Streetdance: Πάθος για χορό σε... τρεις διαστάσεις

«Έτσι ξεκίνησε το street dance: Στα κλαμπ, στους δρόμους, αγνοώντας τους κανόνες, χορεύοντας με ελευθερία»
Κάρλι

Σύνοψη
Τα πράγματα δεν θα μπορούσαν να πηγαίνουν καλύτερα για την Κάρλι (Νικόλα Μπαρλέι) την χαρισματική χορεύτρια Street Dance. Μαζί με τον φίλο της Τζέι και το συγκρότημά τους έχουν καταφέρει να προκριθούν στους τελικούς του πρωταθλήματος Street Dance της Αγγλίας. Όλα όμως αλλάζουν όταν ο Τζέι παρατάει την Κάρλι και το συγκρότημα, σκορπώντας τα όνειρά τους. Τότε η Κάρλι καλείται να αποδείξει στην ομάδα ότι μπορεί εκείνη να τους οδηγήσει στη νίκη.

Τα πράγματα δυσκολεύουν όταν χάνουν τον χώρο που χρησιμοποιούσαν για τις πρόβες τους και τότε είναι που η Κάρλι αμφιβάλλει για τις δικές της ηγετικές ικανότητες. Την λύση ανάγκης θα την δώσει η ιδιοκτήτρια της σχολής μπαλέτου Ελένα (Σάρλοτ Ράμπλινγκ), εντυπωσιασμένη από τους ενθουσιώδεις και παρορμητικούς χορευτές Streetdance. Η προσφορά είναι η εξής: Θα μπορούν να χρησιμοποιούν τον χώρο της Ακαδημίας Μπαλέτου αλλά θα πρέπει να συνεργαστούν με τους κλασικούς χορευτές. Με αυτόν τον τρόπο η Ελένα ελπίζει ότι οι μαθητές της θα υιοθετήσουν το πάθος και την ένταση των συναδέλφων τους, πριν την ακρόαση της Βασιλικής Ακαδημίας Μπαλέτου.

Η πολιτισμική σύγκρουση είναι δεδομένη καθώς οι χορευτές της Ελένα μετά από τόσα χρόνια κλασικής προπόνησης δυσκολεύονται να προσαρμοστούν στα καινούρια δεδομένα ενώ και η Κάρλι δυσανασχετεί με το στημένο στυλ των κλασικών χορευτών. Σταδιακά οι τελευταίοι θα αρχίσουν να εκτιμούν τις χορευτικές κινήσεις των συναδέλφων τους, και η Κάρλι θα ερωτευτεί τον κορυφαίο χορευτή Τόμας (Ρίτσαρντ Γουίνσορ). Θα μπορέσουν οι δύο ομάδες να συνεργαστούν αρμονικά μέχρι το πρωτάθλημα Street Dance και την ακρόαση της Βασιλικής Ακαδημίας;

Η ταινία Streetdance κάνει πρεμιέρα στους ελληνικούς κινηματογράφους στις 9 Ιουνίου.

TRIVIA
• Διάρκεια: 98΄
• Είναι η πρώτη ταινία με θέμα τον χορό που γυρίζεται σε 3D καθώς και η πρώτη βρετανική τρισδιάστατη ταινία.
• Την πρώτη τους κινηματογραφική εμφάνιση κάνουν ταλέντα από τηλεοπτικά σόου όπως είναι τα συγκροτήματα Diversity, Flawless καθώς και ο Τζορτζ Σάμπσον.

• Το Street Dance είναι μια μείξη μπρέικ-ντανς, χιπ-χοπ με σύνθετες και συγκεκριμένες κινήσεις. Ο όρος «χορός του δρόμου» καλύπτει όλες τις χορευτικές κινήσεις που προέκυψαν στον δρόμο και σε κλαμπ και όχι σε κάποιο ελεγχόμενο στούντιο χορού. Η πρώτη εμφάνιση αυτού του στυλ χορού έγινε την δεκαετία του ΄70 στη Νέα Υόρκη και την Καλιφόρνια της Αμερικής. Παρόμοιες κινήσεις μπορούν να βρεθούν ακόμα και το 1920. Ο αυτοσχεδιασμός και η εξέλιξη είναι βασικά συστατικά στο street dance για αυτό και σήμερα οι χορευτές μοιάζουν διαφορετικοί σε σχέση με εκείνους της δεκαετίας του ’80. «Τώρα πια αυτός ο χορός μοιάζει περισσότερο με γυμναστική. Μπορεί αυτό να ξενίζει στους πρωτοπόρους χορευτές της δεκαετίας του ’80 αλλά νομίζω ότι η εξέλιξη είναι προς το καλύτερο», τονίζει ο Τζορτζ Σάμπσον.

• Η μουσική όπως είναι φυσικό ήταν ένα από τα σημαντικότερα κομμάτια του έργου. Μια πλειάδα καλλιτεχνών της βρετανικής R&B σκηνής, επιστρατεύτηκε για να δώσει ο καθένας το στίγμα του στα τραγούδια που θα αποτελούσαν το σάουντρακ. Ndubz, Tinchy Stryder, Wylie, Chipmunk είναι μερικά από τα ονόματα αυτά ενώ προστέθηκαν και οι παραγωγοί Terri/ Si, LP & JC (Lloyd Perrin, Jordan Crisp) Michael “Mickey J” Asante για να γράψουν κάποια από τα τραγούδια της ταινίας. Αξίζει να σημειωθεί και το όνομα του Έλτον Τζον, του κορυφαίου της βρετανικής ποπ μουσικής σκηνής, ο οποίος συνεργάστηκε με τον Chipmunk σε ένα τραγούδι που ακούγεται στην ταινία. Το σάουντρακ της ταινίας (N-Dubz, Chipmunk, Cheryl Cole, Pixie Lott, Tinie Tempah) θα κυκλοφορήσει από την Universal Records.

• Τα κοστούμια της ταινίας έπρεπε να ταιριάζουν με το στυλ του χορού και να είναι άνετα στις κινήσεις των χορευτών. Επίσης έπρεπε να αντικατοπτρίζουν τις πολιτισμικές διαφορές των δύο ομάδων. Φόρμες, φαρδιά παντελόνια, καπέλα και τεράστια αθλητικά παπούτσια αποτελούν τα ρούχα των χορευτών street dance ενώ οι χορευτές κλασικού μπαλέτου είναι πιο απλοί και εκλεκτικοί αλλά αλλάζουν προτιμήσεις στα ρούχα σιγά σιγά καθώς επηρεάζονται από την άλλη ομάδα. Οι ηθοποιοί και χορευτές λάτρεψαν πραγματικά τα ρούχα και θέλησαν να υιοθετήσουν αυτό τον τρόπο ντυσίματος και στη προσωπική τους ζωή. «Τα αθλητικά Adidas που φοράω στην ταινία είναι εκπληκτικά και ελπίζω να τα κρατήσω και μετά», λέει ο Σάμπσον. Η καθηγήτρια κλασικού χορού, Ελένα κάνει την διαφορά με το ιδιαίτερα εκλεκτικό ντύσιμό της. Η δυσκολία που αντιμετώπισε ο ενδυματολόγος της ταινίας Άντριου Κοξ είναι ότι έπρεπε να κάνει τους ηθοποιούς να μοιάζουν με χορευτές και επίσης να εναρμονίσει τους χορευτές με τον ρόλο που κλήθηκαν να υποδυθούν.

• Ο παραγωγός Τζέιμς Ρίτσαρντσον της Vertigo Films θέλησε να κάνει μια νεανική ταινία που δείχνει την θετική πλευρά της ζωής και όχι συμμορίες και ναρκωτικά. Οι αμερικανικές ταινίες χορού Flashdance, Dirty Dancing, Footloose τον επηρέασαν και σκέφτηκε ότι ήρθε η ώρα για μια βρετανική ανάλογη ταινία. Έτσι στράφηκε στην παραδοσιακή χορευτική σκηνή του κλασικού μπαλέτου και στην μοντέρνα σκηνή του street dance καθώς και στην πολιτισμική σύγκρουση των δύο ομάδων. Το τηλεοπτικό σόου Britain’s Got Talent του έδωσε την ευκαιρία να βρει τους κατάλληλους πρωταγωνιστές της ταινίας και στη συνέχεια ανέθεσε στη σεναριογράφο Τζέιν Ίνγκλις να «χτίσει» τους χαρακτήρες. Αυτό έγινε μέσα σε 8 μήνες.

• Η απόφαση να γίνει η ταινία τρισδιάστατη ήταν καθοριστική καθώς έπρεπε να ξεπεραστούν οι δυσκολίες του σχεδίου αλλά και των χορογραφιών. Κατά τα άλλα, η τεχνολογία και οι ψηφιακές κάμερες έκαναν τα πράγματα πιο εύκολα από το να γύριζαν την ταινία σε κανονικό φιλμ. Εξάλλου οι τρισδιάστατες ταινίες είναι πλέον το μέλλον του κινηματογράφου.

• Για την θέση του σκηνοθέτη επιλέχθηκε το δίδυμο Μαξ Γκίουα και Ντάνια Πασκουίνι με δεκαπενταετή εμπειρία στα μουσικά βίντεο-κλιπς. Έχουν δουλέψει με καλλιτέχνες όπως οι Girls Aloud, Oasis, Sophie Ellis Bextor αλλά ήταν η πρώτη τους ταινία που έμελλε να είναι και τρισδιάστατη. Με αρκετούς από τους χορευτές είχαν συνεργαστεί στο παρελθόν οπότε η διαδικασία επιλογής του καστ ήταν εξαιρετικά δύσκολη. Δέχθηκαν χιλιάδες αιτήσεις για ακροάσεις οι οποίες τελικά ήταν για πάνω από χίλια άτομα με προσόντα χορευτικά αλλά και υποκριτικά. Φυσικά υπήρχαν και κάποιοι που κλήθηκαν για κλειστή ακρόαση καθώς ήταν απαραίτητοι για την ταινία πχ Τζορτζ Σάμπσον, Στεφ Νγκιουγιέν.

• Η Νικόλα Μπάρλεϊ ήταν προσωπική επιλογή του παραγωγού Ρίτσαρντσον για τον ρόλο της Κάρλι καθώς είχε εκτιμήσει το υποκριτικό της ταλέντο στην πρώτη της ταινία Love + Hate (2005). Το μόνο που έμενε ήταν να μάθει να χορεύει ως επαγγελματίας. «Έκανα πολλές οντισιόν και το επίπεδο ήταν τρομακτικά ανεβασμένο. Είχα κάνει μαθήματα χορού στο παρελθόν αλλά έπρεπε να εντρυφήσω στην διαφορετικότητα του street dance», τονίζει η Νικόλα Μπάρλεϊ.

• Για την θέση των χορογράφων επιλέχθηκε το δίδυμο Κέιτ Πρινς και Κένρικ Σάντι. Η πρώτη είναι ιδρύτρια της ZooNation UK dance company και ήταν η χορογράφος του σόου του BBC So You Think You Can Dance, ενώ ο δεύτερος είναι πρώην πρωταθλητής του UK Street Dance, βραβευμένος χορογράφος και συνιδρυτής της χιπ-χοπ χορευτικής εταιρείας Boy Blue Entertainment. Το να δουλέψουν και οι δύο με κάποιους μη χορευτές ήταν η μεγαλύτερη πρόκληση. Για παράδειγμα η Νικόλα Μπάρλεϊ έπρεπε να προπονηθεί σκληρά για να μπορέσει να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις. Δύσκολα όμως ήταν τα πράγματα και για τους κλασικούς χορευτές καθώς τα παιδιά που τους ενσάρκωναν είχαν περισσότερο μοντέρνα εκπαίδευση και όχι κλασική. Έτσι αναγκάστηκαν να εντρυφήσουν στο μπαλέτο αλλά και στο street dance για να είναι απολύτως πειστικοί στους ρόλους τους.

• Το πρώτο trailer της ταινίας προβλήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2009 μαζί με τα trailers των ταινιών Percy Jackson and The Lightning Thief, Battle for Terra, Shrek Forever After, Piranha 3-D και πριν από την ταινία Avatar στους κινηματογράφους της Μεγάλης Βρετανίας και Ιρλανδίας.