Ο Ιοβόλος υπάρχει από την εποχή που τα blogs ήταν «κάτι καινούριο». Ρίχνει τα βέλη που ετοιμάζει φτιάχνει η συντακτική ομάδα του In2life και λέει τη γνώμη του χωρίς φόβο, αλλά συχνά με πάθος από το 2008. Κάποιοι λένε ότι πίσω από τη μυστική του ταυτότητα κρύβονται ανύπαντροι χαβαλετζήδες, κάποιοι άλλοι ότι την ύλη του φροντίζουν σεβαστοί οικογενειάρχες που φλερτάρουν με τον συντηρητισμό της μέσης ηλικίας. Εσύ μην δινεις σημασία.
Κάπου στη μακρινή Κένυα ένας ήρωας πάλευε με τα θηρία για 80 χρόνια. Εσύ τι έκανες εδώ, φίλε φαλλοκράτη; Μήπως κοίταζες τη σχεσούλα σου και οργάνωνες στη ζούλα καμιά μικρή απιστία; Μήπως επέστρεφες στο σπίτι με τύψεις και λουλούδια;
Τις προάλλες κυκλοφορούσε στα γραφεία του In2life και έπεσε στα χέρια μου το βιβλίο της Έλλης Παπά «Μαρτυρίες μιας Διαδρομής». Αφού το διάβασασκέφτηκα: Τουλάχιστον για τις εξορίες κάποιοι υπάρχουν που θα μπορούσαν να ζητήσουν συγγνώμη- ακόμη και να μην την πιστεύουν. Για τις "χαμένες ζωές" των πιστών- κομμουνιστών βρέθηκε κανείς να κλάψει;
Πόση σχέση έχει το θρησκευτικό δόγμα με τις θρησκειολογικές γνώσεις; Πιθανότατα καμία. Ωστόσο, αμερικανική έρευνα έθεσε ερωτήματα γνώσης σε πιστούς διαφορετικών δογμάτων αι κατέληξε ότι οι καλύτερα καταρτισμένοι είναι- ω του θαύματος!- οι άθεοι.
Εχουμε πολιτεία για την οποία το να μην της ζητάται να ακολουθήσει κάποια λύση που υποδεικνύεται σημαίνει ότι δικαιούται να ακολουθήσει όποιο δρόμο θέλει. Φαίνεται, ορισμένοι εξ ημών έχουν ξεχάσει (δεν είναι δα και δύσκολο) ότι δουλειά των κυβερνήσεων δεν είναι απλώς να διαχειρίζονται τις υποδείξεις που τους γίνονται, αλλά να επιλύουν.
Οι σπουδάζοντες σε μεταπτυχιακούς κύκλους σπουδών επιτελούν σπουδαίο λειτούργημα για τις ελληνικές Κυβερνήσεις. Πρώτον, απαλύνουν τους δείκτες της ανεργίας και γκρινιάζει λιγότερο ο κόσμος. Δεύτερον, φέρνει ένα βήμα πιο κοντά τα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Τρίτον, ικανοποεί την παραδοσιακή δίψα του Έλληνος για γόνους- φωστήρες.
Με ευγλωττία ο Θεόδωρος Πάγκαλος απάντησε στο ερώτημα που επισταμένα του θέτουν αρκετοί πολίτες γαιτο που πήγαν τα λεφτά: "Μαζί τα φάγαμε τα λεφτά, ρε!". Επιτέλους! Κάποιος έπρεπε να αναλάβει και την υπεράσπιση των πολιτικών που κλέφτες τους ανεβάζουν, κλέφτες τους κατεβάζουν. Νησάφι! (Και πάλι η φωτογραφία του ένδοξου προγόνου του).
Οι μεταφορείςείναι συμπαθείς σε λίγο γενικά κόσμο, ενώ η απεργία τους φαίνεται να στερεί ακόμη περισσότερη δημοφιλία από τον κλάδο. Και όμως αυτό δεν μοιάζει να τους απασχολεί! Περισσότερο τους ανησυχεί που μερικές δεκάδες χιλιάδες ευρώ που έδωσαν θα αποκτήσουν μηδενική αξία. Γιατί άραγε;
Οι εντάσεις στον Άγιο Παντελεήμονα καλά κρατούν και από ό,τι βλέπω οι ελληνικές κυβερνήσεις εμφανίζουν συνεχή και αμετάβλητη στάση: περιμένουν το πρόβλημα να λυθεί από μόνο του, όταν ωριμάσουν οι συνθήκες. Α, και υπάρχει και η αριστερά (ή τέλος πάντων οι αριστερές) που δεν μας επιτρέπει να λέμε ότι υπάρχει πρόβλημα γιατί είμαστε "ξενοφοβικοί".
Ο φιλελεύθερος Γάλλος Πρόεδρος κ. Ν. Σαρκοζί, καταπιάνεται με το θέμα των Ρομά και μας δίνει ένα έξοχο δείγμα του πως αντιλαμβάνονται οι ευρωπαίοι τον πολιτισμό, τη δημοκρατία και όλα αυτά τα ωραία που προπαγανδίζουν με το δάχτυλο τεντωμένο στους "υποανάπτυκτους" λαούς.
…Όχι για τα τρένα που χάνουμε. Για αυτά που θα μπορούσαμε να έχουμε. Εκείνα με τα οικονομικά εισιτήρια, τα σωστά δρομολόγια, το καλά οργανωμένο δίκτυο, τους εξυπηρετικούς υπαλλήλους, τις επιτυχημένες καμπάνιες και το site σε λειτουργία.