Είς οιωνός… άχρειος
H εξαγωγή πορνών είναι από τα κυριότερα σημάδια εξαθλίωσης μιας κοινωνίας, έλεγαν οι αρχαίοι. Και αν δεν το έλεγαν, θα έπρεπε.
γράφει ο Χρ. Δ. Γλύστρας
Αδιαμφισβήτητη ένδειξη οικονομικής συνακόλουθα δε και κοινωνικής εξαθλίωσης, της εξαχρείωσης ενός κράτους, είναι η εξαγωγή πορνών, ο εταιρικός μεταναστευτισμός. Πρόκειται για ιδιότυπο είδος εθελοντικού ανδραποδισμού, ταπεινωτικού, όσο και αδυσώπητου για τους πολίτες του που αποδεικνύει έσχατη ένδεια.
Μόνη χειρότερη από αυτήν κατάντια, υπήρχε στο παρελθόν και είναι ο εξανδραποδισμός (= η αιχμαλωσία και πώληση ως δούλων) των κατοίκων, συνακόλουθα της λεηλασίας, ως καταληκτική φάση των νικηφόρων πολέμων, πράξεις με τις οποίες επιβραβεύονταν τα φουσάτα του κατακτητή.
Εμείς, δόξα τω θεώ, μέχρι τώρα, μετά τα μνημόνια και τα μέτρα για την ανάκαμψη, φθάσαμε στο ευπρεπές σημείο της μετανάστευσης επιστημόνων. Πολύ καλύτερα δηλαδή από την εποχή ’49 –’63 που κάναμε εξαγωγή ανειδικεύτων εργατών. Άρα, ακόμα δεν φτάσαμε στην πλήρη εξαθλίωση. Έτσι νόμιζα, έως το Σάββατο το μεσημέρι.
Είχε προηγηθεί η πρώτη, μετά την ανάδειξη του προέδρου Σαμαρά σε Πρωθυπουργό, συνέντευξη, με την οποία, ο επί τετράμηνον άλαλος πρωθυπουργός, επιχείρησε να μεταλαμπαδεύσει την αισιοδοξία του, επί το ότι το ανώτατο όργανο της ΕΕ εξέφρασε σε μία παράγραφο την ευμενή στάση του στο Ελληνικό πρόβλημα, έστω ακροθιγώς, δικαιώνοντας τους αγώνες της κυβέρνησής μας για την σωτηρία της πατρίδας.
Ο πρόεδρος Σαμαράς δεν στάθηκε καθόλου στην ουσία της συμφωνίας την οποία θεώρησε ως δεδομένη, τόνισε όμως την αδήριτη ανάγκη να κερδίσουμε την μάχη με το χρόνο για την έγκαιρη εξασφάλιση της καταβολής της περιπόθητης «δόσεως», ενώ σημείωσε ότι η εικόνα της πατρίδας βελτιώθηκε καθώς ο ίδιος εθεωρείτο πλέον αξιόπιστος συνομιλητής των «δάνειων» δυνάμεων. Διεκτραγώδησε την δεινή μας θέση μη παραλείποντας την τραγική έλλειψη ρευστότητας («η Οικονομία μας», είπε ως λυρικός ποιητής, «χρειάζεται όπως η διψασμένη γη την βροχή την ρευστότητα») και σκιαγράφησε την μετά την «δόση» ευφρόσυνη περίοδο που προδιαγράφεται για την σωσμένη οριστικά και τελεσίδικα πατρίδα.
Δεν κατάφερα να γίνω κοινωνός της αισιοδοξίας του, για δύο λόγους κυριότερος των οποίων, είναι ότι ο απαισιόδοξος έχει τις ίδιες πιθανότητες με τον αισιόδοξο να σφάλει. Μόνον που το σφάλμα, η διάψευση, προκαλεί στον δεύτερο πολύ μεγαλύτερη, από ότι στον πρώτο, στενοχωρία.
Ας επανέλθουμε όμως στο Σάββατο. Στην προσπάθεια μου να πληροφορηθώ την ανάγνωση των γεγονότων από τους «εταίρους» - επικυρίαρχούς μας, συντόνισα το ραδιόφωνο μου συχνότητα του «Σκάι», στο μεσημεριανό δελτίο ειδήσεων του οποίου, περιλαμβάνεται δελτίο ειδήσεων της «Ντόιτσε Βέλε». Αφού άκουσα τα σχόλια της φίλης, πλέον κ. Μέρκελ (είδατε αγκαλιές και φιλιά κατά τη συνάντηση τους στην Σύνοδο;) του κ. Σόιμπλε, του αρχηγού των Φιλελευθέρων και του κεντρικού τραπεζίτη της μεγάλης συμμάχου, το αυτί μου έπιασε μια ανταπόκριση της «Ντόιτσε Βέλε» από την Ρώμη.
Η κ. Αθανασία Συγκελάκη, μετέδιδε, ότι η Ιταλική Αστυνομία συνέλαβε το βράδυ της Παρασκευής δέκα νεαρές Ελληνίδες επειδή επεδίδοντο στην πορνεία, κάνοντας «πεζοδρόμιο» σε λεωφόρους Ιταλικών μεγαλουπόλεων. Η αστυνομία δεν θέλησε να δώσει μεγαλύτερη έκταση στο γεγονός, κηδόμενη της μεταξύ των δύο χωρών φιλικής σχέσεως.
Φαίνεται λοιπόν πως η είδηση «μαζεύτηκε», γιατί δεν την είδα να αναπαράγεται σε κανένα από τα μέσα ενημέρωσης, αν και πέρασαν τέσσερεις μέρες.
«Σιγά, μη στάξει η ουρά του γαϊδάρου» θα σκεφτεί, ίσως, κάποιος. Λάθος αγαπητέ, αντιτείνω, όλος ο γάιδαρος στάζει και όζει. Γιατί είναι γνωστό, ότι η συλλαμβανόμενη παραβατικότητα, είναι μονοψήφιο ποσοστό της υπάρχουσας παραβατικότητας. Επομένως, πρέπει να θεωρήσουμε ότι αν συνελήφθησαν δέκα, έχουμε τουλάχιστον εκατονπενήντα με διακόσια κορίτσια, που ζήλωσαν τις επικερδείς επιδόσεις πάσης ράτσας και φυλής θηλυκών που και η ελληνική αστυνομία ανά τακτά διαστήματα συλλαμβάνει στα στενά της Ομόνοιας και στις σκιερές πλευρές των λεωφόρων της Αθήνας.
Άραγε, πως θα φάνει στους πατεράδες, τους αδερφούς και τους πάσης φύσεως συγγενείς η κατάληξη αυτή των δικών τους παιδιών που κάνουν ότι κάνουν και οι εδώ ξενιζόμενες «πεταλούδες της νύχτας»; Και πόσοι από εμάς που οικτίραμε την κατάντια των χωρών προέλευσης τους, που δεν ήταν σε θέση να τους παράσχει τις στοιχειώδεις συνθήκες διαβίωσης ,έστω και καθόλου αξιοπρεπείς, πάντως δια-βί-ω-σης χωρίς ξεριζωμό, περιμέναμε ότι θα έρθει ο καιρός που άλλοι, αλλού, θα σκέπτονται τα ίδια για δικά κορίτσια;
Τιμωροί οι καιροί, μας προσγειώνουν όχι μόνο στα μεροκάματα των εργαζομένων στις πάλαι ποτέ ανατολικές λαϊκές δημοκρατίες αλλά και στις λύσεις ανάγκης που επιβάλλονται στον άνεργο γυναικείο πληθυσμό τους!
Βέβαια οι αρχαίοι προγονοί μας που έδωσαν τα φώτα τους στην Οικουμένη, είχαν σκεφτεί περί αυτών και έλεγαν: «Είς οιωνός άχρειος, πορνεύεσθαι εκτός πάτρις».
Και αν τέλος πάντων δεν το έλεγαν, σφάλμα τους, που τώρα το πληρώνουμε.
Αδιαμφισβήτητη ένδειξη οικονομικής συνακόλουθα δε και κοινωνικής εξαθλίωσης, της εξαχρείωσης ενός κράτους, είναι η εξαγωγή πορνών, ο εταιρικός μεταναστευτισμός. Πρόκειται για ιδιότυπο είδος εθελοντικού ανδραποδισμού, ταπεινωτικού, όσο και αδυσώπητου για τους πολίτες του που αποδεικνύει έσχατη ένδεια.
Μόνη χειρότερη από αυτήν κατάντια, υπήρχε στο παρελθόν και είναι ο εξανδραποδισμός (= η αιχμαλωσία και πώληση ως δούλων) των κατοίκων, συνακόλουθα της λεηλασίας, ως καταληκτική φάση των νικηφόρων πολέμων, πράξεις με τις οποίες επιβραβεύονταν τα φουσάτα του κατακτητή.
Εμείς, δόξα τω θεώ, μέχρι τώρα, μετά τα μνημόνια και τα μέτρα για την ανάκαμψη, φθάσαμε στο ευπρεπές σημείο της μετανάστευσης επιστημόνων. Πολύ καλύτερα δηλαδή από την εποχή ’49 –’63 που κάναμε εξαγωγή ανειδικεύτων εργατών. Άρα, ακόμα δεν φτάσαμε στην πλήρη εξαθλίωση. Έτσι νόμιζα, έως το Σάββατο το μεσημέρι.
Είχε προηγηθεί η πρώτη, μετά την ανάδειξη του προέδρου Σαμαρά σε Πρωθυπουργό, συνέντευξη, με την οποία, ο επί τετράμηνον άλαλος πρωθυπουργός, επιχείρησε να μεταλαμπαδεύσει την αισιοδοξία του, επί το ότι το ανώτατο όργανο της ΕΕ εξέφρασε σε μία παράγραφο την ευμενή στάση του στο Ελληνικό πρόβλημα, έστω ακροθιγώς, δικαιώνοντας τους αγώνες της κυβέρνησής μας για την σωτηρία της πατρίδας.
Ο πρόεδρος Σαμαράς δεν στάθηκε καθόλου στην ουσία της συμφωνίας την οποία θεώρησε ως δεδομένη, τόνισε όμως την αδήριτη ανάγκη να κερδίσουμε την μάχη με το χρόνο για την έγκαιρη εξασφάλιση της καταβολής της περιπόθητης «δόσεως», ενώ σημείωσε ότι η εικόνα της πατρίδας βελτιώθηκε καθώς ο ίδιος εθεωρείτο πλέον αξιόπιστος συνομιλητής των «δάνειων» δυνάμεων. Διεκτραγώδησε την δεινή μας θέση μη παραλείποντας την τραγική έλλειψη ρευστότητας («η Οικονομία μας», είπε ως λυρικός ποιητής, «χρειάζεται όπως η διψασμένη γη την βροχή την ρευστότητα») και σκιαγράφησε την μετά την «δόση» ευφρόσυνη περίοδο που προδιαγράφεται για την σωσμένη οριστικά και τελεσίδικα πατρίδα.
Δεν κατάφερα να γίνω κοινωνός της αισιοδοξίας του, για δύο λόγους κυριότερος των οποίων, είναι ότι ο απαισιόδοξος έχει τις ίδιες πιθανότητες με τον αισιόδοξο να σφάλει. Μόνον που το σφάλμα, η διάψευση, προκαλεί στον δεύτερο πολύ μεγαλύτερη, από ότι στον πρώτο, στενοχωρία.
Ας επανέλθουμε όμως στο Σάββατο. Στην προσπάθεια μου να πληροφορηθώ την ανάγνωση των γεγονότων από τους «εταίρους» - επικυρίαρχούς μας, συντόνισα το ραδιόφωνο μου συχνότητα του «Σκάι», στο μεσημεριανό δελτίο ειδήσεων του οποίου, περιλαμβάνεται δελτίο ειδήσεων της «Ντόιτσε Βέλε». Αφού άκουσα τα σχόλια της φίλης, πλέον κ. Μέρκελ (είδατε αγκαλιές και φιλιά κατά τη συνάντηση τους στην Σύνοδο;) του κ. Σόιμπλε, του αρχηγού των Φιλελευθέρων και του κεντρικού τραπεζίτη της μεγάλης συμμάχου, το αυτί μου έπιασε μια ανταπόκριση της «Ντόιτσε Βέλε» από την Ρώμη.
Η κ. Αθανασία Συγκελάκη, μετέδιδε, ότι η Ιταλική Αστυνομία συνέλαβε το βράδυ της Παρασκευής δέκα νεαρές Ελληνίδες επειδή επεδίδοντο στην πορνεία, κάνοντας «πεζοδρόμιο» σε λεωφόρους Ιταλικών μεγαλουπόλεων. Η αστυνομία δεν θέλησε να δώσει μεγαλύτερη έκταση στο γεγονός, κηδόμενη της μεταξύ των δύο χωρών φιλικής σχέσεως.
Φαίνεται λοιπόν πως η είδηση «μαζεύτηκε», γιατί δεν την είδα να αναπαράγεται σε κανένα από τα μέσα ενημέρωσης, αν και πέρασαν τέσσερεις μέρες.
«Σιγά, μη στάξει η ουρά του γαϊδάρου» θα σκεφτεί, ίσως, κάποιος. Λάθος αγαπητέ, αντιτείνω, όλος ο γάιδαρος στάζει και όζει. Γιατί είναι γνωστό, ότι η συλλαμβανόμενη παραβατικότητα, είναι μονοψήφιο ποσοστό της υπάρχουσας παραβατικότητας. Επομένως, πρέπει να θεωρήσουμε ότι αν συνελήφθησαν δέκα, έχουμε τουλάχιστον εκατονπενήντα με διακόσια κορίτσια, που ζήλωσαν τις επικερδείς επιδόσεις πάσης ράτσας και φυλής θηλυκών που και η ελληνική αστυνομία ανά τακτά διαστήματα συλλαμβάνει στα στενά της Ομόνοιας και στις σκιερές πλευρές των λεωφόρων της Αθήνας.
Άραγε, πως θα φάνει στους πατεράδες, τους αδερφούς και τους πάσης φύσεως συγγενείς η κατάληξη αυτή των δικών τους παιδιών που κάνουν ότι κάνουν και οι εδώ ξενιζόμενες «πεταλούδες της νύχτας»; Και πόσοι από εμάς που οικτίραμε την κατάντια των χωρών προέλευσης τους, που δεν ήταν σε θέση να τους παράσχει τις στοιχειώδεις συνθήκες διαβίωσης ,έστω και καθόλου αξιοπρεπείς, πάντως δια-βί-ω-σης χωρίς ξεριζωμό, περιμέναμε ότι θα έρθει ο καιρός που άλλοι, αλλού, θα σκέπτονται τα ίδια για δικά κορίτσια;
Τιμωροί οι καιροί, μας προσγειώνουν όχι μόνο στα μεροκάματα των εργαζομένων στις πάλαι ποτέ ανατολικές λαϊκές δημοκρατίες αλλά και στις λύσεις ανάγκης που επιβάλλονται στον άνεργο γυναικείο πληθυσμό τους!
Βέβαια οι αρχαίοι προγονοί μας που έδωσαν τα φώτα τους στην Οικουμένη, είχαν σκεφτεί περί αυτών και έλεγαν: «Είς οιωνός άχρειος, πορνεύεσθαι εκτός πάτρις».
Και αν τέλος πάντων δεν το έλεγαν, σφάλμα τους, που τώρα το πληρώνουμε.
