Ο δικός μας Νταρθ Βέηντερ
Μετά το μπούχτισμα με τον Γιάννη Βαρουφάκη και τα πεπραγμένα του... περισσότερο μπούχτισμα με τον Γιάνη Βαρουφάκη και τα πεπραγμένα του.
γράφει:
Παλαιότερο των 360 ημερών
γράφει:
Παλαιότερο των 360 ημερών
Μήνες μετά το πρώτο μπούχτισμα με τον Γιάνη Βαρουφάκη, τις εμφανίσεις και την περσόνα του, το πολιτικό σύστημα και τα μίντια, με ανανεωμένο πάθος τον κάνουν και πάλι πρόσωπο της ημέρας.
Του χρεώνουν ένα κάρο πράγματα που είπε, που θέλησε, που προσπάθησε, που θέλησε να πει ή να κάνει και δεν πρόλαβε ή που δεν θέλησε ακριβώς, αλλά ήλπισε και δεν ξέρω εγώ τι άλλο. Το σημαντικό φαίνεται να είναι να είσαι σε θέση να καταλογίσει κάτι στον Βαρουφάκη, το πρόσωπο του οποίου «πουλάει», είτε για κακό. Είναι ο δικός μας Ντάρθ Βέηντερ.
«Σκοτεινός», ανεξιχνίαστος, ύπουλος, με ανεξακρίβωτες προσβάσεις στο «κακό» ο Γιάνης Βαρουφάκης πέρασε απότομα από τον ρόλο του ήρωα στον ρόλο του αντιήρωα- κάτι για το οποίο ένα θεωρητικός των μίντια θα έλεγε ότι εντάσσονται στην ίδια διαδικασία εγγραφής του σταρ στη δημόσια σφαίρα. Πότε άραγε θα χορτάσουμε από Βαρουφάκη ως κοινή γνώμη;
Όχι πριν τον εμπλέξουμε σε κάθε γνωστό και άγνωστο τερτίπι των δημόσιων οικονομικών ή πριν αναλάβει-όχι πάντα ακούσια- τον ρόλο του κρυφού πρωταγωνιστή σε κάθε σχέδιο ανατροπής της δημόσιας τάξης, αντικατάστασης του ευρώ από τη δραχμή, ενός ριφιφί στο νομισματοκοπείο, δολοφονίας του Άδωνη Γεωργιάδη ή παράδοσης του πλανήτη στα χέρια των εξωγήινων.
Ο Βαρουφάκης δεν είναι σούπερ φοβερός, όπως ήθελαν να πιστεύουν πολλοί, ούτε σούπερ κακός, όπως αρέσκονται να θεωρούν άλλοι τόσοι. Είναι ένας ευφυής και ματαιόδοξος επιστήμονας με αμφισβητούμενης αποτελεσματικότητας προτάσεις- όπως ισχύει πάντα στην οικονομική επιστήμη- που έκανε κακή διαχείριση της δημοσιότητας που του δόθηκε και που, σε μεγάλο βαθμό, κανιβάλισε τη δημόσια εικόνα του.
Είναι από αυτή την πάστα των δημόσιων ανδρών που διαφωνούν με το ότι στα πόστα της εξουσίας τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει ουσιαστικά και που θεωρούν ότι μπορούν να κάνουν τη διαφορά.
Αν το συνολικό του αποτύπωμα στην ελληνική πολιτική σκηνή θα είναι τελικά θετικό ή αρνητικό δεν το ξέρω και μάλλον δεν θα το μάθω κιόλας. Γιατί, ούτως ή άλλως, όπως και να είναι αυτοί που πιστεύουν ότι τα πράγματα αλλάζουν, δεν πολυκαιρίζουν στα πόστα.
Του χρεώνουν ένα κάρο πράγματα που είπε, που θέλησε, που προσπάθησε, που θέλησε να πει ή να κάνει και δεν πρόλαβε ή που δεν θέλησε ακριβώς, αλλά ήλπισε και δεν ξέρω εγώ τι άλλο. Το σημαντικό φαίνεται να είναι να είσαι σε θέση να καταλογίσει κάτι στον Βαρουφάκη, το πρόσωπο του οποίου «πουλάει», είτε για κακό. Είναι ο δικός μας Ντάρθ Βέηντερ.
«Σκοτεινός», ανεξιχνίαστος, ύπουλος, με ανεξακρίβωτες προσβάσεις στο «κακό» ο Γιάνης Βαρουφάκης πέρασε απότομα από τον ρόλο του ήρωα στον ρόλο του αντιήρωα- κάτι για το οποίο ένα θεωρητικός των μίντια θα έλεγε ότι εντάσσονται στην ίδια διαδικασία εγγραφής του σταρ στη δημόσια σφαίρα. Πότε άραγε θα χορτάσουμε από Βαρουφάκη ως κοινή γνώμη;
Όχι πριν τον εμπλέξουμε σε κάθε γνωστό και άγνωστο τερτίπι των δημόσιων οικονομικών ή πριν αναλάβει-όχι πάντα ακούσια- τον ρόλο του κρυφού πρωταγωνιστή σε κάθε σχέδιο ανατροπής της δημόσιας τάξης, αντικατάστασης του ευρώ από τη δραχμή, ενός ριφιφί στο νομισματοκοπείο, δολοφονίας του Άδωνη Γεωργιάδη ή παράδοσης του πλανήτη στα χέρια των εξωγήινων.
Ο Βαρουφάκης δεν είναι σούπερ φοβερός, όπως ήθελαν να πιστεύουν πολλοί, ούτε σούπερ κακός, όπως αρέσκονται να θεωρούν άλλοι τόσοι. Είναι ένας ευφυής και ματαιόδοξος επιστήμονας με αμφισβητούμενης αποτελεσματικότητας προτάσεις- όπως ισχύει πάντα στην οικονομική επιστήμη- που έκανε κακή διαχείριση της δημοσιότητας που του δόθηκε και που, σε μεγάλο βαθμό, κανιβάλισε τη δημόσια εικόνα του.
Είναι από αυτή την πάστα των δημόσιων ανδρών που διαφωνούν με το ότι στα πόστα της εξουσίας τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει ουσιαστικά και που θεωρούν ότι μπορούν να κάνουν τη διαφορά.
Αν το συνολικό του αποτύπωμα στην ελληνική πολιτική σκηνή θα είναι τελικά θετικό ή αρνητικό δεν το ξέρω και μάλλον δεν θα το μάθω κιόλας. Γιατί, ούτως ή άλλως, όπως και να είναι αυτοί που πιστεύουν ότι τα πράγματα αλλάζουν, δεν πολυκαιρίζουν στα πόστα.
