Διαβάζω στο κλαδικό Βρετανικό περιοδικό Off Licence News ότι ο Σύνδεσμος Οίνου της Τουρκίας (Wines of Turkey) ετοιμάζει μεγάλη καμπάνια προώθησης των Τούρκικων κρασιών στη Βρετανική αγορά, με αρχικό προϋπολογισμό μισό εκατομμύριο Λίρες Αγγλίας. Πρώτη δραστηριότητα της καμπάνιας αυτής θα είναι μία μεγάλη έκθεση/δοκιμή Τούρκικων κρασιών που θα γίνει στο Λονδίνο το Νοέμβριο και θα απευθύνεται σε γευσιγνώστες και εμπόρους.
Να φανταστώ ότι δεν γνωρίζατε ότι υπάρχει τέτοιο κλαδικό όργανο στο Τούρκικο κρασί, και είναι μάλιστα και τόσο ενεργό, ε; Ούτε κι εγώ, να σας πω την αλήθεια. Σύμφωνα με το δημοσίευμα, πρόκειται για φορέα ο οποίος ιδρύθηκε πριν ένα χρόνο και αριθμεί ήδη 8 οινοποιεία-μέλη, με προοπτική να προσελκύσει άλλα 12 στο εγγύς μέλλον.
Στην ιστοσελίδα του Wines of Turkey ο επισκέπτης μπορεί να ενημερωθεί πλήρως για το terroir, τις ποικιλίες αλλά και την ιστορία του Τούρκικου κρασιού, να διαβάσει δημοσιεύματα σχετικά με το Τούρκικο κρασί από πολύ μεγάλα ονόματα της οινικής δημοσιογραφίας (Jancis Robinson MW, Tim Atkin, David Furer), αλλά και να ενημερωθεί για την πρόσφατη συμμετοχή του φορέα στο London International Wine Fair, που έλαβε χώρα τον προηγούμενο μήνα στη Βρετανική πρωτεύουσα, και στα πλαίσια του οποίου διοργάνωσε μία σειρά από tutored tastings Τούρκικων κρασιών από 4 πολύ γνωστούς Βρετανούς γευσιγνώστες: τον Oz Clarke, τον Tim Atkin MW, την Susan Hulme MW και τον Charles Metcalfe.
Αν αναλογιστεί κανείς ότι η Τουρκία είναι μία χώρα με Ισλαμικό καθεστώς (το οποίο απαγορεύει την κατανάλωση αλκοόλ), με μικρή και άγνωστη ιστορία στο κρασί για την οποία πρέπει να πείσει την διεθνή αγορά, και με άγνωστες γηγενείς ποικιλίες τις οποίες είναι σχεδόν αδύνατον να προφέρει κάποιος που δεν μιλάει Τούρκικα, καταλαβαίνει ότι κινήσεις σαν κι αυτήν, εν μέσω διεθνούς οικονομικής κρίσης, είναι πολύ έξυπνες και στοχεύουν πολύ μακριά. Πρέπει να σας πω ότι δοκίμασα πρόσφατα Τούρκικο κρασί (βέβαια ήταν ποικιλίας Syrah και όχι κάποιας ντόπιας) και το βρήκα ιδιαίτερα αξιόλογο.
Όπως έχω ξαναπεί - και πλέον είναι αρκετά γνωστό - και η Ελλάδα έχει (επιτέλους) ένα στρατηγικό σχέδιο για το κτίσιμο της εικόνας του Ελληνικού κρασιού στις βασικές αγορές του εξωτερικού. Η αλήθεια είναι όμως ότι εγώ τουλάχιστον δεν έχω τελευταία ενημέρωση σχετικά με το στάδιο στο οποίο βρίσκεται το σχέδιο αυτό, την ώρα που όλοι συμφωνούμε ότι, με στοχευμένες κινήσεις, το κρασί μας μπορεί να είναι ένας άξονας αντιμετώπισης της κρίσης. Όσο πάντως εμείς συζητάμε όλα αυτά, να που κάποιοι ανταγωνιστές μας κάνουν έξυπνα και αποφασιστικά βήματα εξωστρέφειας που σίγουρα θα έχουν αποτελέσματα στο μέλλον...
Να φανταστώ ότι δεν γνωρίζατε ότι υπάρχει τέτοιο κλαδικό όργανο στο Τούρκικο κρασί, και είναι μάλιστα και τόσο ενεργό, ε; Ούτε κι εγώ, να σας πω την αλήθεια. Σύμφωνα με το δημοσίευμα, πρόκειται για φορέα ο οποίος ιδρύθηκε πριν ένα χρόνο και αριθμεί ήδη 8 οινοποιεία-μέλη, με προοπτική να προσελκύσει άλλα 12 στο εγγύς μέλλον.
Στην ιστοσελίδα του Wines of Turkey ο επισκέπτης μπορεί να ενημερωθεί πλήρως για το terroir, τις ποικιλίες αλλά και την ιστορία του Τούρκικου κρασιού, να διαβάσει δημοσιεύματα σχετικά με το Τούρκικο κρασί από πολύ μεγάλα ονόματα της οινικής δημοσιογραφίας (Jancis Robinson MW, Tim Atkin, David Furer), αλλά και να ενημερωθεί για την πρόσφατη συμμετοχή του φορέα στο London International Wine Fair, που έλαβε χώρα τον προηγούμενο μήνα στη Βρετανική πρωτεύουσα, και στα πλαίσια του οποίου διοργάνωσε μία σειρά από tutored tastings Τούρκικων κρασιών από 4 πολύ γνωστούς Βρετανούς γευσιγνώστες: τον Oz Clarke, τον Tim Atkin MW, την Susan Hulme MW και τον Charles Metcalfe.
Αν αναλογιστεί κανείς ότι η Τουρκία είναι μία χώρα με Ισλαμικό καθεστώς (το οποίο απαγορεύει την κατανάλωση αλκοόλ), με μικρή και άγνωστη ιστορία στο κρασί για την οποία πρέπει να πείσει την διεθνή αγορά, και με άγνωστες γηγενείς ποικιλίες τις οποίες είναι σχεδόν αδύνατον να προφέρει κάποιος που δεν μιλάει Τούρκικα, καταλαβαίνει ότι κινήσεις σαν κι αυτήν, εν μέσω διεθνούς οικονομικής κρίσης, είναι πολύ έξυπνες και στοχεύουν πολύ μακριά. Πρέπει να σας πω ότι δοκίμασα πρόσφατα Τούρκικο κρασί (βέβαια ήταν ποικιλίας Syrah και όχι κάποιας ντόπιας) και το βρήκα ιδιαίτερα αξιόλογο.
Όπως έχω ξαναπεί - και πλέον είναι αρκετά γνωστό - και η Ελλάδα έχει (επιτέλους) ένα στρατηγικό σχέδιο για το κτίσιμο της εικόνας του Ελληνικού κρασιού στις βασικές αγορές του εξωτερικού. Η αλήθεια είναι όμως ότι εγώ τουλάχιστον δεν έχω τελευταία ενημέρωση σχετικά με το στάδιο στο οποίο βρίσκεται το σχέδιο αυτό, την ώρα που όλοι συμφωνούμε ότι, με στοχευμένες κινήσεις, το κρασί μας μπορεί να είναι ένας άξονας αντιμετώπισης της κρίσης. Όσο πάντως εμείς συζητάμε όλα αυτά, να που κάποιοι ανταγωνιστές μας κάνουν έξυπνα και αποφασιστικά βήματα εξωστρέφειας που σίγουρα θα έχουν αποτελέσματα στο μέλλον...
