Μια λατρεία με τους διάσημους αστέρες του Hollywood την έχουμε και γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε; Αρκετοί από αυτούς μάλιστα ανήκουν στην κατηγορία των αγαπημένων μας ηθοποιών χάρη σε μια σειρά από ταινιάρες που έχουν παίξει, κερδίζοντας χρήμα, δόξα, αναγνώριση και, αν ικανοποίησαν την Ακαδημία, και ένα αγαλματίδιο Όσκαρ. Εμείς ωστόσο, δεν θα ασχοληθούμε εδώ με εκείνες τις πασίγνωστες ταινίες που έφτιαξαν το όνομα των αγαπημένων μας ηθοποιών, αναγκάζοντας κοινό και κριτικούς να υποκλιθούν στο ταλέντο τους.
Θα μείνουμε στις πρώτες ταινίες στις οποίες κι εμφανίστηκαν κι είναι σχεδόν σίγουρο πως δεν τις γνωρίζεις. Το πιθανότερο είναι να τις έχουν ξεχάσει και οι ίδιοι. Για να μην παρεξηγηθούμε, θα αφήσουμε εκτός λίστας ταινίες στις οποίες οι υπερδιάσημοι ηθοποιοί δεν πήραν credits εμφάνισης, γιατί σεβόμαστε τον αγώνα που δίνανε τότε για το μεροκάματο.
Brad Pitt - The Dark Side of the Sun (1988)
Πριν γίνει αφίσα σε κάθε κοριτσίστικο δωμάτιο του πλανήτη, ο Μπραντ Πιτ έκανε το κινηματογραφικό του ντεμπούτο ως πρωταγωνιστής στην ταινία The Dark Side of the Sun, του Božidar Nikolić, όπου ερμήνευσε τον ρόλο του Ρικ, ο οποίος ψάχνει να βρει θεραπεία σε μια σπάνια δερματική ασθένεια που τον ταλαιπωρεί, με αποτέλεσμα να κάνει ανυπόφορη οποιαδήποτε επαφή του δέρματός του με τον ήλιο. Στην προσπάθεια του, αυτή λοιπόν φτάνει μέχρι την τότε Γιουγκοσλαβία για χάρη ενός θεραπευτή. Κάπου εκεί γνωρίζει τον έρωτα σε ένα ανθυπομέτριο ρομαντικό φιλμ, που καταλήγει σε εύκολα δάκρυα. Τουλάχιστον Brad, μετά βρήκες τον δρόμο σου.
Robert De Niro- Greetings (1968)
Θα περίμενες ότι ο De Niro θα είχε κάνει τα πρώτα του βήματα στον κινηματογράφο πλάι στο φιλαράκι του τον Μάρτιν Σκορσέζε. Όμως εκείνος είχε πρωταγωνιστήσει σε μια ταινία ενός άλλο σκηνοθετικού τέρατος, του αμερικανικού σινεμά. Μιλάμε για το Greetings του Brian De Palma, που έδωσε τον ρόλο του Jon Rubin στον De Niro σε μια ταινία που εξερευνά τις κοινωνικές σχέσεις, ενώ στις Η.Π.Α πλανάται το φάντασμα του πολέμου στο Βιετνάμ, η σεξουαλική καταπίεση των νέων κι η ακμή της τεχνολογίας, που αλλάζει πια την καθημερινή ζωή του δυτικού κόσμου. Τίμια επιλογή κι εξαιρετική ερμηνεία του De Niro.
Al Pacino – Πανικός στο Νιντλ Παρκ (1971)
Ο μεγάλος Al του σινεμά είχε ένα πολύ μικρό πέρασμα από την ταινία Me, Natalie του 1969, αλλά ουσιαστικά όταν μιλάμε για την πρώτη του ταινία αναφερόμαστε στον Πανικό στο Νιντλ Παρκ του Jerry Schatzberg, όπου κι ερμηνεύει συγκλονιστικά τον ρόλο του Bobby, ενός ηρωινομανή που συχνάζει στο περιβόητο και κακόφημο Νιντλ Παρκ (ελληνιστί Το Πάρκο της Βελόνας) και προσπαθεί να ξεπεράσει τον εθισμό όταν ερωτεύεται μια άστεγη κοπέλα. Ο Pacino, είναι ισοπεδωτικός δίνοντας μια ηλεκτρισμένη ερμηνεία, δείγμα του ταλέντου του, σε ένα φιλμ, κλασική περίπτωση καλού αμερικανικού σινεμά της δεκαετίας του 70. Μετά έπαιξε στον Νόνο του Κόπολα, επομένως μάλλον είχε καλό ατζέντη.
Meryl Streep- Ελαφοκυνηγός (1978)
Η πρώτη ταινία που εμφανίστηκε η Meryl Streep, ήταν το Julia, όπου κρατούσε ένα μικρό ρόλο (πλάι στις Jane Fonda και Vanessa Redgrave), ίσα για να μπει το όνομά της στους τίτλους τέλους. Ουσιαστικά η πρώτη της ταινία, ήταν ο Ελαφοκυνηγός του Michael Cimino, πλάι στον συγκλονιστικό Robert De Niro και τον αδικοχαμένο της αρραβωνιαστικό John Cazale. Στον ρόλο της Linda η Meryl Streep, ξεδιπλώνει το ταλέντο της, που επί πέντε δεκαετίες την κατατάσσει πρώτη στη λίστα με τις σημαντικότερες ηθοποιούς του κινηματογράφου, συγκεντρώνοντας αναρίθμητες υποψηφιότητες και βραβεία για τους ρόλους της. Εύθραυστη και συγκινητική ως Linda, λειτουργεί εξαιρετικά ως αντίβαρο απέναντι στον ιλιγγιώδη ρυθμό του De Niro, σε ένα φιλμ που πρέπει να δεις άμεσα, αν δεν το έχεις κάνει.
Angelina Jolie- Looking to Get Out (1982)
Πλάι στον πατέρα της Jon Voight, η Angelina Jolie υποδύεται την κόρη της Ann Margret σε ηλικία 7 ετών στην ταινία του Hal Ashby, η οποία ακολουθεί τις ταραγμένες ζωές 2 τζογαδόρων που εγκαταλείπουν λόγω χρεών την Νέα Υόρκη, ελπίζοντας πως στο Λας Βέγκας η τύχη τους θα τους ανταμείψει. Η Jolie δίνει το απαιτούμενο σκέρτσο που χρειάζεται σε μια μέτρια ταινία και περιμένει 11 χρόνια για να κάνει το ενήλικο ντεμπούτο της σε μια «βιντεοκασέτα» του 1993, το Cyborg 2 στο πλευρό του Elias Coteas. Απαράδεκτο φιλμ επιστημονικής φαντασίας το οποίο κόπιαρε σχεδόν ξεδιάντροπα το story του Terminator και του Robocop που ήταν οι πλέον επιτυχημένες ταινίες της εποχής, στο αντίστοιχο κινηματογραφικό είδος.
Nickolas Cage- Valley Girl (1983)
Δεν έχουμε ακόμη αποφασίσει αν ο Nickolas Cage είναι ο καλύτερος κακός ηθοποιός στην ιστορία του σινεμά, ή ο χειρότερος καλός. Αυτό που ξέρουμε είναι ότι σαν ανιψιός του Φράνσις Φορντ Κόπολα, κατάφερε στην πρώτη του να έχει τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Μιλάμε για το Valley Girl της Martha Coolidge όπου ερμηνεύει τον ρόλο του αλητάκου Randy, ο οποίος ξελογιάζει την Julie, ένα καθώς πρέπει κορίτσι της πόλης. Ρομάντζο όπως καταλαβαίνεις, με χιλιοφορεμένο στόρι, που παρόλα αυτά δεν είναι όσο κακό φαντάζεσαι, εξαιτίας της στιβαρής σκηνοθεσίας της Coolidge και της μπριόζας ερμηνείας του Cage, που δίνει τον καλύτερο του εαυτό.
Leonardo DiCaprio- Critters 3 (1991)
Λίγα χρόνια πριν σπαράξει κάθε ευαίσθητη καρδούλα στον Tιτανικό, ο Leonardo DiCaprio, είναι ο Josh, ένα παιδί στο διαμέρισμα του οποίου, παίζεται ένα άσχημο σκηνικό μιας και κάνουν επίθεση κάτι άσχημα τριχωτά εξωγήινα όντα που έχουν κακές διαθέσεις συνήθως. Η τρίτη συνέχεια του Critters είναι προφανώς αρκετά χειρότερη από τις 2 πρώτες, ωστόσο μνημονεύεται ακόμη σε cult κύκλους για το πολύ κακό χιούμορ και τα ακόμη χειρότερα εφετζίδικα τερατάκια. Παρόλα αυτά παραμένει το πιο τίμιο franchise που ξεπατίκωσε τα Gremlins, ενώ μας σύστησε παράλληλα τον αγαπημένο μας Λίο.