Σακί: Η αρχέγονη «μάνα» του μεταξιού
Τον τεράστιο ορεινό όγκο που οι οξείς κορυφές του είναι πάντα χιονισμένες αντιμετώπισαν με δέος οι αρχαίοι χαρίζοντας του μία σημαντική θέση στην μυθολογία με τον κομιστή της φωτιάς στους ανθρώπους, τον Προμηθέα, να βρισκόταν αλυσοδεμένος στις κορφές του. Η παρουσία του είναι αισθητή σε κάθε ατένισμα του ματιού όποιον δρόμο και αν ακολουθήσεις για την επαρχία.
Η ενδοχώρα είναι αραιοκατοικημένη σε μεγάλο ποσοστό, με ελάχιστη βλάστηση, μοιάζει να οδηγεί σε έναν άλλο κόσμο από αυτόν της πρωτεύουσας. Οι κάτοικοι είναι προσαρμοσμένοι περισσότεροι στους κανόνες και τους ρυθμούς της φύσης. Η γεωργία και η κτηνοτροφία είναι η κύρια απασχόληση. Όμως τα περίφημα και πανάκριβα χαλιά που το τετραγωνικό τους κοστολογείται εκατοντάδες ευρώ και τα απαράμιλλα μεταξωτά παράγονται εδώ και αιώνες με τον ίδιο παραδοσιακό τρόπο.
Το Σακί, μία πόλη 65.000 κατοίκων στα βόρεια σύνορα της χώρας είναι το κέντρο της παραγωγής που με τους ίδιους πανάρχαιους ρυθμούς ντόπιες γυναίκες τροφοδοτούν τα καταστήματα των συνεταιρισμών. Στο λόφο, στους πρόποδες του οποίου αναπτύχθηκε η σύγχρονη πόλη διατηρείται το κάστρο που από τις επάλξεις του διαφέντευε ο Χαν την περιοχή. Από το παλάτι έχει αφήσει αλώβητος ο χρόνος το κτήριο που έκανε ο ηγεμόνας τις ακροάσεις με τους αξιωματούχους και τους ξένους πρεσβευτές. Κάθε εκατοστό στην επιφάνεια των αιθουσών είναι καλυμμένο με ζωγραφικά σχέδια εμπνευσμένα από τη φύση, αλληγορίες, σκηνές από μάχες. Με αραβική αισθητική και βερμπαλιστική διάθεση. Το κτίσμα του 18ου αιώνα καλύπτει με την σκιά του μία σημύδα που η ηλικία της είναι μεγαλύτερη από το κτήριο.
Μία εικόνα από άλλον αιώνα είδαμε στην διαδρομή προς το φρούριο. Ένας ντόπιος μεγάλης ηλικίας είχε δίπλα του ένα άγνωστο αντικείμενο καλυμμένο με ένα περίτεχνο κεντητό ύφασμα. Για να αποκαλύψει τι κρυβόταν ζητούσε αντίτιμο. Όταν τράβηξε το ύφασμα φανερώθηκε ένας βαλσαμωμένος λύκος. Κι εκείνος άρχισε με ποιητική ρίμα να απαγγέλει μία στιχομυθία. Κάπως έτσι γνώριζαν πριν από αιώνες οι άνθρωποι τα «θηρία» που είχαν ακούσει αλλά ποτέ δεν είχαν δει στη ζωή τους. Όπως οι κυνηγοί εισέπρατταν τον οβολό τους επειδή έσωσαν από μία απειλή την κοινότητα.
Στο κάστρο υπάρχουν σε προβεβλημένη θέση οι εντυπώσεις του Αλεξάνδρου Δούμα που το επισκέφτηκε κάποια στιγμή στη ζωή του. Στην είσοδο το Ορθόδοξο παρεκκλήσι που είχαν κτίσει οι Ρώσοι κατακτητές έχει μετατραπεί σε μουσείο λαϊκής τέχνης. Παρόμοια αντικείμενα με του ναού προσφέρουν οι πάγκοι των πωλητών μπροστά από την πύλη. Στις παρυφές της πόλης βρίσκεται το χάνι που κάποτε πρόσφερε ανάπαυλα στους ταξιδιώτες και τα άλογα τους. Σήμερα έχει μετατραπεί σε ξενώνα που προσφέρει μία αίγλη αλλοτινής εποχής
Η ενδοχώρα είναι αραιοκατοικημένη σε μεγάλο ποσοστό, με ελάχιστη βλάστηση, μοιάζει να οδηγεί σε έναν άλλο κόσμο από αυτόν της πρωτεύουσας. Οι κάτοικοι είναι προσαρμοσμένοι περισσότεροι στους κανόνες και τους ρυθμούς της φύσης. Η γεωργία και η κτηνοτροφία είναι η κύρια απασχόληση. Όμως τα περίφημα και πανάκριβα χαλιά που το τετραγωνικό τους κοστολογείται εκατοντάδες ευρώ και τα απαράμιλλα μεταξωτά παράγονται εδώ και αιώνες με τον ίδιο παραδοσιακό τρόπο.
Το Σακί, μία πόλη 65.000 κατοίκων στα βόρεια σύνορα της χώρας είναι το κέντρο της παραγωγής που με τους ίδιους πανάρχαιους ρυθμούς ντόπιες γυναίκες τροφοδοτούν τα καταστήματα των συνεταιρισμών. Στο λόφο, στους πρόποδες του οποίου αναπτύχθηκε η σύγχρονη πόλη διατηρείται το κάστρο που από τις επάλξεις του διαφέντευε ο Χαν την περιοχή. Από το παλάτι έχει αφήσει αλώβητος ο χρόνος το κτήριο που έκανε ο ηγεμόνας τις ακροάσεις με τους αξιωματούχους και τους ξένους πρεσβευτές. Κάθε εκατοστό στην επιφάνεια των αιθουσών είναι καλυμμένο με ζωγραφικά σχέδια εμπνευσμένα από τη φύση, αλληγορίες, σκηνές από μάχες. Με αραβική αισθητική και βερμπαλιστική διάθεση. Το κτίσμα του 18ου αιώνα καλύπτει με την σκιά του μία σημύδα που η ηλικία της είναι μεγαλύτερη από το κτήριο.
Μία εικόνα από άλλον αιώνα είδαμε στην διαδρομή προς το φρούριο. Ένας ντόπιος μεγάλης ηλικίας είχε δίπλα του ένα άγνωστο αντικείμενο καλυμμένο με ένα περίτεχνο κεντητό ύφασμα. Για να αποκαλύψει τι κρυβόταν ζητούσε αντίτιμο. Όταν τράβηξε το ύφασμα φανερώθηκε ένας βαλσαμωμένος λύκος. Κι εκείνος άρχισε με ποιητική ρίμα να απαγγέλει μία στιχομυθία. Κάπως έτσι γνώριζαν πριν από αιώνες οι άνθρωποι τα «θηρία» που είχαν ακούσει αλλά ποτέ δεν είχαν δει στη ζωή τους. Όπως οι κυνηγοί εισέπρατταν τον οβολό τους επειδή έσωσαν από μία απειλή την κοινότητα.
Στο κάστρο υπάρχουν σε προβεβλημένη θέση οι εντυπώσεις του Αλεξάνδρου Δούμα που το επισκέφτηκε κάποια στιγμή στη ζωή του. Στην είσοδο το Ορθόδοξο παρεκκλήσι που είχαν κτίσει οι Ρώσοι κατακτητές έχει μετατραπεί σε μουσείο λαϊκής τέχνης. Παρόμοια αντικείμενα με του ναού προσφέρουν οι πάγκοι των πωλητών μπροστά από την πύλη. Στις παρυφές της πόλης βρίσκεται το χάνι που κάποτε πρόσφερε ανάπαυλα στους ταξιδιώτες και τα άλογα τους. Σήμερα έχει μετατραπεί σε ξενώνα που προσφέρει μία αίγλη αλλοτινής εποχής
