Ανθρώπινα δικαιώματα: 5 videos για να θυμόμαστε

της Έλενας Μπούλια

Είναι πολύ αφελές -ή ρομαντικό- να νιώθει κανείς, ακόμα και σήμερα, μια κάποια ψυχική ανάταση όταν διαβάζει έστω το 1ο Άρθρο της Οικουμενικής Διακήρυξης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα του Ο.Η.Ε.;

«Όλοι οι άνθρωποι γεννιούνται ελεύθεροι και ίσοι στην αξιοπρέπεια και τα δικαιώματα. Είναι προικισμένοι με λογική και συνείδηση και οφείλουν να συμπεριφέρονται μεταξύ τους με πνεύμα αδελφοσύνης.»

Σε μία εποχή που η δημοκρατία και το κράτος δικαίου τίθενται υπό αμφισβήτηση, σε ευρωπαϊκό τουλάχιστον επίπεδο, τα ανθρώπινα δικαιώματα δείχνουν να αποτελούν ύστατο καταφύγιο των λιγότερο προνομιούχων –ξέρετε, όλων αυτών που έρχονται κάθε πρωί να σας καθαρίσουν το τζάμι και εσείς τους διώχνετε με το χέρι σα να πρόκειται για μολυσμένα κουνούπια, ενώ εύχεστε να σηκωθούν να φύγουν από εδώ. Να πάνε πού; Δεν σας νοιάζει. Να εξαφανιστούν –από τον πλανήτη; Μήπως έχουμε χάσει το νόημα;

Για την ιστορία…
Η ιστορία της υπογραφής της Παγκόσμιας Διακήρυξης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ξεκινά στις 10 Δεκεμβρίου του 1948, από την γενική συνέλευση του ΟΗΕ. Όραμα των εμπνευστών της -Τζων Πήτερς Χάμφρεϋ από τον Καναδά, Ελέονορ Ρούσβελτ από τις ΗΠΑ, Ρενέ Κασίν από τη Γαλλία, Π. Σ. Τσάνγκ από την Κίνα και άλλων- ήταν ένας κόσμος με δικαιώματα και ελευθερίες χωρίς διακρίσεις.

Το έγγραφο, αν και δεν είναι νομικά δεσμευτικό, έγινε βάση για δύο νομικές συνθήκες: το Διεθνές Σύμφωνο για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα και το Διεθνές Σύμφωνο για τα Οικονομικά, Κοινωνικά και Πολιτιστικά Δικαιώματα, ενώ συνεχίζει να αναφέρεται από ακαδημαϊκούς, νομικούς και συνταγματικά δικαστήρια.

Τα ανθρώπινα δικαιώματα εν έτει 2011
Το 2011 ήταν μία χρονιά που ο ακτιβισμός υπέρ βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων κορυφώθηκε σε τοπικό αλλά και παγκόσμιο επίπεδο. Εκατομμύρια άνθρωποι ανά τον κόσμο βγήκαν στους δρόμους απαιτώντας αλλαγές –κυρίως σε πολιτικό, κοινωνικό και οικονομικό επίπεδο. Οι περισσότεροι βρήκαν φωνή μέσα από το διαδίκτυο και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που ενίσχυσαν τις κινητοποιήσεις, οι οποίες πραγματοποιήθηκαν από την Τυνησία έως την Μαδρίτη και από το Κάιρο έως τη Νέα Υόρκη.

Ήρθαν οι αλλαγές που οι περισσότεροι από εμάς απαιτήσαμε; Ίσως είναι νωρίς για να δοθεί από τώρα μια απάντηση. Το σπουδαιότερο, όμως, μήνυμα που δόθηκε το 2011 από την παγκόσμια κοινότητα απλών ανθρώπων-ακτιβιστών ήταν αυτό της ενότητας, ότι όλοι μας μοιραζόμαστε κοινά ιδανικά και αξίες. Είναι, λίγο-πολύ, τα ίδια ιδανικά που αντικατοπτρίζονται στην Παγκόσμια Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, την οποία θα έπρεπε να θυμόμαστε συχνότερα μία φορά τον χρόνο.

Τα παρακάτω videos μας την θυμίζουν με τον πιο ευφάνταστο τρόπο:

Ένα περιεκτικό βίντεο για την Παγκόσμια Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, από τον Οργανισμό Human Rights Action Center.