Κακή συμπεριφορά του παιδιού; «Ντα» τη μαμά
Όλα τα παιδιά μπορεί να είναι λίγο επιθετικά. Όσα, όμως παραμένουν εχθρικά από τη στιγμή που μπαίνουν στο νηπιαγωγείο, μπορούν, με την έγκριση της… επιστήμης, να κατηγορήσουν τις μητέρες τους για αυτό.
Ορισμένα παιδιά είναι περισσότερο ευέξαπτα από τα άλλα. Η συμπεριφορά αυτή έκανε τους επιστήμονες να αναρωτηθούν αν αυτό προκύπτει από τη φύση τους ή είναι αποτέλεσμα ανατροφής. Οι επιστήμονες του Πανεπιστημίου της Μινεσότα μελέτησαν τη σχέση 267 παιδιών με τις μητέρες τους. Τα αποτελέσματα της έρευνά τους, που δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό Child Development, δεν θα ευχαριστήσουν και πολύ τις μητέρες: η εχθρική σχέση μεταξύ μητέρας- παιδιού οδηγεί σε επίμονη προκλητική συμπεριφορά.
Σε γενικές γραμμές, τα μωρά είναι αρκετά ήρεμα. Όμως, κάπου στα τέλη της βρεφικής τους ηλικίας και στις αρχές της νηπιακής, αρχίζουν να γίνονται δύστροπα. Σε μια τυπική αναπτυξιακή τροχιά, η επιθετικότητα υποτίθεται ότι κορυφώνεται στην ηλικία των 2,5 ετών και στη συνέχεια υποχωρεί. Θεωρητικά, ένα τετράχρονο είναι πολύ λιγότερο επιθετικό από ό,τι ένα δίχρονο και ένα εξάχρονο συμπεριφέρεται καλύτερα από ένα τετράχρονο.
Ωστόσο υπάρχουν πάντα και οι ακραίες περιπτώσεις. «Τα παιδιά που είναι διαβολάκια στο νηπιαγωγείο ή στην πρώτη δημοτικού, έχουν μεγάλο κίνδυνο να παραμείνουν έτσι», δήλωσε ο επικεφαλής της έρευνας, Michael Lorber. «Αν ένα πεντάχρονο συμπεριφέρεται σαν δίχρονο, βρίσκεστε σε μεγάλους μπελάδες», πρόσθεσε.
Η επιθετικότητα στα παιδιά – η βία, για παράδειγμα, ή τα συχνά ξεσπάσματα- έχει συσχετιστεί με προβλήματα στο σχολείο, κατάθλιψη και μετέπειτα προβλήματα με το αλκοόλ και επιθετική συμπεριφορά στον/στην σύντροφο.
Σε μια μέση αμερικανική οικογένεια, η επιθετικότητα διαμορφώνεται συχνά από τους γονείς. Η ομάδα του Lorber κατέληξε στο συμπέρασμα ότι περισσότερο από το 70% των γονιών χτυπούν τα παιδιά τους ή τους δίνουν ξυλιές στον πισινό.
Ωστόσο αυτό δεν ήταν το άμεσο αντικείμενο της συγκεκριμένης μελέτης, στην οποία παιδιά 7-10 ημερών υποβλήθηκαν σε νευρολογική εξέταση, τοποθετώντας αγκίδες και κρύα αντικείμενα στο δέρμα τους. Η αντίδραση των βρεφών στην ενοχλητική αυτή αίσθηση καθόρισε το επίπεδο «νεογνικής δυσκολίας» τους. Στη συνέχεια, όταν τα βρέφη ήταν 3 και 6 μηνών, οι ερευνητές ρώτησαν τις μητέρες για την ιδιοσυγκρασία των μωρών τους. Παράλληλα, παρατήρησαν το θηλασμό των μωρών, σημειώνοντας το κατά πόσον οι γυναίκες ενεργούσαν στοργικά ή ενοχλημένα.
Αργότερα, στην ηλικία 24 και 42 μηνών οι επιστήμονες παρατήρησαν τις μητέρες να βοηθούν τα παιδιά τους να βγάλουν αντικείμενα από έναν σωλήνα. Τέλος, όταν τα παιδιά ήταν στο νηπιαγωγείο ή στην πρώτη δημοτικού μητέρες και δάσκαλοι βαθμολόγησαν τη συμπεριφορά των παιδιών.
Οι ερευνητές συμπέραναν ότι η κακή γονική συμπεριφορά τους πρώτους έξι μήνες αποτελεί την μεγαλύτερη πρόβλεψη για εμφάνιση συνεχούς εχθρότητας. "Ανακαλύψαμε ότι η αρνητική ανατροφή κατά την βρεφική ηλικία είναι πολύ σημαντική", δήλωσε ο Lorber.
Ο ίδιος προτείνει στους γονείς να είναι ευγενικοί με τα παιδιά αφού «η έρευνα αποδεικνύει ότι πρέπει να ξεκινήσετε από πολύ νωρίς», όπως επισημαίνει.
«Το να είστε ευαίσθητοι γονείς και να ανταποκρίνεστε στις κοινωνικές και συναισθηματικές ανάγκες του μωρού σας είναι πάντα ένα καλό πράγμα», καταλήγει.
Πηγή: Time
Σε γενικές γραμμές, τα μωρά είναι αρκετά ήρεμα. Όμως, κάπου στα τέλη της βρεφικής τους ηλικίας και στις αρχές της νηπιακής, αρχίζουν να γίνονται δύστροπα. Σε μια τυπική αναπτυξιακή τροχιά, η επιθετικότητα υποτίθεται ότι κορυφώνεται στην ηλικία των 2,5 ετών και στη συνέχεια υποχωρεί. Θεωρητικά, ένα τετράχρονο είναι πολύ λιγότερο επιθετικό από ό,τι ένα δίχρονο και ένα εξάχρονο συμπεριφέρεται καλύτερα από ένα τετράχρονο.
Ωστόσο υπάρχουν πάντα και οι ακραίες περιπτώσεις. «Τα παιδιά που είναι διαβολάκια στο νηπιαγωγείο ή στην πρώτη δημοτικού, έχουν μεγάλο κίνδυνο να παραμείνουν έτσι», δήλωσε ο επικεφαλής της έρευνας, Michael Lorber. «Αν ένα πεντάχρονο συμπεριφέρεται σαν δίχρονο, βρίσκεστε σε μεγάλους μπελάδες», πρόσθεσε.
Η επιθετικότητα στα παιδιά – η βία, για παράδειγμα, ή τα συχνά ξεσπάσματα- έχει συσχετιστεί με προβλήματα στο σχολείο, κατάθλιψη και μετέπειτα προβλήματα με το αλκοόλ και επιθετική συμπεριφορά στον/στην σύντροφο.
Σε μια μέση αμερικανική οικογένεια, η επιθετικότητα διαμορφώνεται συχνά από τους γονείς. Η ομάδα του Lorber κατέληξε στο συμπέρασμα ότι περισσότερο από το 70% των γονιών χτυπούν τα παιδιά τους ή τους δίνουν ξυλιές στον πισινό.
Ωστόσο αυτό δεν ήταν το άμεσο αντικείμενο της συγκεκριμένης μελέτης, στην οποία παιδιά 7-10 ημερών υποβλήθηκαν σε νευρολογική εξέταση, τοποθετώντας αγκίδες και κρύα αντικείμενα στο δέρμα τους. Η αντίδραση των βρεφών στην ενοχλητική αυτή αίσθηση καθόρισε το επίπεδο «νεογνικής δυσκολίας» τους. Στη συνέχεια, όταν τα βρέφη ήταν 3 και 6 μηνών, οι ερευνητές ρώτησαν τις μητέρες για την ιδιοσυγκρασία των μωρών τους. Παράλληλα, παρατήρησαν το θηλασμό των μωρών, σημειώνοντας το κατά πόσον οι γυναίκες ενεργούσαν στοργικά ή ενοχλημένα.
Αργότερα, στην ηλικία 24 και 42 μηνών οι επιστήμονες παρατήρησαν τις μητέρες να βοηθούν τα παιδιά τους να βγάλουν αντικείμενα από έναν σωλήνα. Τέλος, όταν τα παιδιά ήταν στο νηπιαγωγείο ή στην πρώτη δημοτικού μητέρες και δάσκαλοι βαθμολόγησαν τη συμπεριφορά των παιδιών.
Οι ερευνητές συμπέραναν ότι η κακή γονική συμπεριφορά τους πρώτους έξι μήνες αποτελεί την μεγαλύτερη πρόβλεψη για εμφάνιση συνεχούς εχθρότητας. "Ανακαλύψαμε ότι η αρνητική ανατροφή κατά την βρεφική ηλικία είναι πολύ σημαντική", δήλωσε ο Lorber.
Ο ίδιος προτείνει στους γονείς να είναι ευγενικοί με τα παιδιά αφού «η έρευνα αποδεικνύει ότι πρέπει να ξεκινήσετε από πολύ νωρίς», όπως επισημαίνει.
«Το να είστε ευαίσθητοι γονείς και να ανταποκρίνεστε στις κοινωνικές και συναισθηματικές ανάγκες του μωρού σας είναι πάντα ένα καλό πράγμα», καταλήγει.
Πηγή: Time
