Πάνθεον: Όσα θα δούμε στο νέο θέατρο της Αθήνας
Ο Σάκης Ρουβάς γίνεται Ηρακλής των 12 άθλων, ο Βασίλης Χαραλαμπόπουλος Σιρανό και ένα νέο μεγάλο θέατρο ετοιμάζεται να εισβάλλει στις αθηναϊκές μας νύχτες.
της Ηρώς Κουνάδη
Ο θεατρικός χάρτης της Αθήνας έχει από φέτος μία ακόμα λαμπερή κουκίδα: Το εντυπωσιακό –στα όρια του μεγαθήριου– θέατρο Πάνθεον της Πειραιώς, σχεδιασμένο από τον Κώστα Βαρώτσο, που πέρυσι φιλοξενούσε παραστάσεις-συναυλίες όπως εκείνες του Γιάννη Πάριου ή της Άννας Βίσση, σκηνοθετημένη από τον Γιάννη Κακλέα, περνά φέτος σε νέα εποχή. Με καλλιτεχνικό διευθυντή τον Δημήτρη Λιγνάδη, το Πάνθεον μετατρέπεται σε πολυχώρο πολιτισμού, φιλοξενεί κυρίως μεγάλες θεατρικές παραγωγές, και φιλοδοξεί –όπως λέει ο καλλιτεχνικός διευθυντής του– να είναι «όχι άλλο ένα θέατρο στην Αθήνα, αλλά ένα “άλλο θέατρο”».
Σύμφωνα με τον ίδιο, στόχος είναι «να εδραιωθεί ως ένας χώρος, ο οποίος, με τη διασταλτική ερμηνεία του όρου “θέατρο”, θα αποτελεί ένα πεδίο ευρύτερης δημιουργίας, μια χοάνη που θα φιλοξενεί όσο πιο πολλές καλλιτεχνικές δραστηριότητες μπορεί, με άξονα πάντοτε το καλό Θέατρο. Και φυσικά, με γνώμονα την προσέλκυση ενός μεγάλου φάσματος κοινού. Και τούτο όχι μόνο επειδή το Πάνθεον έχει μια μοναδική χωρητικότητα (γύρω στα 2.000 άτομα –με δυνατότητες αξιοποίησης και πολλών άλλων χώρων, που υπάρχουν μέσα στο κτήριο). Όχι μόνο επειδή η ιστορία του Πάνθεον (ως, πρώην Αθηνών Αρένα), το ήθελε ως ένα χώρο μαζικής προσέλευσης. Αλλά κυρίως, επειδή –για τα δικά μου… προσωπικά στοιχήματα– θα ήθελα να αποδείξω ότι το εύρος του κοινού μπορεί να συνδυαστεί με το βάθος του σκηνικού γεγονότος» καταλήγει ο Δημήτρης Λιγνάδης.
Πέρα από την κεντρική αμφιθεατρική αίθουσα, με τις 1.600 θέσεις της, το Πάνθεον διαθέτει επίσης μια δεύτερη, μικρή σκηνή, ένα συμπαθέστατο café-εστιατόριο που ακούει στο όνομα Coven, ένα μεγάλο εντυπωσιακό φουαγιέ και, βέβαια, μεγάλο χώρο πάρκινγκ για να μην πονοκεφαλιάζετε με το παρκάρισμα στην Πειραιώς. Αγαπημένη λεπτομέρεια, τέλος, αποτελούν τα πολυτελή θεωρεία-σουίτες στην κεντρική σκηνή.
Ο θεατρικός χάρτης της Αθήνας έχει από φέτος μία ακόμα λαμπερή κουκίδα: Το εντυπωσιακό –στα όρια του μεγαθήριου– θέατρο Πάνθεον της Πειραιώς, σχεδιασμένο από τον Κώστα Βαρώτσο, που πέρυσι φιλοξενούσε παραστάσεις-συναυλίες όπως εκείνες του Γιάννη Πάριου ή της Άννας Βίσση, σκηνοθετημένη από τον Γιάννη Κακλέα, περνά φέτος σε νέα εποχή. Με καλλιτεχνικό διευθυντή τον Δημήτρη Λιγνάδη, το Πάνθεον μετατρέπεται σε πολυχώρο πολιτισμού, φιλοξενεί κυρίως μεγάλες θεατρικές παραγωγές, και φιλοδοξεί –όπως λέει ο καλλιτεχνικός διευθυντής του– να είναι «όχι άλλο ένα θέατρο στην Αθήνα, αλλά ένα “άλλο θέατρο”».
Σύμφωνα με τον ίδιο, στόχος είναι «να εδραιωθεί ως ένας χώρος, ο οποίος, με τη διασταλτική ερμηνεία του όρου “θέατρο”, θα αποτελεί ένα πεδίο ευρύτερης δημιουργίας, μια χοάνη που θα φιλοξενεί όσο πιο πολλές καλλιτεχνικές δραστηριότητες μπορεί, με άξονα πάντοτε το καλό Θέατρο. Και φυσικά, με γνώμονα την προσέλκυση ενός μεγάλου φάσματος κοινού. Και τούτο όχι μόνο επειδή το Πάνθεον έχει μια μοναδική χωρητικότητα (γύρω στα 2.000 άτομα –με δυνατότητες αξιοποίησης και πολλών άλλων χώρων, που υπάρχουν μέσα στο κτήριο). Όχι μόνο επειδή η ιστορία του Πάνθεον (ως, πρώην Αθηνών Αρένα), το ήθελε ως ένα χώρο μαζικής προσέλευσης. Αλλά κυρίως, επειδή –για τα δικά μου… προσωπικά στοιχήματα– θα ήθελα να αποδείξω ότι το εύρος του κοινού μπορεί να συνδυαστεί με το βάθος του σκηνικού γεγονότος» καταλήγει ο Δημήτρης Λιγνάδης.
Πέρα από την κεντρική αμφιθεατρική αίθουσα, με τις 1.600 θέσεις της, το Πάνθεον διαθέτει επίσης μια δεύτερη, μικρή σκηνή, ένα συμπαθέστατο café-εστιατόριο που ακούει στο όνομα Coven, ένα μεγάλο εντυπωσιακό φουαγιέ και, βέβαια, μεγάλο χώρο πάρκινγκ για να μην πονοκεφαλιάζετε με το παρκάρισμα στην Πειραιώς. Αγαπημένη λεπτομέρεια, τέλος, αποτελούν τα πολυτελή θεωρεία-σουίτες στην κεντρική σκηνή.
