Πράγματι, η Ινδία έχει βαλθεί να δείξει στη Δύση τον δρόμο για την ανάπτυξη του οινικού κλάδου. Έχει μάλιστα "βουήξει" ο Ινδικός τύπος από το παράδειγμα της οινικής πρωτεύουσας (wine capital) της Ινδίας, της Μπανγκαλόρ, όπου το κρασί έχει πλέον τον πρώτο λόγο.
Όχι, το πράγμα δεν έγινε τυχαία. Πριν 10 μήνες, η τοπική κυβέρνηση ανακοίνωσε την νέα της πολιτική απέναντι στο κρασί, και την απόφασή της να το καταστήσει ως το βασικό ποτό κάθε οικογένειας, και κάθε νοικοκυριού. Μεταξύ άλλων, η νομοθεσία επέτρεψε και την ευρεία πώληση κρασιού σε εμπορικά κέντρα και σούπερ μάρκετ, και κατάφερε έτσι να απογειώσει τις πωλήσεις αλλά και την αποδοχή του κρασιού στη χώρα.
Μέσα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα η κατανάλωση κρασιού πολλαπλασιάστηκε εντυπωσιακά, άρχισαν να εμφανίζονται πάμπολλα wine restaurants, wine bars, αλλά και λέσχες οινοφίλων, ενώ ακόμα και τα τοπικά οινοποιεία άρχισαν να αυξάνουν την παραγωγή τους και να εξάγουν σε πολλές αγορές του εξωτερικού. Η Μπανγκαλόρ, που είναι ήδη γνωστή ως ο τεχνολογικός πυρήνας της Ινδίας, αποτελεί πλέον έναν από τους πιο δημοφιλείς οινο-τουριστικούς προορισμούς της ευρύτερης περιοχής, ενώ στα σκαριά βρίσκεται και ένα θεματικό πάρκο πολλών χιλιάδων τετραγωνικών με επίκεντρο το κρασί, που θα αποτελέσει πόλο έλξης για τους οινόφιλους της χώρας (και όχι μόνο). Η κυβέρνηση και οι εμπλεκόμενοι φορείς στη Μπανγκαλόρ, βλέπουν λαμπρές προοπτικές στην εκκολαπτόμενη οινική κουλτούρα των κατοίκων της, και είναι αποφασισμένοι να κάνουν τα πάντα για να την αξιοποιήσουν στο έπακρον.
Κι ενώ όλα αυτά συμβαίνουν στη μακρινή Ινδία, η Jancis Robinson MW τα βάζει (με το δίκιο της) με την Αγγλική κυβέρνηση, η οποία με την αβάσταχτη φορολογία που έχει επιβάλει στο κρασί το οδηγεί σε αβέβαιο μέλλον. Επικαλείται μάλιστα μία πρόσφατη έρευνα της εφημερίδας Sunday Telegraph, σύμφωνα με την οποία η φορολογία στο κρασί από το 1997, όταν ήρθε στην εξουσία η τωρινή κυβέρνηση του Εργατικού Κόμματος, έχει αυξηθεί κατά περισσότερο από 53%! Έτσι, φωνάζει η Jancis, το 55% του κόστους της μέσης φιάλης κρασιού που πωλείται στην Αγγλία πηγαίνει στην κυβέρνηση! Και οι φόροι (μόνο) αυξάνονται. Το αποτέλεσμα είναι οι μεγάλες εταιρείες διακίνησης κρασιού στην Αγγλία (και όχι μόνο, το πρόβλημα είναι παν-Ευρωπαϊκό) να απολύουν κόσμο, να κλείνουν ή τελοσπάντων να ανασυντάσσουν τις δραστηριότητές τους, αναπόφευκτα εις βάρος των οινόφιλων.
Εγώ βέβαια οικονομολόγος δεν είμαι, αλλά έχω μία υποψία ότι το Ινδικό σύστημα θα είναι πιο αποτελεσματικό, και για την οικονομία ενός κράτους, αλλά και για την ευζωία των πολιτών του. Δε συμφωνείτε;...
Όχι, το πράγμα δεν έγινε τυχαία. Πριν 10 μήνες, η τοπική κυβέρνηση ανακοίνωσε την νέα της πολιτική απέναντι στο κρασί, και την απόφασή της να το καταστήσει ως το βασικό ποτό κάθε οικογένειας, και κάθε νοικοκυριού. Μεταξύ άλλων, η νομοθεσία επέτρεψε και την ευρεία πώληση κρασιού σε εμπορικά κέντρα και σούπερ μάρκετ, και κατάφερε έτσι να απογειώσει τις πωλήσεις αλλά και την αποδοχή του κρασιού στη χώρα.
Μέσα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα η κατανάλωση κρασιού πολλαπλασιάστηκε εντυπωσιακά, άρχισαν να εμφανίζονται πάμπολλα wine restaurants, wine bars, αλλά και λέσχες οινοφίλων, ενώ ακόμα και τα τοπικά οινοποιεία άρχισαν να αυξάνουν την παραγωγή τους και να εξάγουν σε πολλές αγορές του εξωτερικού. Η Μπανγκαλόρ, που είναι ήδη γνωστή ως ο τεχνολογικός πυρήνας της Ινδίας, αποτελεί πλέον έναν από τους πιο δημοφιλείς οινο-τουριστικούς προορισμούς της ευρύτερης περιοχής, ενώ στα σκαριά βρίσκεται και ένα θεματικό πάρκο πολλών χιλιάδων τετραγωνικών με επίκεντρο το κρασί, που θα αποτελέσει πόλο έλξης για τους οινόφιλους της χώρας (και όχι μόνο). Η κυβέρνηση και οι εμπλεκόμενοι φορείς στη Μπανγκαλόρ, βλέπουν λαμπρές προοπτικές στην εκκολαπτόμενη οινική κουλτούρα των κατοίκων της, και είναι αποφασισμένοι να κάνουν τα πάντα για να την αξιοποιήσουν στο έπακρον.
Κι ενώ όλα αυτά συμβαίνουν στη μακρινή Ινδία, η Jancis Robinson MW τα βάζει (με το δίκιο της) με την Αγγλική κυβέρνηση, η οποία με την αβάσταχτη φορολογία που έχει επιβάλει στο κρασί το οδηγεί σε αβέβαιο μέλλον. Επικαλείται μάλιστα μία πρόσφατη έρευνα της εφημερίδας Sunday Telegraph, σύμφωνα με την οποία η φορολογία στο κρασί από το 1997, όταν ήρθε στην εξουσία η τωρινή κυβέρνηση του Εργατικού Κόμματος, έχει αυξηθεί κατά περισσότερο από 53%! Έτσι, φωνάζει η Jancis, το 55% του κόστους της μέσης φιάλης κρασιού που πωλείται στην Αγγλία πηγαίνει στην κυβέρνηση! Και οι φόροι (μόνο) αυξάνονται. Το αποτέλεσμα είναι οι μεγάλες εταιρείες διακίνησης κρασιού στην Αγγλία (και όχι μόνο, το πρόβλημα είναι παν-Ευρωπαϊκό) να απολύουν κόσμο, να κλείνουν ή τελοσπάντων να ανασυντάσσουν τις δραστηριότητές τους, αναπόφευκτα εις βάρος των οινόφιλων.
Εγώ βέβαια οικονομολόγος δεν είμαι, αλλά έχω μία υποψία ότι το Ινδικό σύστημα θα είναι πιο αποτελεσματικό, και για την οικονομία ενός κράτους, αλλά και για την ευζωία των πολιτών του. Δε συμφωνείτε;...
