Run All Night: Γκανγκστερικό θρίλερ με Λίαμ Νίσον

του Λουκά Τσουκνίδα
 
Τι να πει κανείς! Το αναπάντεχο κινηματογραφικό υποείδος που έχει ήδη ονομαστεί “Neesploitation” συνεχίζει να γεμίζει τις αίθουσες και το Χόλιγουντ συνεχίζει να χρυσώνει τον Λίαμ Νίσον για να ενσαρκώνει ήρωες βασισμένους στον δικό του, μοναδικό τύπο του κλασικού, απλού καθημερινού “action hero”. Για τρίτη φορά λοιπόν, ο βετεράνος ηθοποιός συνεργάζεται με τον ισπανό θριλεράκια Χάουμε Κολέτ-Σέρα και το αποτέλεσμα, ένα γκαγκστερικό θρίλερ με τον κυριολεκτικό τίτλο “Run All Night”, ικανοποιεί μόλις και μετά βίας, κυρίως λόγω του ακάματου πρωταγωνιστή, του ρυθμού και της ανόθευτης μπι-μουβιάς του.

Η υπόθεση

Ο Τζίμι Κόνλον, για χρόνια πρωτοπαλίκαρο του ιρλανδού μικρομαφιόζου Σον Μαγκουάιρ, ζει ρημαγμένος απ' τις τύψεις κι απ' τον χωρισμό με την οικογένειά του. Από μια κακή ζαριά της τύχης, ο γιος του Μάικ, βρίσκεται μπλεγμένος σε μια υπόθεση του γιου του Σον, του επιπόλαιου και βίαιου Ντάνι. Ο Τζίμι τότε, αναγκάζεται να “καθαρίσει” τον Ντάνι κι ο Μάικ γίνεται νούμερο ένα στόχος μαφιόζων και αστυνομικών. Πατέρας και γιος έχουν μια νύχτα μόνο για να λύσουν την “παρεξήγηση”, αλλά και τις διαφορές τους...



Η κριτική

Εντάξει, ό,τι και να πούμε, είναι πλέον στάνταρ όσα μπορεί να περιμένει κανείς από μια ταινία δράσης με τον Λίαμ Νίσον. Ο Τζίμι Κόνλον είναι ακόμη ένας χαρακτήρας κομμένος και ραμμένος στα μέτρα του δημοφιλούς ηθοποιού, ένας παλαιού τύπου ιρλανδός χίτμαν, χωρίς άλλη ζωή πέρα απ' αυτήν που έμαθε στους δρόμους της γειτονιάς του, η οποία του στέρησε την οικογένεια και την ψυχική του ηρεμία. Στον αντίποδα, ο Σον Μαγκουάιρ, ο αρχηγός κάποτε της αγέλης των επίδοξων γκάνγκστερ, εκείνος που κατάφερε τελικά να έχει τα λεφτά, την εξουσία και την οικογένεια, θυσιάζοντας τις μεγάλες μπίζνες για να μείνει πρώτος στο χωριό.

Κι οι δυο τους έχουν από έναν γιο, το πολυτιμότερο πράγμα που αποκόμισαν από μια ζωή γεμάτη έγκλημα, παράνοια και χαμένους φίλους. Ο Τζίμι τον παράτησε για να τον σώσει, ο Σον τον κράτησε κοντά του για να τον γαλουχήσει σωστά. Ο Μάικ έγινε ένας πικρόχολος μα προσηλωμένος οικογενειάρχης, ο Ντάνι ένας κακομαθημένος τσαμπουκάς που έχει βαρεθεί να ζει στη σκιά του πατέρα του. Ο τρόπος με τον οποίο ξανασυναντιούνται, όσο απίθανος κι αν μοιάζει, πυροδοτεί ένα ξεκαθάρισμα λογαριασμών που δε μπορούσε να περιμένει άλλο. Ο Χάουμε Κολέτ-Σέρα, έμπειρος πλέον στο σινεμά του εντυπωσιασμού, παίρνει το γεμάτο στερεότυπα και απιθανότητες σενάριο του Μπραντ Ίνγκελσμπι και στήνει ένα καταιγιστικό κυνηγητό με αδίστακτους μπράβους και διεφθαρμένους αστυνομικούς, αλλά και με τον ίδιο το χρόνο, αφού ο Τζίμι έχει μέχρι το πρωί για να εξουδετερώσει τους διώκτες του γιου του, να καθαρίσει το όνομά του και να κερδίσει την αποδοχή του παρά τα βαριά λάθη και τις ασυγχώρητες αμαρτίες του.

Χωρίς να χάνει ούτε λεπτό την προσήλωσή του στη δράση, ο ισπανός σκηνοθέτης βρίσκει χρόνο για τις στερεοτυπικές, σύντομες, “αντρικές” κουβέντες που δίνουν το ελάχιστο συναισθηματικό βάρος στην ούτως ή άλλως κυνική πλοκή και κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον όποιου αποφασίσει να αφεθεί στην ελαφρότητα του εν λόγω κινηματογραφικού είδους. Ο Λίαμ Νίσον είναι σταθερά καλός, κάτι ιδιαίτερα τρομακτικό, ενώ και οι αστεράτοι συμπρωταγωνιστές του, ο Εντ Χάρις και ο Βίνσεντ Ντ' Ονόφριο αποδίδουν τ' απαιτούμενα χωρίς να κουραστούν πολύ. Αντίθετα, απαρατήρητος περνά ο Τζόελ Κίναμαν στο ρόλο του Μάικ, όπως και ο Κόμον στον περιττό ρόλο του χάι-τεκ εκτελεστή, ακόμη ένας καλός ράπερ που παραμένει μονίμως άχρωμος ως ηθοποιός.

Το “Run All Night” είναι άλλη μια ταινία δράσης της σειράς, βλέπεται άνετα, αλλά ξεχνιέται με το “στοπ”.

Βγαίνουν ακόμη:
Το δραματικό σίκουελ “The Disappearance of Eleanor Rigby: Her”, η ιδιόμορφη χιπ βιογραφία “The Color of Time”, οι ταινίες τρόμου “The Babadook” και “The Lazarus Effect” και η ταινία κινουμένων σχεδίων “Winx Club: The Mystery of the Abyss”.