Είναι Σεπτέμβριος. Ο καιρός είναι (ευτυχώς) ακόμα πολύ καλός. Κανείς μας δεν θέλει να αρχίσουν τα κρύα και οι βροχές και όλοι παρακαλάμε το été indien να συνεχιστεί για όσο περισσότερο γίνεται.
Πάντα, βεβαίως, ο καιρός έχει προεκτάσεις στην καθημερινότητά μας, στο φαγητό, τη διασκέδαση και το κρασί μας. Περνάμε ακόμα πολύ χρόνο έξω από το σπίτι, απολαμβάνουμε την (σαφώς πιο ήπια από αυτήν του κατακαλόκαιρου) λιακάδα και, όταν έρθει η ώρα να φάμε ή να πιούμε, προτιμάμε να κάτσουμε σε μια βεράντα, σε μια αυλή ή σε έναν κήπο, δύσκολα όμως (ακόμα) σε έναν κλειστό χώρο.
Και τι τρώμε; Κατά έναν μεγάλο βαθμό τρώμε τα ίδια που τρώγαμε το καλοκαίρι. Τα πιάτα είναι στην πλειονότητά τους ψητά, οι σάλτσες είναι ανάλαφρες και τα λαχανικά και τα φρούτα παίρνουν τον πρώτο (ή τελοσπάντων έναν κυρίαρχο) ρόλο. Οι δε ντομάτες μοσχοβολούν από μακριά και χαρίζουν υπέροχη γεύση στις σαλάτες αλλά και στις σάλτσες όλων των λαδερών πιάτων, στα οποία συμμετέχουν μαζί με τα υπόλοιπα ζαρζαβατικά της εποχής - τα κολοκυθάκια, τις μπάμιες, τα κρεμμύδια, τις πατάτες κλπ.
Και το κρασί; Μπορεί ο γράφων να ανήκει στους σκληροπυρηνικούς που πίνουν γεμάτα και πλούσια κόκκινα κρασιά 365 μέρες το χρόνο, ο περισσότερος κόσμος, ωστόσο, βρίσκεται αυτές τις μέρες στην μεταβατική περίοδο ανάμεσα στο λευκό και το κόκκινο. Και εκεί που το λευκό αρχίζει να μοιάζει ελαφρύ αλλά η ώρα του κόκκινου δεν έχει έρθει ακόμα, εκεί ακριβώς είναι που βγαίνει μπροστά το απόλυτο οινικό πασπαρτού, το ροζέ. Εσείς που με ξέρετε και με ακολουθείτε, ξέρετε ότι το αγαπώ και απολαμβάνω την παρέα του με κάθε δυνατή ευκαιρία.
Οι ετικέτες είναι πολλές. Θα τολμήσω να απαριθμήσω κάποιες αγαπημένες (μου), με κίνδυνο να αφήσω απέξω περισσότερες και ιδιαίτερα αξιόλογες: Αβαντίς, Πατεριανάκη, Gentilini, Κυρ-Γιάννη (Ακακίες), Παλυβού (Βυσσινόκηπος), Βιβλία Χώρα, Κώστα Λαζαρίδη (Αμέθυστος), Οινογένεσις (Φεγγίτες) και τόσα πολλά ακόμα (κι αν θέλετε και μία σούπερ πρόταση από τον διεθνή αμπελώνα, δοκιμάστε το απίστευτο Rosato 2012 του οινοποιείου Capannelle στην Τοσκάνη από 100% Sangiovese)! Όλα αυτά τα πίνουμε μόνα τους, για απεριτίφ, συνοδεύοντας finger food και λοιπά... τσιμπητά, sushi, ζυμαρικά με ελαφριές σάλτσες ντομάτας, ριζότι με λαχανικά ή θαλασσινά, παραδοσιακά λαδερά, ψάρια και θαλασσινά σε διάφορες μορφές, ημίσκληρα τυριά και αλλαντικά - νομίζω αυτά αρκούν...
Είναι Σεπτέμβριος. Ο καιρός είναι (ευτυχώς) ακόμα πολύ καλός. Δεν υπάρχει καλύτερη εποχή για να απολαύσουμε ένα εκλεκτό ροζέ κρασί. Στην υγειά σας!...
