Ιοβόλος

Τώρα που ο Πέτρος Κωστόπουλος βρίσκεται στο πάτωμα διάφοροι  σπρώχνονται για να του ρίξουν μια καρπαζιά. Γενναίο! Ίσως να πήραν πολύ στα σοβαρά την αλλοτινή διδαχή του προφήτη του lifestyle ότι "αν δεν είσαι γαμάτος, δεν αξίζεις μία"...  

Πρώτο θέμα της προσπάθειας ορισμένων να φανούν "πολύ θυμωμένοι" με όλα αυτά που συμβαίνουν είναι η αισθητική. Η δική τους και η δική μας. Η περιπέτεια της δημοσιογράφου του Mega που πρόσφατα έκαψε τη γούνα της στο Twitter, είναι τυπική περίπτωση.

Σε μια σπάνια επίδειξη ευθιξίας ο υπουργός Πολιτισμού κ. Γερουλάνος προσφέρθηκε να παραιτηθεί, λόγω… ληστείας στο Μουσείο της αρχαίας Ολυμπίας. Ούτε οι ορκισμένοι του κ. Γερουλάνου δεν θα τολμήσουν να πουν ότι πρόκειται για κάτι άλλο εκτός από τον τυπικό κώδικα τιμής που ακολουθεί ο monsieur Paul...

Κάποιοι καταψηφίζουν το νέο μνημόνιο με πάταγο εξυπηρετώντα τη "φωνή της συνείδησής τους". Πείθουν λέτε κανέναν; Πάντως όχι τον Ιοβόλο που δεν χάνει την ευκαιρία να διαπιστώσει για μία ακόμη φορά αυτό που είναι κοινό μυστικό στην ελληνική πολιτική ζωή.     

Πιστεύω όλο και περισσότερο ότι η «διαπραγμάτευση» είναι η διαχείριση της ανεπάρκειας του πολιτικού μας συστήματος να αντισταθεί στην έξωθεν επιβαλλόμενη λαίλαπα μέτρων. Στην ουσία, η διαπραγμάτευση γίνεται προς το «μέτωπο» των πολιτών και όχι με τους αγοραίους δανειστές. Δε βαριέσαι, όμως. Ψιλά γράμματα…

Η κόρη Μητσοτάκη "συμβούλεψε" κάποιους διαμαρτυρόμενους για το πολιτικό σύστημα να πάνε στην Βόρειο Κορέα, "αν δεν τους αρέσει". Άραγε η πιθανότητα όλοι αυτοί να φύγουν νύχτα όντως δεν περνά από το μυαλό τους ή δεν την ξεστομίζουν για να μη δίνουν ιδέες;

Κάστρο απόρθητο το ελληνικό υπουργείο δικαιοσύνης και μάγκες κατακτητές εκείνοι που κατάφεραν να διασπάσουν την άμυνά του; Μπα, δε νομίζω. Η επίθεση των Anonymous αποκάλυψε ότι δεν είναι καλά ενημερωμένοι για το τι εστι ελληνική δημόσια υπηρεσία και πόσο εύκολο της είναι να καταρρεύσει από μόνη της.  

Ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης μπήκε στο πάνθεον των πολιτικών εκείνων που η ιστορία θα κρίνει μια τους αρνητική δήλωση τελικά σπουδαιότερη από τους ίδιους. Ο Λάκης Γαβαλάς πάλι, είναι διαφορετική περίπτωση.    

Ο δημοσιογράφος που ανώνυμα τόλμησε να μιλήσει για τα αρνητικά στοιχεία στο χαρακτήρα και το έργο του Θεόδωρου Αγγελόπουλου μια ημέρα μετά το θάνατό του, έφαγε χοντρό κράξιμο. Από αισθητικής πλευράς ίσως και να συμφωνώ, επί της αρχής όμως δε νομίζω ότι ο νεκρός αυτομάτως μπαίνει στο απυρόβλητο για τα πεπραγμένα του.

Μπορεί κάποιος να νιώθει ότι οι εποχές των μεγάλων κοινωνικών αγώνων έχουν παρέλθει ανεπιστρεπτί. Μπορεί να νιώθει ότι τα μεγάλα ιδανικά για τα οποία αξίζει να θυσιαστεί κανείς έχουν πλέον χαθεί. Για αυτόν- τον απελπισμένο- υπάρχει η δήλωση του Προέδρου του Ολυμπιακού.