Οι κορυφαίες στιγμές του Tarantino
Ο εκκεντρικός σκηνοθέτης μας έχει χαρίσει ουκ ολίγες "μεγάλες" στιγμές στις ταινίες του. Ξεχωρίσαμε τις καλύτερες.
Λίγες ημέρες μετά την πρεμιέρα του Hateful Eight του Quentin Tarantino στις αίθουσες, αναπολούμε τις κορυφαίες κινηματογραφικές στιγμές του εκκεντρικού δημιουργού μέσα από ένα άκρως… ταραντίνικο top 8.
Jack Rabbit Slim’s – Pulp Fiction (1994)
Αν έπρεπε να επιλέξουμε μια σκηνή για να αναδείξουμε το μεγαλείο του Tarantino ως σεναριογράφου και σκηνοθέτη, αυτή θα ήταν το ραντεβού και ο χορός του Vincent Vega (John Travolta) και της Mia Wallace’s (Uma Thurman) στο Jack Rabbit Slim’s.
The Bride vs. The Crazy 88 – Kill Bill, Vol. 1 (2003)
Ίσως η καλύτερη σκηνή δράσης του Tarantino. Η Νύφη Uma Thurman αντιμετωπίζει μια συμμορία τύπων με σπαθιά και τους κόβει κομματάκια σε έναν φόρο τιμής του δημιουργού στις ταινίες πολεμικών τεχνών με σαμουράι.
Stuck In The Middle With You – Reservoir Dogs (1991)
Δύσκολο να ξεχάσει κανείς αυτή τη σκηνή με τον ψυχοπαθή Mr. Blonde (Michael Madsen) να βασανίζει με πρωτοφανή σκληρότητα έναν αστυνόμο με το όνομα Marvin υπό τους ήχους του Stuck in the Middle with you.
The Chase – Death Proof (2007)
Η επιμονή του Tarantino να μην χρησιμοποιήσει ειδικά εφέ, παρά μόνο αληθινά αυτοκίνητα και κασκαντέρ σε αυτή τη σκηνή είχε αποτέλεσμα. Μιλάμε για μία από τις κορυφαίες σκηνές καταδίωξης του 21ου αιώνα.
Jackie Says Goodbye To Max – Jackie Brown (1997)
Αν κάποιος σας πει ότι ο Tarantino «δεν το’χει» με τις συναισθηματικές σκηνές, δείξτε του την παρακάτω σκηνή από το αρκετά υποτιμημένο Jackie Brown, ίσως την πιο «ευαίσθητη» δουλειά του μέχρι στιγμής.
Breakfast – Reservoir Dogs (1991)
Αυτή η σκηνή μας εισήγαγε στον «διαλογικό» κόσμο του Tarantino και είναι μακράν μία από τις καλύτερές του. Οι πρωταγωνιστές τρώνε πρωινό και συζητάνε περί ανέμων και υδάτων: από την άρνηση του Mr. Pink να δώσει πουρμπουάρ μέχρι το διάσημο λογύδριο του ίδιου του Tarantino για το Like a Virgin της Μαντόνα.
Hans Landa’s opening - Inglourious Basterds (2009)
Πριν το Inglourious Basterds λίγος κόσμος γνώριζε τον Christoph Waltz. Στο τέλος της ταινίας – και της παρακάτω σκηνής – κανείς δεν μπορούσε να τον ξεχάσει. Ρεσιτάλ ηθοποιίας και άφθονης… κακίας.
Ezekiel 25:17 - Pulp Fiction (1994)
Κλασσική από κάθε άποψη, η σκηνή στην οποία ο Jules (Samuel Jackson) ανακρίνει τον κακόμοιρο τον Brett (Frank Whaley) κάνοντάς του ερώτηση που αρχικά δε βγάζει νόημα είναι από τις πλέον χαρακτηριστικές «ταραντίνικες». Ο Brett δεν αντέχει τη θέα του όπλου και ρωτάει πολλές φορές «Τι;». Και η συνέχεια είναι απολαυστική με ολίγη από… Βίβλο.
Νικόλας Γεωργιακώδης
