7 ταινίες που δίχασαν κοινό και κριτικούς

Υπάρχουν ταινίες, τις οποίες άπαντες αποθεώνουν και υποκλίνονται στο ταλέντο των σκηνοθετών και των ηθοποιών τους. Υπάρχουν κι άλλες που κάνεις δεν ξέρει γιατί γυρίστηκαν, υποβάλλοντας σε ένα πολύλεπτο μαρτύριο τα ματάκια των θεατών. Υπάρχει ωστόσο και μια ιδιαίτερη κατηγορία ταινιών που δίχασαν το κοινό και τους κριτικούς, συγκεντρώνοντας φανατικούς οπαδούς από τη μια πλευρά και σφοδρούς πολέμιους από την άλλη. Ξαναβλέπουμε λοιπόν κάποιες από τις πλέον αμφιλεγόμενες ταινίες που γυρίστηκαν στο σινεμά.

Avatar του James Cameron (2009)



O Terminator James Cameron καταφέρνει σε κάθε του ταινία να στρέφει όλα τα κινηματογραφικά βλέμματα πάνω του. Έτσι συνέβη και στο Avatar, το οποίο αποθεώθηκε από μερίδα του κόσμου για το πρωτοφανές τεχνολογικά σύμπαν που έστησε ο σπουδαίος σκηνοθέτης την ώρα που πολλοί μίλησαν για μια καλογυαλισμένη μπαρούφα, με σεναριακές τρύπες και απογοητευτικές ερμηνείες.

The Game του David Fincher (1997)



H δεύτερη ταινία που γύρισε ο τιτανομέγιστος David Fincher είχε την ατυχία να συγκριθεί με το αριστουργηματικό Seven, χάνοντας για πολλούς από τα αποδυτήρια. Μεγάλο μέρος του κοινού φάνηκε απογοητευμένο, θάβοντας αρχικά την ταινία. Ωστόσο με το πέρασμα των χρόνων, εμφανίστηκαν ανάμεσα στους κινηματογραφόφιλους αρκετοί υποστηρικτές του The Game, αποδίδοντας τα εύσημα στον Fincher για την αριστοτεχνική και γεμάτη νεύρο σκηνοθεσία και το πανέξυπνο σενάριο της ταινίας.

Tenet του Christopher Nolan ( 2020)



To Tenet ξεσήκωσε πέρυσι τις περισσότερες συζητήσεις σε κινηματογραφικούς κύκλους όπως ήταν απόλυτα λογικά, μιας και όλοι περίμεναν την έξοδο της πολυαναμενόμενης ταινίας του Nolan στα σινεμά. Οι μισοί λοιπόν τον αποθέωσαν για το ιδιοφυές και πιο Inception-ικό δεν γίνεται φιλμ του, ενώ οι υπόλοιποι ακόμη χασμουριούνται θυμούμενοι τη μισοκοιμισμένη φάτσα τους; όταν ολοκλήρωσαν την προβολή του Tenet.

Fountain του Darren Aronofsky (2006)



O Darren Αronofsky είναι αναμφίβολα ένας από τους πιο ενδιαφέροντες κινηματογραφικούς δημιουργούς των τελευταίων ετών. Στο Fountain ωστόσο κατάφερε να διχάσει τόσο το κοινό του όσο και τους κριτικούς με τους μισούς να αποθεώνουν το βαθιά ποιητικό σύμπαν που έστησε στη μεγάλη οθόνη και τους υπόλοιπους να διαμαρτύρονται γιατί ούτε ο ίδιος ο σκηνοθέτης δεν μπορούσε να εξηγήσει τι θέλει να πει τέλοσπαντων ο ποιητής.

Tree of Life του Terence Malick (2011)



Mια από τις πλέον χαρακτηριστικές περιπτώσεις ταινιών που δίχασε όσους την είδαν είναι και το μεγαλόπνοο Tree of Life, που έφερε τη σκηνοθετική υπογραφή του Terence Malick. Από τη μία οι υποστηρικτές του φιλμ μιλούν για μια από τις σπουδαιότερες αλληγορίες για το νόημα της ζωής που είδαμε στο σινεμά, την ώρα που οι πολέμιοί του, το βάζουν σταθερά στην κορυφή της λίστας με τις πιο υπερτιμημένες ταινίες όλων των εποχών, μιλώντας για το ασυνάρτητο σενάριο και την επιτηδευμένη καλλιτεχνική δηθενιά με την οποία έχει πασπαλιστεί.

The House that Jack Built του Lars Von Trier (2018)



H τελευταία ταινία του Lars Von Trier ξεσήκωσε μεγάλες αντιδράσεις όπως κι οι περισσότερες του Δανού δημιουργού. Ο προβοκάτορας Τrier βρέθηκε στο μάτι του κυκλώνα από τους πολέμιους του, κατηγορούμενος για ένα υπερβίαιο φιλμ με σαδιστική βία, χωρίς ίχνος καλλιτεχνικής ποιότητας. Από την άλλη οι φανς του Trier υποκλίθηκαν στο ταλέντο του, μιας και σκάρωσε μια σκοτεινά μεγαλοφυή κατάδυση στα κατάμαυρα μύχια της ανθρώπινης ψυχής.

Βλέπω τον Θάνατο σου του James Wong (2000)



Πρόκειται για ένα από τα θρίλερ που όρισαν το συγκεκριμένο κινηματογραφικό είδος στα 2000s το οποίο γνώρισε πολλές συνέχειες και μπόλικες παρωδίες. Από τη μία πλευρά υπάρχουν άνθρωποι που αποθεώνουν την slasher αισθητική του και το πανέξυπνο σενάριο, από την άλλη υπάρχουν κι εκείνοι που γελάνε μέχρι δακρύων με τις τραβηγμένες από τα μαλλιά σεκάνς, που όσα χρόνια μετά κι αν τις δεις, συνεχίζουν να μην βγάζουν νόημα.