Το It: Welcome to Derry είναι αρρωστημένα καλό (και τρομακτικό)

Ο μετρ του τρόμου Stephen King, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, δεν έχει ευτυχήσει να δει κάποια ταινία ή σειρά να αποδίδει σωστά την τρομακτική ατμόσφαιρα των βιβλίων του.

Για καλή του τύχη, και για καλή μας, το It: Welcome to Derry που στρημάρει στο HBO καταφέρνει να αποδώσει πλήρως την ατμόσφαιρα του έργου του συγγραφέα. Ο Andy Muschietti, σκηνοθέτης των δύο επιτυχημένων ταινιών It, επιστρέφει μαζί με την παραγωγό Barbara Muschietti και τον σεναριογράφο Jason Fuchs για να μας παρουσιάσουν το prequel της ιστορίας του Pennywise.

Η υπόθεση

Η σειρά τοποθετείται στις αρχές της δεκαετίας του ’60, με φόντο τον Ψυχρό Πόλεμο, τις φυλετικές εντάσεις και την επαρχιακή Αμερική όπου το κακό κρύβεται πίσω από λευκούς φράχτες, περιποιημένα κουρέματα και ψεύτικα χαμόγελα. Η εξαφάνιση ενός παιδιού κινητοποιεί μια παρέα εφήβων που, όπως θα περίμενε κανείς, θα έρθουν αντιμέτωποι με ανατριχλίες πολύ μεγαλύτερες από την ηλικία τους.

Από τα πρώτα κιόλας λεπτά του πιλοτικού επεισοδίου, η σειρά καταφέρνει να αποδώσει πολύ καλά την ατμόσφαιρα των βιβλίων του King: η αφήγηση παίρνει το χρόνο της, οι χαρακτήρες αναπτύσσονται επαρκώς και άβολες σιωπές σταδιακά στήνουν ένα σκηνικό τρόμου.

Ναι, υπάρχουν και τα (αποτελεσματικά) jump scares ή κάποια τρομακτικά τέρατα, όμως ο Muschietti βάζει τον θεατή μέσα στον κόσμο του Derry, και τον κάνει να νιώσει τη δυσφορία μιας κοινωνίας που σιγοβράζει από ρατσισμό, φόβο και παραλογισμό, πριν ακόμη εμφανιστεί ο κλόουν Pennywise.

Οι Hanlon, μια μαύρη οικογένεια που εργάζεται στην αεροπορική βάση του Derry, βρίσκονται αντιμέτωποι με τον ρατσισμό, ενώ ο τρόμος που πλανάται πάνω από την πόλη συνδέεται με τα πειράματα του Ψυχρού Πολέμου, την παράνοια και τη βία των ΗΠΑ. Σύντομα λοιπόν αντιλαμβανόμαστε πως η πραγματική φρίκη που πλανάται πάνω από την πόλη δεν είναι μόνο ο Pennywise και τα καμώματά του, αλλά ο κόσμος που τον γέννησε.

Να το δω;

Ο Muschietti ισορροπεί υποδειγματικά ανάμεσα στο υπερφυσικό τρόμο και το πολιτικό σχόλιο, χωρίς να θυσιάζει το θέαμα που θα σε κάνει να μασουλάς ασταμάτητα ποπ κορν. Οι σκηνές τρόμου παρά μερικές αστοχίες τους (βλ. CGI στο τερατόμορφο μωρό) είναι δουλεμένες και αρκετά αρρωστημένες, ενώ το σενάριο συνδέει με δεξιοτεχνία το It με το σύμπαν του Shining, αφού στο δεύτερο επεισόδιο μας συστήνεται ο χαρακτήρας του Dick Hallorann, σύνδεση που γίνεται και στο βιβλίο του King.

Το It: Welcome to Derry μπορεί να μην φτάνει τα ύψη της πρώτης κινηματογραφικής μεταφοράς με τον τεράστιο Tim Curry, αλλά παραμένει μια από τις πιο φιλόδοξες και συνεπείς προσεγγίσεις του έργου του King. Ελπίζουμε τα προσεχή επεισόδια να μην μας απογοητεύσουν.

We all float down here!