Εσύ, την ξέρεις την απάντηση κ. υπουργέ;
Ο Φίλης ρώτησε ρητορικά τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο "που ήταν η εκκλησία στη Χούντα;". Εσύ την ξέρεις την απάντηση- που λέει και ο Τάκης Τσουκαλάς;
γράφει:
Παλαιότερο των 360 ημερών
γράφει:
Παλαιότερο των 360 ημερών
Στον διάλογο για την αλλαγή στο μάθημα των θρησκευτικών ο Φίλης υπονόησε κάτι που κρυφοϋπάρχει ασαφώς στο μυαλό των περισσότερων αριστερών- χωρίς να όλους τους ψηφοφόρους του Σύριζα: Η εκκλησία «ανέχθηκε» τους χουντικούς με πολύ μεγάλη προθυμία, καθώς σε ένα βαθμό τα πιστεύω τους έμοιαζαν στις δικές της αρχές.
Είναι αστείο και αφελές να κατηγορείς έναν θεσμό για το τι «έκανε» και τι «δεν έκανε» -ειδικά αν αυτές οι πράξεις και οι παραλείψεις αφορούν πολιτικές ή/και ακτιβιστικές πρωτοβουλίες που πήρε ή δεν πήρε. Ασφαλώς και οι θεσμοί μπορούν να έχουν συντηρητικά ή «προοδευτικά» προφίλ. Αυτά τα προφίλ όμως διαμορφώνονται από τα πρόσωπα που αποτελούν την ηγεσία τους και- συχνότατα- από το πώς αντιλαμβάνονται δικά τους συμφέροντα, και όχι από μια «αύρα» που δαιμονίζει όποιον αποφασίζει.
Η εκκλησία στη Δικτατορία εξακολούθησε να κρατά την μια συντηρητική στάση που είχε και πριν την εκδήλωση του πραξικοπήματος. Ούτως ή άλλως ο συντηρητισμός και οι αριστεροφοβικές στάσεις περίσσευαν για δεκαετίες πριν την 21η Απριλίου σε όλη την ελληνική κοινωνία και η εκκλησία, ως ένας από τους κυρίαρχος εθνικούς θεσμούς, είχε συνδέσει την ύπαρξή της με αυτό που με την ευρύτερη έννοια καλείται «καθεστώς». Μετά το πραξικόπημα, απλώς δεν έσκισε και τα ρούχα της που οι ελεύθερες (;) εκλογές δεν ήταν αυτές που καθόριζαν τις κυβερνήσεις. Καλώς έκανε; Κακώς έκανε; Προφανώς και έχω άποψη, αλλά για αυτά καλό είναι να αποφαίνεται η επιστημονική κοινότητα μέσω ανταλλαγής απόψεων, όπως σωστά τόνισε στην απάντησή του προς τον Ιερώνυμο ο υπουργός Παιδείας- αφού πρώτα η μπηχτή του είχε ανοίξει το θέμα με διόλου επιστημονικό τρόπο.
Θα ψέξουμε την εκκλησία για έλλειμα δημοκρατικής συνείδησης; Δεν λέω ότι η δημοκρατικότητα ξεχείλισε ποτέ από τα μπατζάκια της, αλλά ποτέ δεν είχε τέτοιο ρόλο ούτε κοινωνικά, ούτε συνταγματικά. Το «που ήταν;» ή το «τι έκανε;» ένας τόσο πολυπληθής θεσμός για τόσο διάστημα όσο τα 7 χρόνια, επί ενός πεδίου τόσο μεγάλου όσο είναι ολόκληρο το φάσμα της πολιτικής δράσης είναι ανιστόρητο ερώτημα. Και χειρότερα από ανιστόρητο: είναι λαϊκίστικο ερώτημα.
Η μύγα πάντως… «μύγιασε» τον αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο που έσπευσε να απαντήσει με 5 σημεία, κατά τη γνώμη μου παιδιάστικα. Αρκεί να αναφέρω το 5ο και τελευταίο όπου αυτό που στην ουσία λέει είναι «αν τα είχαμε πλακάκια με τη Χούντα γιατί δεν υιοθετήσαμε το σύνθημα “Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών”;». Φοβερό επιχείρημα. Τον ρούμπωσες!
Είναι αστείο και αφελές να κατηγορείς έναν θεσμό για το τι «έκανε» και τι «δεν έκανε» -ειδικά αν αυτές οι πράξεις και οι παραλείψεις αφορούν πολιτικές ή/και ακτιβιστικές πρωτοβουλίες που πήρε ή δεν πήρε. Ασφαλώς και οι θεσμοί μπορούν να έχουν συντηρητικά ή «προοδευτικά» προφίλ. Αυτά τα προφίλ όμως διαμορφώνονται από τα πρόσωπα που αποτελούν την ηγεσία τους και- συχνότατα- από το πώς αντιλαμβάνονται δικά τους συμφέροντα, και όχι από μια «αύρα» που δαιμονίζει όποιον αποφασίζει.
Η εκκλησία στη Δικτατορία εξακολούθησε να κρατά την μια συντηρητική στάση που είχε και πριν την εκδήλωση του πραξικοπήματος. Ούτως ή άλλως ο συντηρητισμός και οι αριστεροφοβικές στάσεις περίσσευαν για δεκαετίες πριν την 21η Απριλίου σε όλη την ελληνική κοινωνία και η εκκλησία, ως ένας από τους κυρίαρχος εθνικούς θεσμούς, είχε συνδέσει την ύπαρξή της με αυτό που με την ευρύτερη έννοια καλείται «καθεστώς». Μετά το πραξικόπημα, απλώς δεν έσκισε και τα ρούχα της που οι ελεύθερες (;) εκλογές δεν ήταν αυτές που καθόριζαν τις κυβερνήσεις. Καλώς έκανε; Κακώς έκανε; Προφανώς και έχω άποψη, αλλά για αυτά καλό είναι να αποφαίνεται η επιστημονική κοινότητα μέσω ανταλλαγής απόψεων, όπως σωστά τόνισε στην απάντησή του προς τον Ιερώνυμο ο υπουργός Παιδείας- αφού πρώτα η μπηχτή του είχε ανοίξει το θέμα με διόλου επιστημονικό τρόπο.
Θα ψέξουμε την εκκλησία για έλλειμα δημοκρατικής συνείδησης; Δεν λέω ότι η δημοκρατικότητα ξεχείλισε ποτέ από τα μπατζάκια της, αλλά ποτέ δεν είχε τέτοιο ρόλο ούτε κοινωνικά, ούτε συνταγματικά. Το «που ήταν;» ή το «τι έκανε;» ένας τόσο πολυπληθής θεσμός για τόσο διάστημα όσο τα 7 χρόνια, επί ενός πεδίου τόσο μεγάλου όσο είναι ολόκληρο το φάσμα της πολιτικής δράσης είναι ανιστόρητο ερώτημα. Και χειρότερα από ανιστόρητο: είναι λαϊκίστικο ερώτημα.
Η μύγα πάντως… «μύγιασε» τον αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο που έσπευσε να απαντήσει με 5 σημεία, κατά τη γνώμη μου παιδιάστικα. Αρκεί να αναφέρω το 5ο και τελευταίο όπου αυτό που στην ουσία λέει είναι «αν τα είχαμε πλακάκια με τη Χούντα γιατί δεν υιοθετήσαμε το σύνθημα “Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών”;». Φοβερό επιχείρημα. Τον ρούμπωσες!
