Το πρώτο από τα τρία κινηματογραφικά δεκαήμερα του φθινοπώρου, οι ”Νύχτες Πρεμιέρας”, ξεκινά την Πέμπτη, 21 του Σεπτέμβρη. Σε τέσσερις αίθουσες θα παρουσιαστούν πάνω από 100 ταινίες, κάποιες από αυτές σε παγκόσμια ή ευρωπαϊκή πρεμιέρα. Πολύ τρέξιμο για τον συνεπή σινεφίλ, όμως με το... σπορ που διάλεξε του αξίζει ό,τι κι αν παθαίνει.
Οι ταινίες που αναμένονται από πολλούς είναι οι επιστροφές κάποιων γνωστών σκηνοθετών που εν μέρει, παρουσιάστηκαν σε Κάνες και Βενετία. Η ”Μαύρη Ντάλια” του Μπράιαν Ντε Πάλμα, δεν ξετρέλανε τον κόσμο στη Μόστρα ενώ αντίθετα, το ”Miami Vice” του Μάικλ Μαν είναι στιλάτο, φυσιολογικά καλογυρισμένο και χωρίς καμία διάθεση ανάδειξης του ”είδους” του σε ”σοβαρό”.
Κι αν το ”Volver” του Πέδρο Αλμοδόβαρ επιβεβαιώνει την αξία του Ισπανού σκηνοθέτη, για το comeback του Φινλανδού Άκι Καουρισμάκι, ”Φώτα στο Σούρουπο” ακούγεται ότι είναι μάλλον κατώτερο του ”Ανθρώπου χωρίς Παρελθόν”.
Επανεμφάνιση των Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ, Μισέλ Γκοντρί και Τζον Κάμερον Μίτσελ με τρεις ιδιόμορφες ταινίες, τα ”A Scanner Darkly”, ”The Science of Sleep” και ”Shortbus” αντίστοιχα.
Το πρώτο είναι γυρισμένο με την τεχνική που ο Λινκλέιτερ χρησιμοποίησε και στο ”Waking Life” (κινούμενα σχέδια πάνω στα ίχνη ζωντανών λήψεων) και βασίζεται σε διήγημα του Φίλιπ Ντικ. Για τους φίλους του κλασικού animation υπάρχει το ”Paprika” του Ιάπωνα Σατόσι Κον ενώ το φεστιβάλ θα κλείσει με την προβολή του σπονδυλωτού ”Paris je t’ aime” όπου συμμετέχουν 20 γνωστοί σκηνοθέτες με μικρές ταινίες για το Παρίσι.
Αρκετά είναι και τα ντοκιμαντέρ που περιλαμβάνει το φετινό πρόγραμμα. Ανάμεσά τους, το οικολογικό παραλήρημα του Αλ Γκορ, ”An Inconvenient Truth”, η ψυχαναλυτική ματιά του Σλαβόι Ζίζεκ πάνω σε διάφορες κινηματογραφικές σκηνές με τον αυτοσαρκαστικό τίτλο, ”A Pervert’s Guide to Cinema” και η ταινία που ρίχνει φως στις διαδικασίες με τις οποίες ένα κινηματογραφικό έργο ”χαρακτηρίζεται”, ”This Film is not yet Rated”.
Οι μουσικές ταινίες είναι αφιερωμένες στον Νιλ Γιάνγκ (Neil Young: Hearts of Gold), στους Pixies (loudQUIETloud: A Film about the Pixies), στο φεστιβάλ του Γκλάστονμπερι (Glastonbury) και στην τσιγγάνικη μουσική (When the Road Bends... Tales of a Gipsy Caravan).
Για τους λιγότερο κλασικούς, το ενδιαφέρον φιλμ του Michel Gondry, ”Dave Chappelle’s Block Party” για μια συναυλία-παράσταση-πάρτι που ο ομώνυμος κωμικός οργάνωσε σε ένα δρόμο του Μπρούκλιν και η ιστορία του πρώτου Παναμερικανικού Πρωταθλήματος Νοητής Κιθάρας που θα έστελνε το νικητή στο Παγκόσμιο της Φινλαδίας με τίτλο ”Air Guitar Nation” και μότο: ”To Air is human, to Air Guitar is Divine...”.
Τα τρία αφιερώματα της διοργάνωσης καταφέρνουν να πιάσουν ένα αρκετά ευρύ κοινό.
Το ”θεματικό” είναι μια αναδρομή στο λεγόμενο ”Queer Cinema” με παλιές ταινίες που κατάφεραν να σπάσουν τη σχετική σιωπή γύρω από τον ομοφυλοφιλικό κινηματογράφο και κάποιες νεότερες που αξίζουν προσοχής. Όλες οι λεπτομέρειες στο ντοκιμαντέρ ”Fabulous: The Story of Queer Cinema” που προβάλλεται την πρώτη μέρα. Ενδιαφέρον και το αφιέρωμα στον τον γκέϊ Αμερικανό πολιτικό Χάρβεϊ Μιλκ (The Times of Harvey Milk).
Οι προβαλλόμενοι για το έργο τους σκηνοθέτες είναι ένας παλιός κι ένας αρκετά νεότερος. Κοινό τους σημείο ότι και οι δυο σκηνοθέτησαν τα δικά τους σενάρια. Ο Πρέστον Στάρτζες πήγε την κωμωδία ”Screwball” σε ένα άλλο επίπεδο με τους πνευματώδεις και προχωρημένους για την εποχή διαλόγους του.
Θα προβληθούν 7 ταινίες του με ”must” το ”Sullivan’s Travels”.
Ο Ιάπωνας Τοσιάκι Τογιόντα ήταν ένας μελλοντικός μάστερ του Ιαπωνικού σκακιού όταν αποφάσισε να γίνει σκηνοθέτης αφού είχε δει μια ταινία του Τζούνι Σακαμότο. Μπήκε στη δούλεψή του ως βοηθός και σεναριογράφος για να φτάσει σήμερα να έχει 5 ταινίες στο ενεργητικό του ως κινηματογραφιστής. Ταινία που προτείνεται το ”9 Souls”, η ιστορία εννιά ανδρών που δραπετεύουν μαζί από την φυλακή τους.
Όσον αφορά τις υπόλοιπες ταινίες του φεστιβάλ, είναι σχεδόν όλες τόσο ενδιαφέρουσες που δεν έχει καν νόημα να ξενυχτάς πάνω απ’ το πρόγραμμα.
Ρισκάρεις και αρκετά συχνά ανταμείβεσαι βλέποντας πρώτος μια καλή ταινία που πιθανόν να μη βρει ποτέ διανομή. Οι ανεξάρτητες αμερικάνικες είναι συνήθως μια ασφαλής επιλογή, αλλά η δική μου αίσθηση είναι ότι τα φετινά μεταμεσονύχτια θρίλερ αξίζουν μια ευκαιρία.
Καλή τύχη και καλή θέαση.
Λουκάς Τσουκνίδας
(*) Δείτε το πλήρες πρόγραμμα του Φεστιβάλ στη δεξιά στήλη ”Σχετικά Links”.
