτίμηση που απολαμβάνουν παγκοσμίως.
- Η ρομαντική κωμωδία ”Music and Lyrics”, όπου ο Χιου Γκραντ παίζει το γνώριμο γοητευτικό του ρόλο και κερδίζει τη γλυκύτατη Ντριου Μπάριμορ. Καλό χιούμορ, μια ταινία πιστή στο είδος της.
- ”Ώρες Κοινής Ησυχίας”, η νέα δουλειά της Κατερίνας Ευαγγελάκου πάνω στο σενάριο του Νίκου Παναγιωτόπουλου. Καλός ρυθμός, διαδοχικά μπλεξίματα αλλά μέτρια κινηματογράφιση.
- Το αγγλικό θριλεράκι ”The Great Ecstasy of Robert Carmichael”, το νέο έπος του Ζανγκ Γιμού ”Curse of the Golden Flower”, η κωμωδία με τον Τσάκι Τσαν ”Rob-B-Hood – Baby” και το ανιμέισιον ”Barnyard: The Original Party Animals”.
Λουκάς Τσουκνίδας
