Επίσκεψη στο Κτήμα Κατσαρού

Πρώτος σταθμός στο ταξίδι στον Δρόμο του Κρασιού της Βόρειας Ελλάδας ήταν το Κτήμα Κατσαρού στην Κρανιά, στους πρόποδες του Ολύμπου. Ήταν μια επίσκεψη που ήθελα εδώ και πολύ καιρό να κάνω, καθώς ήξερα τα κρασιά του Κτήματος καλά, αλλά η γνωριμία μου με τους ανθρώπους του μέσα από εκθέσεις, γευσιγνωσίες, κλπ ήταν απλά τυπική. Γι αυτό και ήταν μεγάλη μου χαρά που ένα όμορφο πρωί με πολύ, αλλά ωραίο κρύο, σε μία πλαγιά σε υψόμετρο 750 μέτρων και με απίστευτη θέα ως το Άγιο Όρος, γνώρισα τον ιδρυτή του Κτήματος, τον Δημήτρη Κατσαρό.

 Ο γιατρός (ωτορινολαρυγγολόγος, για την ακρίβεια), με καταγωγή από τον Τύρναβο, χωρίς καμμία οικογενειακή παράδοση στο κρασί, ερωτεύθηκε το συγκεκριμένο σημείο στην Κρανιά λίγο αφότου γύρισε από τις σπουδές του στην Αγγλία, στα μέσα της δεκαετίας του 70, και αγόρασε τη συγκεκριμένη έκταση, κυρίως για να χτίσει ένα εξοχικό. Ήταν όμως φίλος του κρασιού και, όταν συνειδητοποίησε ότι η Κρανιά ήταν μέρος με πλούσια αμπελο-οινική παράδοση (τότε ήταν μέσα στη ζώνη ΟΠΑΠ της Ραψάνης), αποφάσισε να ασχοληθεί με την αμπελουργία και να αρχίσει να φτιάχνει κρασί, στην αρχή για τον ίδιο και τους φίλους του.

Στη συνέχεια τα πράγματα πήραν το δρόμο τους πολύ γρήγορα. Μετά από πολλές δοκιμές συμπέρανε ότι οι κραταιές Γαλλικές ποικιλίες συμπεριφέρονταν καλύτερα στο συγκεκριμένο σημείο και σε τόσο μεγάλο υψόμετρο, κυρίως ως προς τον τρόπο και την περίοδο της ωρίμανσής του - και βέβαια πριν από 30 χρόνια οι κλιματολογικές συνθήκες της περιοχής ήταν ακόμα πιο "ζόρικες" απ' ότι σήμερα. Έτσι, με την (οινολογική) βοήθεια του φίλου του Βαγγέλη Γεροβασιλείου, έκανε τα πρώτα του βήματα στην οινοποιία, και τον πρώτο του τρύγο το 1987.

|ig:1-3|

Σήμερα τα κρασιά του Κτήματος Κατσαρού είναι συνώνυμα με την υψηλή ποιότητα και τη φινέτσα. Τα ηνία στην δημιουργία τους έχει πλέον ο (υιός) Κατσαρός, ο Ευρυπίδης, ο οποίος σπούδασε και δούλεψε στο Μπορντώ και τη Βουργουνδία πριν έρθει στην Ελλάδα να αναλάβει το ρόλο του στο Κτήμα. Προσεκτικές στρεμματικές αποδόσεις, επένδυση σε τεχνολογία και εργατικά χέρια, αλλά και πολύ προσωπική εργασία, είναι βασικά στοιχεία της φιλοσοφίας του Κτήματος. Το Κτήμα έχει ετήσια παραγωγή 45000 φιάλες, από την οποία ένα ποσοστό γύρω στο 25% εξάγεται σε αγορές όπως οι ΗΠΑ, ο Καναδάς, η Γερμανία, η Κύπρος, και αρκετές Ευρωπαϊκές χώρες. Προσωπικά θεωρώ πολύ σημαντικό το γεγονός ότι οι άνθρωποι του Κτήματος Κατσαρού έχουν την ωριμότητα να παλαιώνουν οι ίδιοι τα ερυθρά τους κρασιά στο οινοποιείο για 3 με 3.5 χρόνια πριν τα κυκλοφορήσουν στο εμπόριο, αλλά και να κρατούν σημαντικό αρχείο παλαιότερων εσοδειών.

Οι βασικές ετικέτες του Κτήματος Κατσαρού είναι τρεις: Το φερώνυμο Κτήμα Κατσαρού, ένα ερυθρό κρασί Μπορντωλέζικης φιλοσοφίας από Cabernet Sauvignon (γύρω στο 85%) και Merlot, το Κτήμα Κατσαρού Chardonnay, ένα βαρελάτο λευκό οίνο παλαίωσης από την δημοφιλή αυτή ποικιλία της Βουργουνδίας, καθώς και το Κτήμα Κατσαρού Merlot, την πιο πρόσφατη προσθήκη στη γκάμα, ένα πολύ ποιοτικό μονοποικιλιακό ερυθρό κρασί. Και οι τρεις ετικέτες είναι Τοπικοί Οίνοι Κρανιάς.

Είχαμε τη χαρά να δοκιμάσουμε τις τελευταίες εσοδείες των κρασιών του Κτήματος (2010 για το λευκό, 2009 και 2010 για τα ερυθρά) στο οινοποιείο, "κλέβοντας" από το βαρέλι και τη δεξαμενή. Ακόμα και σε αυτό το πρώιμο στάδιο, τα κρασιά έδειξαν τόσο το επίπεδο, όσο και τις προοπτικές τους. Ο Δημήτρης Κατσαρός, μάλιστα, δηλώνει ενθουσιασμένος για το 2010 ως χρονιά, οπότε αξίζει να δούμε (και, σύμφωνα με αυτά που δοκίμασα, δεν έχω λόγο να τον αμφισβητήσω) τι θα μας δώσει, όταν έρθει η ώρα.

|ig:4-6|

Η εμπειρία της δοκιμής των "έτοιμων" κρασιών, ωστόσο, ήταν ακόμα πιο έντονη, καθώς έγινε στην ταβέρνα της πλατείας του χωριού, με τα κρασιά να συνοδεύουν λαχταριστά αρνίσια παϊδάκια, τα οποία και "τσακίσαμε", κι ας μην είχε πάει ακόμα 12 το μεσήμέρι!

Έχω να σας πω ότι το Chardonnay 2009 του Κτήματος, που δοκιμάσαμε πρώτο, χάρη στο εξαιρετικό terroir αλλά και τη σωστή χρήση του βαρελιού, μπορεί να σταθεί τέλεια δίπλα σε λευκά κρέατα στα κάρβουνα, καθώς και καπνιστά τυριά, ψάρια και κρεατικά, ενώ έχει πολύ αξιόλογες δυνατότητες παλαίωσης/εξέλιξης. Το μονοποικιλιακό Merlot, που δοκιμάσαμε στη συνέχεια, είναι ένα ερυθρό κρασί που επιτυγχάνει τέλεια την πολυπόθητη ισορροπία ανάμεσα στην φινέτσα και τη δύναμη στο στόμα, ενώ τα αρώματα στη μύτη είναι εξαιρετικά θελκτικά. Τέλος δοκιμάσαμε τις εσοδείες 2007 και 2005 του ερυθρού Κτήματος Κατσαρού, κι εκεί θα μείνω: Η εσοδεία 2007 είναι ένα κρασί που πραγματικά τιμά τις Μπορντωλέζικες επιρροές του. Αν και δεν έχει μπει ακόμα στο peak της απόλαυσης που μπορεί να προσφέρει, πίνεται ήδη πολύ καλά συνοδεύοντας νόστιμα και πλούσια κρέατα (καλή ώρα). Η εσοδεία 2005, ωστόσο, είναι από τα ερυθρά κρασιά που α) εντυπωσιάζουν και β) δεν χορταίνονται. Ήταν ό,τι πιο κομψό έχω δοκιμάσει τελευταία (ο ίδιος ο Δημήτρης Κατσαρός αναγνωρίζει το 2005 ως μία πολύ καλή χρονιά για το συγκεκριμένο κρασί) και σας συνιστώ αν το βρείτε στο εμπόριο να το αγοράσετε και να το απολαύσετε μέσα στο χειμώνα - θα με θυμηθείτε...

Ήταν μία πολύ όμορφη επίσκεψη, αυτή στο Κτήμα Κατσαρού. Αν ο δρόμος σας φέρει προς τον Όλυμπο, αξίζει να την κάνετε κι εσείς, κατόπιν συνεννοήσεως όμως (2410-536811). Στο μεταξύ, σας συνιστώ ανεπιφύλακτα να αφιερώσετε χρόνο στα κρασιά του Κτήματος, όπου κι αν αυτά εμφανιστούν μπροστά σας, δηλαδή είτε στο εμπόριο, είτε σε κάποια έκθεση - αν δεν είστε ήδη φαν, δεν υπάρχει περίπτωση να μη γίνετε!...
Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v